سالانه 58 هزار نفر بر اثر آلودگی هوا جان می‌بازند/خسارات 17 میلیارد دلاری آلودگی هوا به کشور
18 آبان 1404

معاون بهداشت با بیان اینکه سال گذشته حدود 58 هزار و 975 مورد مرگ در افراد بالای 30 سال منتسب به مواجهه با ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون (PM2.5) ثبت شد، گفت: خسارات اقتصادی ناشی از مرگ‌های منتسب به آلودگی هوا در سال گذشته 17.2 میلیارد دلار برآورد شد.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، علیرضا رئیسی در تشریح نتایج تازه‌ترین گزارش ملی آلودگی هوا گفت: در راستای اجرای ماده 22 آیین‌نامه فنی موضوع ماده 2 قانون هوای پاک، وزارت بهداشت همه‌ساله تخمین هزینه‌های مستقیم آلودگی هوا در خصوص بیماری‌ها و مرگ‌ومیرهای منتسب به آن را به تفکیک آلاینده‌های معیار و شهرهای دارای اولویت کشور منتشر می‌کند.
تهیه گزارش ملی آلودگی هوا
وی افزود: مرکز سلامت محیط و کار معاونت بهداشت، هر ساله این گزارش را تدوین می‌کند و گزارش امسال وجه تمایزهایی نسبت به سال‌های قبل دارد. این تفاوت‌ها شامل ارزیابی وضعیت ایستگاه‌های پایش کیفیت هوا در سراسر کشور، تحلیل داده‌های شش آلاینده اصلی هوا (PM2.5، PM10، O₃، CO، NO₂ و SO₂)، محاسبه غلظت‌های وزن‌دهی‌شده با جمعیت، برآورد درصد جمعیت در معرض سطوح مختلف آلودگی و مدلسازی غلظت در مناطق فاقد ایستگاه پایش است.
روزهای آلوده در کلانشهرها
معاون وزیر بهداشت تاکید کرد: بر اساس این گزارش، میانگین روزانه غلظت ذرات کمتر از 2.5 میکرون در کلانشهرهای کشور به‌ مراتب بالاتر از حدود مجاز سازمان جهانی بهداشت بوده استß

سیستان و بلوچستان در تله هیدروپلیتیک طالبان و سوءمدیریت داخلی: از چاه‌های ژرفِ شور تا مهاجرت اجباری
ساسان نویدی - سیستان و بلوچستان با خشک‌شدن کامل تالاب هامون، قطع آب هیرمند توسط سد پاشدان طالبان و شکست پروژه پرهزینه چاه‌های ژرف در آستانه فروپاشی معیشتی و زیست‌محیطی قرار گرفته؛ مهاجرت هزاران خانواده، ریزگردهای فرامرزی و خدشه‌دار شدن اعتماد عمومی، زنگ خطر تبدیل بحران محلی به فاجعه ملی را به صدا درآورده است

سیستان و بلوچستان با شدیدترین بحران خشکسالی، خشک شدن تالاب هامون و کاهش آب هیرمند (به دلیل سیاست‌های آبی افغانستان) روبه‌رو است. این وضعیت معیشت محلی را نابود کرده؛ کشاورزی و دامداری از بین رفته، تولیدات به شدت کاهش یافته و اقتصاد محلی فروپاشیده است. به گزارش خبرگزاری امنیتی تسنیم روستاییان به دلیل کمبود آب، زمین‌های بی‌حاصل و فقدان درآمد به مهاجرت اجباری روی آورده‌اند؛ بسیاری روستاها خالی یا کم‌جمعیت شده و چند هزار خانواده به خاطر افت آب‌های زیرزمینی و نابودی منابع سنتی معاش کوچ کرده‌اند. این مهاجرت‌ها باعث کمبود خدمات، اختلالات اجتماعی و افزایش فقر در مقاصد جدید می‌شود.
بستر خشک هامون با بادهای ۱۲۰ روزه به کانون اصلی ریزگرد تبدیل شده و آلودگی هوا، بیماری‌های تنفسی و بحران بهداشت را تشدید کرده؛ تأثیرات آن فراتر از سیستان و بلوچستان، روستاهای سایر استان‌ها را نیز درگیر کرده است. منشأ عمده گردوغبار در بخش‌های خشکیده هامون (پوزک و برینگک) در خاک افغانستان است که خارج از کنترل ایران قرار دارد. راهکارها شامل احیای تالاب‌ها، تقویت دیپلماسی آب، کاشت بادشکن و گیاهان مقاوم، و مذاکره برای تأمین حق‌آبه است. بدون اقدام فوری، سیستان و بلوچستان به منبع بزرگ ریزگرد و مهاجرت دسته‌جمعی تبدیل شده و بحران محلی به معضل ملی و فراگیر بدل خواهد شد. در این میان بنا به گزارش رسانه‌های داخلی ناتوانی دولت در تأمین ابتدایی‌ترین نیازها یعنی آب شرب، به شدت اعتماد عمومی را خدشه‌دار کرده و به احساس «رهاشدگی» در میان مردم منطقه دامن زده استß

نظرسنجی نگرش ایرانیان به جانگ ۱۲روزه
گروه مطالات افکارسنجی ایرانیان (گمان )

اصلاح طلبان سهمی را از دولت پزشکیان مطالبه نکردند
اعتراف قالیباف به خطای مجلس در استیضاح همتی به روایت عطریانفر | 70 درصد نیروهای دولت منتخب پزشکیان نیستند
اقتصادنیوز: عطریانفر فعال سیاسی اصلاح طلب با تشریح فرآیند ناکام انتخاب برخی وزرا و مدیران ارشد در دولت پزشکیان گفت: دولت پزشکیان وارث مصائب ناشی از تحریم هاست.

به گزارش اقتصادنیوز، دولت پزشکیان در عمر یک سال و اندی خود با چالش های زیادی روبرو بوده است، از جنگ و تنش نظامی تا بازگشت تحریم های شورای امنیت و ترور فرمانده هان نظامی.
اما آنچه این روزها دولت را دچار حاشیه های جدید کرده است نه اتفاقاتی از این جنس بلکه نوع انتصابات در دولت و برخی تصمیمات سیاسی و اقتصادی است که زمینه ساز اختلاف و شکاف بین دولت و حامیانش شده استß

iran-emrooz.net | Mon, 17.11.2025, 11:3
صعود ترکیه و فروپاشی استراتژی خاورمیانه آمریکا
جان میرشایمر
مترجم: ح. دباغی
دهه‌ها واشنگتن معتقد بود می‌تواند خاورمیانه را بر اساس تصویر خود شکل دهد، متحدان را منصوب کند، دشمنان را بازدارد و با زور و دیپلماسی نظم شکننده‌ای را حفظ کند. اما تاریخ راهی برای فروتن کردن غرور و گستاخی دارد. امروز، آن نظم به دقت ساخته شده در حال فروپاشی است. و در مرکز این تحول، ترکیه ایستاده است. کشوری که زمانی به عنوان یک پاسگاه دورافتاده وفادار ناتو تلقی می‌شد، اکنون به عنوان یک قدرت منطقه‌ای دارای اعتماد به نفس با جاه‌طلبی‌هایی فراتر از سناریوی متحدین ظهور می‌کند. آنکارا دیگر دستور نمی‌‌گیرد، آن‌ها را می‌نویسد. از سوریه تا قفقاز، از مدیترانه تا دریای سرخ، نفوذ ترکیه در مناطقی که قدرت آمریکا در حال کاهش است، در حال گسترش است. این، یک داستان خیانت نیست. منطق تغییر قدرت، جوهره رئال پولیتیک است. آنچه شاهد آن هستیم، فروپاشی استراتژی آمریکا در منطقه‌ای است که زمانی بر آن تسلط داشت و صعود دولتی است که یاد گرفته چگونه از شکاف‌های نظم تحت رهبری آمریکا بهره برداری کند.
بیایید بررسی کنیم که این تغییر تکتونیکی چگونه و چرا در بخش عمده‌ای از قرن بیستم رخ می‌دهد. ترکیه در سایه حافظه امپراتوری خود زندگی می‌کرد. امپراتوری عثمانی زمانی محور قدرت اوراسیا بود که ریشه‌هایی میان اروپا، آسیا و جهان عرب داشت. سقوط آن پس از جنگ جهانی اول نه تنها فروپاشی یک دودمان، بلکه تقلیل استراتژیک یک تمدن نیز بود. جمهوری جدید ترکیه که از ویرانه‌ها زاده شده بود، به درون خود متوجه شد و بازگشت. انقلاب مصطفی کمال آتاتورک در پی مدرن‌سازی و غربی‌سازی برای ساختن یک دولت-ملت سکولار به جای امپراتوری سقوط کرده بود. برای دهه‌ها، آنکارا نقش مطیع و فرعی در نظم غربی را پذیرفت، به ناتو پیوست، پایگاه‌های آمریکایی را میزبانی کرد و به عنوان خط مقدم علیه توسعه‌طلبی شوروی عمل کرد. واشنگتن ترکیه را به عنوان یک حائل مناسب می‌دید، نه به عنوان یک همتا. این فرض تا زمانی که ترکیه ضعیف، منزوی و وابسته باقی مانده بود، درست عمل می‌کرد. دیگر اینطور نیست، پایان جنگ سرد نیست، نقشه استراتژیک را به طور بنیادین تغییر دادß

آلمان محدودیت صادرات تجهیزات نظامی به اسرائیل را لغو کرد
بابک بهمنش
دولت آلمان پس از سه ماه و نیم، محدودیت‌هایی را که به دلیل جنگ غزه بر صادرات تسلیحات به اسرائیل اعمال کرده بود، لغو کرد. این تصمیم که دلیل آن برقراری آتش‌بس میان اسرائیل و حماس اعلام شده، از سوم آذر اجرایی می‌شود.

با لغو محدودیت‌ها راه برای صادرات موتورهای تانک‌های "مرکاوا"، که توسط شرکتی آلمانی تولید می‌شود، باز شده استعکس: Getty Images/AFP/T. Coax
دولت فدرال آلمان، پس از سه ماه و نیم تعلیق صدور تجهیزات نظامی، محدودیت صادرات تسلیحات به اسرائیل را لغو کرد. دلیل این تصمیم، برقراری آتش‌بس میان اسرائیل و حماس، از روز ۱۰ اکتبر اعلام شده است.
به‌گفته اشتفان کورنلیوس، سخنگوی دولت آلمان، این تصمیم از ۲۴ نوامبر (سوم آذر) اجرایی خواهد شد. او به خبرگزاری آلمان گفت اسرائیل در تلاش برای دستیابی به صلح پایدار بوده و کمک‌های بشردوستانه در نوار غزه را نیز افزایش داده است.
کورنلیوس توضیح داد که دولت آلمان از این پس همچون گذشته "به صورت موردی" صادرات تسلیحاتی به اسرائیل را بررسی کرده و "با توجه به تحولات آینده" تصمیم‌گیری خواهد کردß

ازایراهیم والی
ایران را از نو بیندیشیم: دموکراسی از رهگذر تنوع و مشارکت
وحدت در گوناگونی – برای ایرانی عادلانه و فدرال
PDF_File
چند سال پیش کوشیدم موضوع « فدرال – خودمختاری» در برابر « جدایی‌طلبی » را به‌صورت ذهنی و مقدماتی طراحی کرده و بر روی کاغذ بیاورم. کاری که بسیار پیچیده‌تر و دشوارتر از آن بود که در آغاز ساده‌دلانه تصور می‌کردم. به الگوهای گوناگون در کشورهای مختلف – از جمله آلمان، اسپانیا، هند، ایتالیا،  سوئیس، عراق و دیگر نمونه‌ها – نگاه کردم و کوشیدم عناصر سازنده‌ی ساختارهای فدرال و خودمختاری را در این نظام‌ها شناسایی کنم تا شاید بتوان آن‌ها را، با در نظر گرفتن شرایط ویژه‌ی ایران، به‌عنوان مبنایی برای گفت‌وگو برای شکل‌گیری آینده مناطق خودگردان در کشورمان در نظر گرفت.
چشم‌انداز یک ایرانِ کثرت‌گرا بر این باور استوار است که نیروی واقعی نه از یک‌دستی و یکنواختی، بلکه از عدالت و احترام متقابل برمی‌خیزد. کشوری که تنوع اقوام و ملت‌های خود را پاس می‌دارد و زمینه‌ی مشارکت آنان را فراهم می‌سازد، جامعه‌ای مقاوم‌تر، خلاق‌تر و صلح‌طلب‌تر خواهد بود.
ایران از دیرباز موزاییکی از ملت‌ها، فرهنگ‌ها و زبان‌ها بوده است – فارس ها،  آذری‌ها، کردها، بلوچ‌ها، عرب‌ها، ترکمن‌ها و بسیاری دیگر، همگی روح و جان این سرزمین را شکل داده‌اند.
هدف، ایرانی است که در آن هر جامعه‌ی قومی، زبانی و فرهنگی، خود را بخشی برابر از کل بداند – آزاد در هویت خویش، اما پیوندخورده در ارزش‌های مشترک دموکراتیک. خودمختاری در این معنا، نه جدایی، بلکه مشارکت است: توان تصمیم‌گیری درباره‌ی سرنوشت خویش و در عین حال مسئولیت‌پذیری در قبال خیرِ همگانیß

تأملی پیرامون  نسبتِ ضدامپریالیسم، آزادی و عدالت اجتماعی در گفتمان چپ – سیاوش قائنی
اخبار روز

این مقاله، که شاید بتوان آن را بخش دوم نوشتار پیشین «مهندسی هراس و تاریخ‌نگاری امنیتی» نامید، عمدتاً به بررسی تاریخچه عملکرد و گفتمان جریان‌های چپ می‌پردازد. با تمرکز بر شاخص‌های کلیدی این جریان و بازخوانی نسبت سه مفهوم اساسیِ ضدامپریالیسم، آزادی و عدالت اجتماعی، نشان داده می‌شود چگونه این مفاهیم در طول تاریخ گسسته یا درهم‌تنیده شده‌اند و چرا بازاندیشی در نسبت آن‌ها در شرایط کنونی ضرورتی نظری و سیاسی یافته است. هدف نهایی، بازسازی گفتمان عدالت‌خواهی در ایران و ارائه چارچوبی نوین برای پیوند میان استقلال ملی، آزادی فردی و عدالت اجتماعی است
مقدمه
در ماه‌های اخیر، به‌ویژه پس از تجاوز ۱۲ روزه آمریکا و اسرائیل به ایران، پروژه‌ی چپ‌ستیزی که از دو دهه‌ی گذشته آغاز شده بود، شدت تازه‌ای یافته است. نویسنده در نوشتاری پیشین با عنوان «مهندسی هراس و تاریخ‌نگاری امنیتی علیه جریان‌های چپ» به اهداف این پروژه اشاره کرد و هشدار داد که هیچ صدای عدالت‌خواهی از گزند دستگاه‌های سرکوب، رسانه و تاریخ‌نگاری امنیتی در امان نخواهد بود، مگر آنکه جامعه با آگاهی تاریخی و شناخت سازوکارهای مهندسی هراس، به پایداری فعال در برابر آن بپردازد.
کارزار چپ‌ستیزی در ایران تنها یک رقابت سیاسی ساده نیست؛ بلکه جنگی تمام‌عیار علیه حافظه، عدالت و امید جامعه است. هر نسل تازه‌ای که در راه عدالت و آزادی گام بردارد، با همان دستگاه رسانه‌ای و امنیتی روبه‌رو خواهد شد. هشیاری، ژرف‌ نگری و پایداری، تنها راه گذار از سیاست هراس و بازگرداندن گفتمان عدالت ‌خواهی به صحنهٔ سیاسی است و این رسالتی است که بر دوش نسل کنونی و آینده قرار داردß

بازقدسی‌سازی مفاهیم و نهادهای سکولار و بحران مدرنیته در جمهوری اسلامی

۷ میلیون نفر در ایران گرسنه‌اند؛ سیاست خارجی بازقدسی‌سازی شده‌ی جمهوری اسلامی میلیاردها دلار خرج تسلیحات نیروهای جهادی می‌کند.
روند طبیعی و تکاملی جوامع در عرصه‌ی اجتماع و سیاست، حرکت به‌سوی عرفی‌سازی، سکولاریسم و رهایی از خرافات است. اما در ایران، مسیر تاریخ به‌گونه‌ای معکوس رقم خورد؛ در حالی‌که جامعه در حال گذار به‌سوی سکولاریسم بود، انقلابی با برنامه و گفتمانی قرون‌وسطایی این روند را متوقف کرد و فرآیند بازقدسی‌سازی آغاز شدß

لیا اوپی و الیف شفق: ادبیات می‌تواند نوعی مقاومت باشد
الکس کلارک

اوپی سرگرم سفر در هند بود و شفق در خانه‌اش در لندن به سر می‌برد. آن‌ها در این مکالمه به موضوعات گوناگونی مثل تهدید سانسور و خیزش پوپولیسم، مشکلات نویسندگانِ چندهویتی و اهمیتِ توجه به رویدادهای پیچیده‌ی تاریخی در آثارشان پرداختند. ß

ملت ایران در دو جبهه: از تجاوز خارجی تا سرکوب داخلی
- گزارشگر ویژه سازمان ملل
مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران: مردم ایران نه تنها از تجاوز نظامی خارجی رنج برده‌اند، بلکه زیر سرکوب بی‌رحمانه دولت خود نیز در حال له شدن هستند. بیش از ۱۲۰۰ اعدام در ۱۰ ماه، ۲۱ هزار بازداشت به اتهام جاسوسی، اخراج ۱.۵ میلیون افغان، و آزار مداوم روزنامه‌نگاران و خانواده‌های قربانیان پرواز ۷۵۲ - این تنها بخشی از بحران جاری است.

مای ساتو، گزارشگر ویژه  حقوق بشر  سازمان ملل در امور ایران، در گزارشی به کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل (کمیته حقوق بشر) گفت: جمهوری اسلامی ایران، هرچند قربانی تجاوز نظامی خارجی (از ۱۳ تا ۲۴ ژوئن ۲۰۲۵) شده و شایسته جبران خسارت است، اما خود عامل اصلی و مداوم نقض‌های جدی حقوق بشر علیه مردم خویش است؛ از اعدام (بیش از ۱۲۰۰ مورد در ۱۰ ماه)، بازداشت گسترده (بیش از ۲۱ هزار نفر به اتهام جاسوسی)، اخراج اجباری ۱.۵ میلیون افغان، سرکوب فراملی روزنامه‌نگاران و خانواده‌های قربانیان پرواز ۷۵۲، تا شکنجه، مجازات‌های بدنی و مرگ‌های مشکوک در بازداشت - این سرکوب‌ها نه تنها پس از حمله نظامی تشدید شده، بلکه پیش‌تر نیز وجود داشته و ادامه دارد. او تأکید می‌کند که جامعه بین‌المللی نباید بحران حقوق بشر در ایران را تحت‌الشعاع درگیری‌های بین‌دولتی قرار دهد و این لحظه، فرصتی سرنوشت‌ساز برای ایران است تا با پایان اعدام‌ها، حفاظت از آزادی‌ها و تضمین پاسخگویی، اعتماد مردم را بازسازی کند.
متن سخنان مای ساتو در کمیته حقیقت‌یابß

دوشنبه، 12 آبان ماه 1404 = 03-11 2025
پنتاگون: یک عملیات نظامی در منطقه در راه است/عراقچی به التماس افتاد

به گزارش الشرق الاوسط،، وزیر دفاع عراق جزئیات گفت‌ وگوی تلفنی خود با وزیر جنگ آمریکا را فاش کرد و گفت: پیت هگست به من اطلاع داد که یک عملیات نظامی قریب‌الوقوع در منطقه در راه است و این آخرین هشدار ما به عراقی‌ها است زیرا گروه‌های مسلح عراقی نباید هیچ واکنشی به این عملیات نظامی نشان دهند.
وزیر دفاع عراق افزود که در این تماس تلفنی مقام آمریکایی تأکید کرده است که واشنگتن قصد دارد ضربه‌ای پیش‌دستانه به یکی از کشورهای منطقه بزند و هشدار داده اگر هرگونه دخالت یا واکنش از سوی گروه‌های مسلح وابسته به عراق مشاهده شود، آمریکا واکنشی سخت نشان خواهد داد.
وی گفت: ما تأکید کرده‌ایم که عراق نباید به میدان درگیری دیگران تبدیل شود. دولت عراق به تمام گروه‌ها هشدار داده از هرگونه اقدام تحریک‌آمیز یا واکنشی خودسرانه خودداری کنند چون بغداد تعهد داده امنیت پایگاه‌های ائتلاف بین‌المللی را در خاک خود حفظ کند.
وزیر دفاع عراق در مصاحبه‌ تلویزیونی خود افزود: این تماس تلفنی حدود ۱۱ دقیقه طول کشیده و در آن رئیس ستاد ارتش، معاون فرماندهی عملیات مشترک و مدیر اطلاعات نظامی عراق نیز حضور داشتندß

ترامپ: ایران به دنبال توافق است؛ عراقچی: برای مذاکره عجله نداریم

منبع تصویر،REUTERS
دونالد ترامپ، رییس جمهوری آمریکا می‌گوید که ایران به دنبال دستیابی به توافقی با آمریکا است. آقای ترامپ در مصاحبه با شبکه سی‌بی‌اس آمریکا گفت: «البته آن‌ها این را نمی‌گویند و نباید هم بگویند. هیچ معامله‌گر خوبی این را نمی‌گوید. ولی ایران به شدت به دنبال توافق است.»
طی روزهای اخیر گزارش‌هایی در مورد احتمال از سرگیری مذاکرات بین ایران و آمریکا منتشر شده است و فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت ایران هم روز گذشته درباره میانجی‌گری عمان برای مذاکرات جدید با آمریکا گفت: «وزارت خارجه پیام‌هایی را دریافت کرده است.» بدر بوسعیدی، وزیر خارجه عمان هم روز شنبه گفت: «ما می‌خواهیم مذاکرات ایران و ایالات متحده از سر گرفته شود.»ß

جفری اپستین و موساد: کانال ارتباطی پنهان با روسیه
Posted on 11/01/2025
جفری اپستین و موساد: مردی در سایهٔ ثروت، سیاست و رسوایی‌های جنسی که در تاریکیِ جنگ سوریه، میان تل‌آویو و مسکو پلی پنهان ساخت.
نویسندگان: مرتضی حسین MURTAZA HUSSAIN و رایان گریم RYAN GRIM
تاریخ انتشار: ۳۰ اکتبر
برگردان: رضا فانی یزدی 
ایمیل‌های هک‌شده نشان می‌دهند که جفری اپستین و ایهود باراک، نخست‌وزیر پیشین اسرائیل، تلاش کردند تا راه‌حلی به رهبری روسیه برای برکناری بشار اسد طراحی کنند.
ایمیل‌های افشاشده‌ای از ایهود باراک، نخست‌وزیر پیشین اسرائیل نشان می دهد که جفری اپستین در دوران جنگ داخلی سوریه، در تلاش برای گشودن یک کانال پنهان ارتباطی میان اسرائیل و کرملین نقش داشت.
مجموعه‌ای از این ایمیل‌ها که میان سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶، یعنی در اوج جنگ داخلی سوریه رد و بدل شده، نشان می‌دهد اپستین با موفقیت توانسته بود دیداری خصوصی میان باراک و ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، ترتیب دهد تا درباره‌ی پایان جنگ به میانجیگری روسیه گفت‌وگو کنند؛ از جمله جلب حمایت مسکو برای برکناری بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه.

اپستین برای نخست‌وزیر پیشین اسرائیل منبعی بسیار ارزشمند بود؛ باراک که در طول دوران کاری‌اش ریاست اطلاعات نظامی و وزارت دفاع را نیز بر عهده داشت، از طریق او زمزمه‌هایی از حلقه‌های نخبگان روسیه و اطلاعاتی درباره‌ی واسطه‌های پوتین در اروپا و آمریکا دریافت می‌کرد—و حتی از او درباره‌ی نحوهٔ تعامل با موساد مشورت می‌گرفت. باراک، که به‌تازگی از مقام وزارت دفاع اسرائیل کنار رفته بود، با کمک اپستین مجموعه‌ای گسترده از سرمایه‌گذاری‌ها و روابط تجاری بین‌المللی ایجاد کرده بود.
در تاریخ ۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۴، اپستین در ایمیلی به باراک نوشت:
«با انفجار ناآرامی‌های مدنی در اوکراین، سوریه، سومالی، لیبی و درماندگی کسانی که در قدرتند، آیا این اوضاع برای تو عالی نیست؟»
باراک پاسخ داد: «از یک نظر حق با توست، اما ساده نیست بتوان آن را به جریان نقدی تبدیل کرد. بگذار برای شنبه در این‌باره صحبت کنیم.»ß

بازاندیشی جنبش «زن، زندگی، آزادی»
محمدرضا نیکفر – این مقاله با هدف ارائه یک جمع‌بند از جنبش «زن، زندگی، آزادی» نوشته شده است. هدف عمومی‌تر مقاله، تلاش برای درک روند جنبش‌های اجتماعی در ایران است.
محمدرضا نیکفر

نمایشمشخصات تصویر
از صحنه‌های نمونه‌وار جنبش «زن، زندگی، آزادی» − شهریور ۱۴۰۱
۱۲ آبان ۱۴۰۴
با جنبشی که با قتل مهسا (ژینا) امینی در گرفت، وقتی از یک زاویه‌ی متعارفِ وقایع‌نگاری مواجه شویم می‌پرسیم:
این جنبش کی آغاز شد؟
کجا آغاز شد؟
چرا آغاز شد؟
چه کسانی در آن شرکت داشتند؟
چه خواسته‌هایی در آن مطرح بودند، به بیان دیگر: چه محتوایی داشت؟
چگونه شکل گرفت و پیش رفت؟
چه واکنش‌هایی برانگیخت و چه تأثیرهایی به جا گذاشت؟
چه سرانجامی یافت؟
همه‌ی این پرسش‌های واقعه‌نگار رامی‌توانیم به صورتی سیستماتیک تقریر کنیم. به این منظور باید زمینه، رابطه‌ها، و پیش و پس رخداد را ببینیم و در جست‌وجوی قالب‌ها و گرایش‌های پایدار باشیم.
هر پرسشی تنها به یک تبیین سیستماتیک راه نمی‌برد. مثلاً پرسش «کجا آغاز شد»، می‌تواند از نیرویی که جنبش پس از مراسم تدفین مهسا (ژینا) امینی در گورستان آیچی سقز بیاغازد و به سمت بررسی نظام‌یافته‌ی امکان پیوستگی مقاومت در برابر تبعیض −به طور مشخص تبعیض جنسیتی و تبعیض قومیتی و زبانی و عقیدتی− برود. پاسخ نظام‌یافته به برخی پرسش‌های دیگر، از جمله در مورد محتوای جنبش و شرکت‌کنندگان در آن، به همین بحث راه می‌برند، ضمن اینکه همه شأن خود را دارند و شایسته‌ی بررسی ویژه هستند.
پرسش راهنمای ما در اینجا ابتدا پرسش درباره‌ی منطق انکشاف جنبش در دو بُعد مکانی و زمانی استß

پازولینی، سرنوشت یک گفتگوی جنجالی

علی امینی نجفی۱۴۰۴-۰۸-۱۲

امروز، پنجاه سال از مرگ شاعر و سینماگر بزرگ ایتالیا گذشت. «پیر پائولو پازولینی»، با شعرها و داستان‌ها و فیلم‌هایش یکی از برجسته‌ترین روشنفکرانِ ایتالیای نیمه دوم قرن بیستم به شمار می‌رود. او روشنفکری بود مدرن و سنت‌شکن که نامش با جستارهای ادبی و مقالات سیاسی نیز بر سر زبان‌ها بود. در زمان جنگ جهانی دوم سلاح برداشت و به همراه برادر کوچکترش گوئیدو به نهضت مقاومت علیه فاشیسم پیوست. برادرش در نوزده سالگی در شرایطی مبهم کشته شد. در جوانی به حزب کمونیست پیوست و از کادرهای فعال آن شد، اما چندی بعد از حزب اخراج شد، هرچند تا پایان زندگی به آن وفادار ماند. او بیش از مارکس و لنین از آموزه‌های آنتونیو گرامشی آموخته بود. به تودهٔ محروم و “بی سروپا” علاقه‌ای خاص داشت، در برخی از آثارش خشونت و شرارت “ضدبورژوایی” را تقدیس می‌کند و زندگی ساده و فقیرانه، به دور از زرق و برق بورژوایی را می‌ستاید.

پس از نشر دو رمان گیرا و جذاب، به سینما جذب شد، نخست فیلمنامه نوشت، برای سینماگرانی مانند فدریکو فلینی، و سپس خود به کارگردانی روی آورد. در دو فیلم نخست او آکاتونه و ماما روما، هردو سیاه و سفید، هنوز رگه‌هایی از نئورئالیسم نمایان است. فیلم‌های بعدی او هرکدام با جنجال‌ها و رسوایی‌ها و دادگاه‌های بیشمار دنبال شدند. نامی‌ترین فیلم او بی‌گمان “سالو یا صد و بیست روز سودوم” است، که فجایع کثیف یک کتاب مارکی دو ساد را به دوران تسلط فاشیسم آورده است. در آخرین مراحل تهیه همین فیلم بود که کشته شد. در قتل او باندی از عناصر فاشیست و مافیا دست به کار بودند. جسد مثله شده‌ شاعر و سینماگر بزرگ ایتالیا، روز دوم نوامبر ۱۹۷۵ در ساحل اوستیا در حومه رم، پیدا شد. مرگ او ایتالیا و سینمادوستان را تکان داد. گویاترین
واکنش را در سخنان آلبرتو موراویا، نویسنده نامدار خواندم، که گفت: «فقط یک جامعه بیمار شاعرانش را می‌کشد!»ß

26 سپتامبر2025
زخم‌هایم از عشق است

سوما نگه‌داری‌نیا و منصور محمدی
نمایش تئاترِ «زخم‌هایم از عشق است ــ فروغ فرخزاد، داستان یک زن» روایتی از زندگی فروغ فرخزاد، شاعر، نویسنده، بازیگر و کارگردان ایرانی است که به‌صورت تک‌نفره روی صحنه اجرا می‌شود. این نمایش، نوشته‌ی شبنم ایشی‌گوزل، کارگردانی برفین زندرلی‌اوغلو و بازی نازان کسال، زندگی فروغ را در قالب یک داستان غیرخطی و شاعرانه روایت می‌کند، مونولوگ‌های این نمایش ترکیبی از متون نوشته‌شده توسط شبنم ایشی‌گوزل، اشعار فروغ با ترجمه‌هایی از حشمت‌الله خسروشاهی، اونات کوتلار و جلال خسروشاهی‌ست. داستان نمایش در فضایی استعاری سه روز پس از مرگ فروغ، که جنازه‌ی او هنوز به خاک سپرده نشده را در شکل برزخ‌ نمایش می‌دهد، این برزخ، فضایی است بین زندگی و مرگ، جایی که فروغ با خودش، خاطراتش، دردها و عشق‌هایش روبه‌رو می‌شود و از خلال آنها آخرین «شعر عمرش» را می‌سراید. ß

باز نشر از یک سایت تلگرامی
عبدالعلی بازرگان می گفت، وقتی پدرش مهندس مهدی بازرگان به ۵ سال زندان محکوم شد، پدرش عباسقلی آقا تجارتی در دومین ماه زندانی فوت کرد، من صرفاً برای اینکه پدرم مهندس از مرگ پدر باخبر باشد به زندان رفتم و به افسرنگهبان گفتم، می خواهم این خبر را به پدر بدهم...
سروان خیلی متاثر شد و گفت اجازه بده بروم و برای دفن پدرش از سرهنگ مرخصی بگیرم.
پس از کمی معطلی، عصبانی بودم که دیدم افسر نگهبان یک چای برایم آورد و گفت صبر کن سرهنگ در تلاش است برای مهندس جهت شرکت در مراسم پدرش مرخصی بگیرد...
بالاخره پدر را به مرخصی فرستادند...
سوم گذشت،
هفتم گذشت،
حتی تا چهلم  از ماموران شهربانی خبری نشد!
پدر گفت آنها بزرگواری کردند، بگذار من خودم بروم و خودم را معرفی کنم...
ما باتفاق به زندان رفتیم. همان افسر نگهبان بود. مجدداً به من و پدر تسلیت گفت، آنگاه ادامه داد، مقامات بالا گفته اند چون آقای مهندس بازرگان متالم است، فعلاً نیاز نیست به زندان برگردد و ما هم بیرون آمدیم و دیگر پدر  به زندان برنگشت و آنها هم به دنبالش نیامدند!...
به یاد جناب مهندس میر حسین موسوی و مرگ پدرش افتادم. چه دردناک بود که حتی اجازه ندادند در خاک سپاری پدرش هم شرکت کند!
http://telegram.me/bavarh

معادن ایران: بلای جان جوامع محلی، میعادگاه رانت
نادر افراسیابی - حاکمیت فاسد زمینه غارت کوه‌ها را فراهم می‌آورد و رودها را می‌خشکاند و زندگی روستاییان را بر باد می‌دهد؛ همه برای آنکه سود اندکی به جیب گروهی خاص برود. گزارش‌های رسمی مجلس فریاد می‌زند: معدن‌داری در ایران نه موتور توسعه، که اسب تروجانی برای غارت منابع ملی و نابودی عدالت اجتماعی شده است. اینجا، بهای توسعه، نابودی زندگی کسانی است که قرن‌ها صاحب اصلی این سرزمین بوده‌اند.
نادر افراسیابی

نمایشمشخصات تصویر
معادن ایران: بلای جان جوامع محلی، میعادگاه رانت
۸ آبان ۱۴۰۴
گزارش‌های مرکز پژوهش‌های مجلس حاکی از آن است که رابطه میان اقتصاد و بخش معدن ایران ناسالم و غیرسازنده است چنانکه این بخش به جای محرک توسعه اقتصادی، به کانون رانت و انحصار تبدیل شده است. معادن کشور نه تنها اشتغال پایدار ایجاد نکرده‌اند، بلکه در بسیاری مناطق باعث تخریب معیشت بومی، افزایش فقر و نابرابری منطقه‌ای شده‌اند. این گزارش‌ها به وجود رانت‌هایی چون اطلاعات، زمین، انرژی و نیروی کار ارزان، و همچنین مشکلات مالی و زیرساختی اشاره دارند و تأکید می‌کنند که سود بالای خصوصی در معدن‌کاری با تحمیل هزینه‌های زیست‌محیطی و آلودگی به جامعه و دولت همراه است. حقوق دولت از منابع معدنی ناچیز و غیرواقعی بوده و سهم این بخش در تولید ناخالص ملی پایین است و عمدتاً در مرحله خام‌فروشی متوقف مانده است. مرکز پژوهش‌ها هشدار می‌دهد که ادامه این روند بدون مدیریت صحیح منابع، به کاهش ذخایر، افزایش هزینه‌ها و فقر منابع استراتژیک در میان‌مدت منجر خواهد شد و اقتصاد معدنی ایران را به ابزاری برای رانت‌خواری و تخریب محیط زیست تبدیل کرده است.
مشکل اصلی این نیست که «معدن‌کاری ذاتاً بد است»، بلکه مشکل در شیوه حکمرانی و مدیریت این بخش است. سیستم فعلی به گونه‌ای طراحی شده که به جای آنکه معدن را به موتور محرک توسعه پایدار (متوازن در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی) تبدیل کند، آن را به ابزاری برای غارت منابع ملی، توزیع رانت، تخریب محیط زیست و نابودی سرمایه‌های اجتماعی تبدیل کرده است. به بیان ساده‌تر، معدن‌داری در ایران نه بر پایه علم، برنامه‌ریزی بلندمدت و منافع ملی، بلکه بر پایه رانت، فساد و تصمیم‌گیری‌های غیرشفاف و غیرمسئولانه در حال انجام است و این همان مشکلی است که تمامی معضلات دیگر از آن نشأت می‌گیرد.
روند نزولی بخش معدن در اقتصاد ملی
در بعد اقتصادی، فعالیت‌های معدنی در ایران نه تنها به وعده توسعه و رفاه ملی تحقق نبخشیده، بلکه به باری سنگین بر اقتصاد کشور تبدیل شده است. با وجود تبلیغات گسترده درباره جایگزینی اقتصاد معدنی با نفت، سهم این بخش در تولید ناخالص داخلی تنها حدود ۱ تا ۱.۵ درصد است و حتی در سال‌های اخیر روند نزولی داشته است. اقتصاد معدنی کشور در مرحله خام‌فروشی و استخراج اولیه متوقف مانده و فاقد ارزش افزوده ناشی از صنایع فرآوری استß

Majid Roshanzadeh
زنگ خطر در گزارش‌های سازمان های اطلاعاتی غرب:
 بازسازی شتابان قدرت موشکی ایران | بازگشت کارخانه‌های موشکی ایران با مواد چین| مسیر پنهان بازگشت موشک‌های ایران
در جهان سیاست، آنچه دیده می‌شود معمولاً آخرین لایه از واقعیتی پنهان است. در پس سکوت بندرعباس، جایی میان بوی نمک و فلز، پرونده‌ای تازه از بازسازی قدرت ایران گشوده شده است؛ پرونده‌ای که سازمان‌های اطلاعاتی غرب آن را نه صرفاً تخلفی فنی، بلکه بازگشت یک منطق کهنه می‌دانند: منطق بازدارندگی از دل ویرانی.
بندرعباس، در ظاهر همان بندر همیشگی است؛ جرثقیل‌ها در رفت‌وآمد، کانتینرها انباشته، و کشتی‌هایی که از چهار سوی جهان می‌آیند و می‌روند. اما به گفته منابع اطلاعاتی غربی، در هفته‌های اخیر در این بندر چیزی پهلو گرفته که می‌تواند توازن راهبردی خاورمیانه را دگرگون کند: حدود دو هزار تُن «پرکلرات سدیم»؛ ماده‌ای که سوخت جامد موشک‌های بالستیک از آن ساخته می‌شود.
رد این ماده به نوشته CNN به چین می‌رسد. کشتی‌هایی با نام‌هایی چون پاشت، بارزین و الیانا در سپتامبر و اکتبر از بنادری مانند ژوهای و گاولان راهی ایران شده‌اند. برای پکن، این فقط کالایی صنعتی است؛ برای تهران، ماده‌ای حیاتی برای یک اولویت ملی؛ و برای ناظران غربی، نشانه‌ای روشن از بازسازی سریع برنامه موشکی ایران، درست پس از بازگشت تحریم‌های سازمان ملل.
در ۲۷ سپتامبر، سازوکار موسوم به «اسنپ‌بک» دوباره فعال شد و تحریم‌های قدیمی را به اجرا بازگرداند. دو روز بعد، نخستین محموله «پرکلرات سدیم» در ایران تخلیه شد. آیا این تصادفی بود؟ یا حساب‌شده؟ سرویس‌های اطلاعاتی احتمال دوم را باورپذیرتر می‌دانندß

همکاری جدید جمهوری اسلامی و چین برای احیای توان موشکی
آزیتا قجرنیا

منابع اطلاعاتی غربی می‌گویند ایران با وجود بازگشت تحریم‌های سازمان ملل، با کمک چین در حال بازسازی زرادخانه موشکی خود است؛ همکاری‌‌یی که پکن آن را بخشی از سیاست مستقل خود می‌داند.
در حالی که تحریم‌های سازمان ملل متحد علیه فعالیت‌های موشکی ایران بار دیگر برقرار شده‌اند، منابع اطلاعاتی غربی می‌گویند جمهوری اسلامی با کمک چین در حال بازسازی بخشی از توان موشکی خود است.
به گفته مقام‌های اطلاعاتی اروپایی، از اواخر سپتامبر چندین محموله از ماده شیمیایی "سدیم پرکلرات" از بنادر چین به بندرعباس منتقل شده است؛ ماده‌ای کلیدی در ساخت سوخت جامد موشک‌های بالستیک میان‌برد. آنان می‌گویند این محموله‌ها بخشی از تلاشی گسترده‌تر برای احیای ذخایر موشکی ایران پس از جنگ ۱۲ روزه این کشور با اسرائیل در ماه ژوئن است.
براساس همین گزارش‌ها، اولین محموله‌ها در ۲۹ سپتامبر وارد ایران شده و در مجموع دو هزار تُن سدیم پرکلرات از شرکت‌های چینی خریداری شده است. چندین کشتی باری و شرکت درگیر در این انتقال‌ها پیش‌تر در فهرست تحریم‌های آمریکا قرار داشته‌اند.
ارسال این مواد پس از فعال شدن سازوکار "مکانیسم ماشه" انجام گرفته است. تحریم‌های احیاشده ایران را از انجام هرگونه فعالیت مرتبط با موشک‌های بالستیک قادر به حمل کلاهک هسته‌ای منع می‌کند و از کشورهای عضو سازمان ملل می‌خواهد از ارسال هر ماده‌ای که می‌تواند به توسعه سامانه‌های پرتاب سلاح‌های هسته‌ای کمک کند، خودداری کنندß

خبرگاه؛ تخفیف حکم اعدام شریفه محمدی به ۳۰ سال زندان
بنا بر اعلام امیر رئیسیان، وکیل شریفه محمدی در شبکه ایکس (توئیتر سابق) حکم اعدام او لغو و با یک درجه تخفیف به حبس درجه یک برابر با ۳۰ سال زندان تبدیل شده است.

حکم اعدام برای شریفه محمدی با اعتراض‌های گسترده تشکل‌های مدنی همراه شدعکس: hra-news

ازسرگیری آزمایش سلاح‌های هسته‌ای به‌دستور ترامپ؛ تاریخچه آزمایش‌ها و وضعیت امروز
رادیو فردا

تصویری که وزارت دفاع روسیه از آزمایش موشک کروز هسته‌ای این کشور در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۵ منتشر کرده است
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، به ارتش آمریکا دستور داده است پس از وقفه‌ای ۳۳ ساله، فوراً آزمایش سلاح‌های هسته‌ای را از سر بگیرد. او این دستور را ساعتی پیش از آغاز دیدارش با شی جین‌پینگ، رهبر چین، در کره جنوبی اعلام کرد.
ترامپ پنج‌شنبه هشتم آبان اعلام کرد دلیل اتخاذ این تصمیم «برنامه‌های آزمایشی دیگر کشورها» است و انجام این آزمایش‌ها «ضروری» است تا آمریکا از رقبای هسته‌ای خود عقب نماند.
او با هشدار نسبت به این‌که روسیه و چین طی چند سال آینده به سطح ایالات متحده در این زمینه خواهند رسید، نگرانی‌ها از ورود جهان به مرحله‌ای خطرناک‌تر در حوزهٔ سلاح‌های هسته‌ای را رد کرد و گفت زرادخانه آمریکا «به‌خوبی ایمن شده» است.
پس از صدور این فرمان مهم است بدانیم که تاکنون چند آزمایش هسته‌ای در جهان انجام شده، چرا این آزمایش‌ها متوقف شدد و چرا قرار است دوباره آغاز شود و قدرت‌های بزرگ با سلاح‌های هسته‌ای خود چه می‌کنند؟ß

نقش یک شرکت بیمه نیوزیلندی در جابه‌جایی نفت تحریم‌شده ایران و روسیه
تانکرهای نفت در سایه، ده‌ها میلیارد دلار نفت ایران و روسیه را قاچاقی به آسیا حمل کرده و از تحریم‌های غرب گریخته‌اند. رویترز می‌گوید این کشتی‌ها توسط یک شرکت بیمه کوچک در نیوزیلند به هم مربوطند.
بخش اقتصاد

به‌گزارش خبرگزاری رویترز، کریسمس گذشته، تانکر یوگ (Yug) پس از تخلیه دو میلیون بشکه نفت تحریم‌شده ایران، از بندر چینی چینگ‌دائو خارج شد. در نزدیکی قطب شمال، کشتی دیگری که نفت خام روسیه را حمل می‌کرد، در آب‌های یخی به سمت هند در حرکت بود. شش هزار مایل دورتر، کشتی سومی محموله نفت ایران خود را در سواحل مالزی تخلیه می‌کرد.
این سه تانکر، مالک، اپراتور و مشتریان متفاوتی داشتند. اما یک چیز در آن‌ها مشترک بود: شرکت بیمه کوچکی که دفتر مرکزی آن در نیوزیلند قرار دارد و توسط برخی از بزرگترین شرکت‌های بیمه اتکایی جهان حمایت می‌شود.
این شرکت به نام «ماری‌تایم میوچوال» (Maritime Mutual) توسط پاول رانکین، شهروند ۷۵ ساله بریتانیایی و اعضای خانواده‌اش اداره می‌شود و بیش از دو دهه است که انواع کشتی‌ها، از یدک‌کش‌ها و کشتی‌های مسافربری گرفته تا کشتی‌های باری را بیمه کرده استß

گسترش کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۹۲امین هفته؛ ۲۸۳ نفر در مهرماه اعدام شدند
در ۹۲امین هفته کارزار و اعتصاب هفتگی «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» ، شمار زندان‌های پیوسته به این کارزار اعتراضی به ۵۴ زندان در سراسر کشور رسیده است. تنها در مهرماه ۱۴۰۴، ۲۸۳ نفر از جمله هفت زندانی سیاسی، هفت زن و دو کودک‌مجرم اعدام شدند؛ آماری که این ماه را به یکی از خونبار‌ترین ماه‌های دهه‌های اخیر بدل کرده است.

باز کنیدبه شکل پی‌دی‌اف به اشتراک بگذارید
در هفته‌ای که گذشت، جمهوری اسلامی دیگر رکوردی هولناک بر جای گذاشت. تنها در مهرماه ۱۴۰۴، ۲۸۳ نفر در سراسر کشور اعدام شدند؛ آماری که این ماه را به یکی از مرگ‌بارترین ماه‌ها در دهه‌های اخیر بدل کرده است. در میان جان‌باختگان، هفت زندانی سیاسی، هفت زن و دو کودک‌مجرم نیز دیده می‌شوند.
از سه‌شنبه گذشته تاکنون، ۵۹ اعدام به ثبت رسیده است، از جمله دو زن. این موج تازه کشتار با صدور و تأیید احکام جدید علیه زندانیان سیاسی همراه بوده است، از جمله کاووس عبدالله‌زاده، زندانی سیاسی کرد، زهرا طبری در زندان لاکان رشت، و تأیید مجدد احکام اعدام منوچهر فلاح و احسان فریدی توسط دیوان عالی کشور.
بر اساس گزارش اخیر سازمان عفو بین‌الملل، شمار اعدام‌ها در ایران طی سال ۲۰۲۵ از ۱۳۰۰ مورد فراتر رفته است؛ عددی تکان‌دهنده که ایران را در صدر فهرست جهانی اعدام‌ها نگاه داشته است. ß

سازمان حقوق بشر ایران: هشت زندانی سیاسی دیگر در خطر اعدام قرار دارند

آخرین تحولات پرونده هشت زندانی سیاسی نشان می‌دهد که آنان در خطر اعدام قرار دارند. احکام اعدام محمدجواد وفایی ثانی، احسان فریدی، منوچهر فلاح و حسین شاهوزهی تایید شده است و زهرا شهباز طبری، حامد ولیدی، نیما شاهی و پژمان توبره‌ریزی به اعدام محکوم شده‌اند.
سازمان حقوق بشر ایران با محکومیت شدید صدور این احکام، توجه ایرانیان و جامعه جهانی را به افزایش سرکوب از راه صدور یا اجرای احکام اعدام جلب می‌کند و خواستار واکنش مناسب جامعه جهانی است.
محمود امیری‌مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران، در این باره گفت: «افزایش صدور احکام اعدام برای زندانیان سیاسی در پی موج کم‌سابقه‌ی اعدام‌ها در ماه‌های اخیر، تداعی‌کننده‌ی عزم جمهوری اسلامی برای تکرار اعدام‌های دسته‌جمعی دهه‌ی شصت است. خطر اعدام زندانیان سیاسی جدی و فوری است و جامعه‌ جهانی باید جلوگیری از اعدام‌های بیشتر را در اولویت اقدامات خود قرار دهد.»
محمدجواد وفایی ثانی
محمدجواد وفایی‌ثانی، قهرمان ۲۹ ساله بوکس، در اسفند ۱۳۹۸ در ارتباط با اعتراضات سراسری آبان ۱۳۹۸ بازداشت و برای گرفتن اعترافات اجباری تحت شکنجه قرار گرفت. برای او قرار وثیقه‌ای به مبلغ ۳۰ میلیارد تومان تعیین شد که خانواده‌اش توان پرداخت آن را نداشتندß

Nahostexperte Daniel Gerlach:
صلح پایدار با دونالد ترامپ؟:
«ایالات متحده هرگز میانجی صادق در خاورمیانه نبوده است»
وضعیت در خاورمیانه از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ به‌شدت تغییر کرده است. در مصاحبه‌ای، کارشناس خاورمیانه دنیل گرلاخ این تحولات را بررسی کرده و توضیح می‌دهد چرا نسبت به آینده این منطقه امیدوار است.
مصاحبه با دنیل گرلاخ، کارشناس خاورمیانه
 آقای گرلاخ، آتش‌بس شکننده است و تنها چند روز پیش بار دیگر درگیری‌هایی میان ارتش اسرائیل و حماس رخ داد. آیا جنگ غزه هیچ‌گاه پایان می‌یابد؟
پایان درگیری‌ها و خشونت، علاوه بر طرف‌های جنگ، به‌شدت به رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ بستگی دارد. او فرآیند فعلی را متناسب با اهداف خود شکل داده و باید خواسته‌اش برای آتش‌بس دائمی را به نتیجه برساند.
 این کار آسان نیست.
درست است. همیشه آتش‌بس‌هایی در غزه برقرار شده که شکست خورده‌اند. برای اسرائیل، از زمان خروج از نوار غزه در ۲۰۰۵، مداخله هر زمان که لازم می‌دید، امری بدیهی بود، چه برسد به محاصره. حماس نیز برای تقویت خواسته‌های سیاسی خود، موشک شلیک می‌کرد. نوار غزه برای هر دو طرف، همواره منطقه‌ای جنگ‌زده بوده است.

غزه. کشورهای عرب و مسلمان در رویارویی با طرح ترامپ

هر چند ممکن است این طرح قتل عام ها را متوقف کند، اما خلاصی یافتن از جنگ، طبق پیشنهاد رئیس جمهور آمریکا، چشم انداز روشنی برای مردم فلسطین در غزه و کرانه ی باختری در پی ندارد. این امر به سیاست ماجراجویانه اسرائیل در منطقه پایان نخواهد داد. با این حال، این واقعیت کشورهای منطقه را به تجدید نظر در رویکرد خود در قبال دونالد ترامپ سوق نمی دهد.
با صدای بلند آنچه را که همه در سکوت به آن فکر می کنند، فریاد کنیم : طرح صلحی که به نام رئیس جمهور آمریکا ثبت شده است، به دنبال برقراری صلحی پایدار در منطقه نیست. این طرح نه در راستای باز سازی غزه است و نه در جهت منافع مردم آن، از طریق ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی، با اعطای حقوق شهروندی کامل به فلسطینی ها به عنوان صاحبان مشروع این سرزمین، در یک کشور واحد دو ملیتی، دموکراتیک و سکولار، بر اساس آرمان ها و ساختار های غربیß

ازایراهیم والی
فروپاشی نظام بانکی ایران – پدیده‌ای منفرد نیست
فروپاشی نظام بانکی بحران‌زده ایران، رخدادی منفرد و جداگانه نیست. ورشکستگی دیرهنگام بانک آینده – بزرگ‌ترین بانک خصوصی کشور – در واقع آغاز یک واکنش زنجیره‌ای در نظام مالی‌ای است که طی دهه‌ها به شکلی انحصاری و ناکارآمد شکل گرفته است. این رویداد نه تنها کل ساختار بانکی کشور را تهدید می‌کند، بلکه به دلیل پیوندهای گسترده میان‌بانکی می‌تواند بانک‌های دولتی و حتی بانک مرکزی را نیز متزلزل سازد. در نتیجه، اقتصاد نحیف و از پیش آسیب‌دیده کشور ممکن است وارد رکود و بحرانی عمیق‌تر از هر زمان دیگر شود.
پیامدهای احتمالی این روند بسیار سنگین خواهد بود: افزایش شدید بیکاری، خطر ورشکستگی دولت، تورمی افسارگسیخته همراه با رشد روزافزون هزینه‌های زندگی، گسترش فقر، توقف تولید، ورشکستگی گسترده بنگاه‌های اقتصادی در بخش‌های مختلف، فروپاشی تجارت و نظام اعتباری، و در نهایت، فلج کامل اقتصادی.
آنچه این وضعیت را خطرناک‌تر می‌کند، هم‌زمانی آن با دیگر بحران‌هاست: خطر فزاینده جنگ، تحریم‌های بین‌المللی، پیامدهای سازوکار موسوم به ماشه و مدیریت بحرانی بی‌برنامه و آشفته حاکمان. همچون ۴۶ سال گذشته، بار سنگین این بحران نیز بر دوش مردم خواهد افتاد.
در چنین شرایطی، بروز ناآرامی‌های اجتماعی دور از انتظار نیست. یکی دیگر از عوامل احتمالی تشدید بحران می‌تواند مرگ خامنه‌ای باشد. اگر چنین سناریویی تحقق یابد – و در نبودِ جایگزینی مدنی و قابل اعتماد از نگاه مردم – شکل‌گیری یک دیکتاتوری نظامی بیش از هر زمان دیگری محتمل به نظر می‌رسد.
آیا بیش از حد بدبینم؟ آیا تصویری سیاه و سفید ترسیم می‌کنم؟ شما وضعیت کنونی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در حدود یک سال پیش، در یادداشتی دربارهٔ مشکلات نظام بانکی و راهکارهای ممکن، به‌صورت خلاصه چنین نوشته بودم:
بررسی های آماری نشان می دهد که ٣٧ درصد از بانک های کشور در وضعيت سالم، ٣١ درصد در
وضعيت ناسالم و ٣٢ درصد ب هعنوان بانک های زامبی شناخته می شوند
راه حل ممکن: کاهش بدهی / تجديد ساختار ترازنامه آنها، در صورت لزوم به تدريج آنها را از بازار
خارج کنيد (انحلال). تعداد زيادی از بانک های خصوصی با هدف تامين مالی افراد خصوصی با نفوذ
و/يا شرکت ها/شرکت های هلدينگ آنها بدون وثيقه کافی تاسيس شده اند. اين امر بدون حمايت بانک
مرکزی ممکن نبود.
افزايش حداقل ذخيره بانک ها به 25 درصد سرمايه بانکی (نسبت سرمايه)
اعطای وام کمتر / سياست اعتبار محدود

کارل پوالنی: بازارافسارگسیخته به فاشیسم می انجامد

آندریاس نووی
(استاد دانشگاه اقتصاد وین،و رئیس انجمن بین المللی کارل پولا نی)

🔻اسرائیل بزرگ و جنگ‌های بی‌پایان
محمد احمدی
منبع: نشریه چشم انداز شماره١۵٣
@Nehzatazadiiran
📌حملات اسرائیل به ایران و چند کشور دیگر منطقه را باید در چارچوب پروژه اسرائیل بزرگ بررسی کرد. بر اساس این پروژه، قلمرو اسرائیل بسیار بزرگ‌تر از فلسطین اشغالی است و از دریای مدیترانه تا خلیج فارس را شامل می‌شود. علاوه بر آن، هیچ قدرتی نباید مرزهای گسترده آن را تهدید کند یا همسایه نامطلوبی برای آن باشد.
📌پیش از این، چنین تبلیغ می‌شد که این ایده را گروه‌های راست‌گرا و افراطی بر اساس وعده‌های توراتی مطرح می‌کنند و در دولت سکولار اسرائیل جایی ندارد. اما از زمانی که نتانیاهو دولتی را با جناح‌های افراطی تشکیل داد سخنان و رفتارهای او نشان می‌دهد این ایده از یک رؤیای تاریخی و ایدئولوژیک به دنیای سیاست راه یافته و وعده توراتی به راهبردی ژئوپلیتیک تبدیل شده است.

تراژدی تحریم و پیامدهای ریزش طبقه متوسط
سهند ایرانمهر
بر اساس پژوهشی که نشریه معتبر «اقتصاد سیاسی اروپا» منتشر کرده، تصویری کمّی از یک تراژدی بزرگ اجتماعی در ایران ارائه شده است و  گزارش نشان می‌دهد که طبقه متوسط ایران در نبود تحریم‌ها می‌توانست در بیش از یک دهه گذشته رشد ۲۸ درصدی را تجربه کند؛ اما در عمل، تحریم‌ها به طور متوسط سالانه ۱۷ درصد از حجم این طبقه کاسته است.
این اعداد تنها نشان‌دهنده کاهش درآمد نیستند؛ بلکه تصویری روشن از یک «زلزله سیاسی-اجتماعی» دارند که در آن گسل‌های عمیق از دل طبقه متوسط می‌گذرند. در نظریه‌های جامعه‌شناسی سیاسی، طبقه متوسط را «ستون فقرات دموکراسی» و «ضامن ثبات» می‌دانند. متفکرانی چون «آنتونی گیدنز» بر این باورند که این طبقه، به دلیل بهره‌مندی از تحصیلات، آموزش، سرمایه فرهنگی و موقعیت مرزی اقتصادی شکننده، خواستار ثبات، حاکمیت قانون و مشارکت سیاسی است.

گراماتولوژی نظامهای معاصربه رسمیت شناسی: گفتوگو با آ کسل هونت
راسموس ویلیگ:هگل همواره برای شما الهامبخش بوده است و اکنون به نظر یمکه در رسد
حق آزادی(۲۰۱۱)درکانوناندیشهگرفته است. تان قراریگویشما به ی این دلبستگ
ندارد؛ چرا؟ ی هگل پایای

27اکتبر 2025
زرتشتیان ایران و تجربه‌ی انقلاب مشروطه: درس‌هایی از دادخواهیِ بهنگام و سنجیده
اسفندیار دواچی
مانِک‌جی لیمجی هاتریا و بازسازی جامعه‌ی زرتشتیان ایران
حضور زرتشتیان ایران در انقلاب مشروطیت، از عهد ناصری ریشه می‌گیرد. آن زمان که، تاجری خرده‌پا، اما مصمم، به سرپرستی زرتشتیان ایران برگزیده می‌شود تا به کاروبار آنان سامانی بدهد. مانِک‌جی لیمجی هاتریا (۱۸۹۰-۱۸۱۳) در هندوستان به دنیا آمد. اجداد او در اوایل پادشاهی صفویه از ایران به هند کوچیده بودند. مانک‌جی از کودکی به سرزمین مادری خود، ایران، عشق می‌ورزید.[1] مری بویس، استاد مطالعات زرتشتی، در وصف او می‌نویسد، «مانک‌جی تاجری خرده‌پا بود که در هند بسیار سفر می‌کرد و به دین و جامعه‌ی زردشتی وفادار بود. او شخصی متکی به نفس و بااستعداد بود و کاردانی و شکیبایی لازم برای مذاکره به نمایندگی از سوی همکیشان ستمدیده‌اش را داشت.»[2]
مانک‌جی در ۱۸۵۴ از طرف «انجمن بهبودی وضع زندگیِ زرتشتیان ایران» به ایران، و به شهر یزد، وارد شد.[3] مقر این انجمن در بمبئی هندوستان بود و هدف اصلی‌اش، برداشتن مالیات دینیِ «جزیه» از گُرده‌ی زرتشتیان.
در آن هنگام، از چشم او، زرتشتیان ایران «به سان ریگی در خرمن گندم مسلمین سرگردان بودند»، «مردمی که در گرداب مشکلات و بی‌سوادی غرقه بودند» و «جمعیتی که به زحمت از هر صد نفرشان دو نفر در اجتماع، شغل و مقام درخوری داشتند.»[4]ß

جایزه نوبل امسال: پیروزی امپریالیسم یانکی و صهیونیسم
۱ آبان ۱۴۰۴
تارنگاشت عدالت
نویسنده: تیمو الفاروق
برگرفته از: المیادین انگلیسی
۱۸ اکتبر ۲۰۲۵
هیچ فرد عاقلی نباید برای جایزه صلح نوبلی که با اراده تولیدکنندگان اسلحه تعیین شده است، ارزش قایل شود.
تصمیم به اعطای جایزه امسال به ماریا کورینا ماچادو، رهبر مخالفان ونزوئلا، ورشکستگی اخلاقی این جایزه را بار دیگر تأیید می‌کند، زیرا کمیته نوبل نروژ هم‌چنان به سنت به رسمیت شناختن دست‌آوردهای مشکوک جنگ‌طلبان و متعصبان ادامه می‌دهد.
میشل النر، از کمیته هماهنگی سازمان فمینیستی و ضد جنگ کُد پینک، پس از انتشار خبر اعطای جایزه به ماچادو، نوشت: «سیاست‌های ماچادو غرق در خشونت است. او خواستار مداخله خارجی شده و حتی مستقیماً از بنیامین نتانیاهو، معمار نابودی غزه، درخواست کمک به «آزادسازی» ونزوئلا با بمب‌ها زیر پوشش «آزادی» کرده است.»
به گفته شورای روابط آمریکایی-اسلامی (CAIR): «خانم ماچادو از حامیان سرسخت حزب نژادپرست لیکود اسرائیل است و اوایل امسال در کنفرانسی با حضور فاشیست‌های اروپایی، از جمله گیرت ویلدرز و ماری لوپن، سخنانی ایراد کرد که در آن به پاکسازی قومی مسلمانان و یهودیان اسپانیا در دهه ۱۵۰۰ میلادی اشاره کردند و آشکارا خواستار تسخیر مجدد شدند.»
با توجه به تلاش‌های شرورانه امپراتوری ایالات متحده برای جلب رضایت و تشویق آن به حمله به ونزوئلا، نمی‌توان از این پرسش خودداری کرد که آیا تصمیم به اعطای جایزه صلح به یکی از وفادارترین سرسپردگان امپریالیسم یانکی در آمریکای لاتین صرفاً راهی برای حفظ آبروی کسی، دونالد ترامپ، بوده است که قرار بود آن‌را بگیرد؟
«فساد اخلاقی»
دلایل هر چه باشد، جایزه «صلح» نوبل یکی دیگر از نهادهای هژمونیک است و چیزی را به نمایش می‌گذارد که آجامو باراکا، فعال حقوق بشر و نامزد سابق معاونت ریاست جمهوری حزب سبز آمریکا، آن‌را «گندیدگی اخلاقی» توصیف می‌کند.
این فساد بیش از همه در حمایت دوساله اخیر جنگ نسل‌کشی «اسرائیل» علیه غزه مشهود بوده است، که در حال حاضر با اجرای پر تنش طرح «صلح» دیکته شدۀ آمریکا، که مِدئا بنجامین، یکی از بنیانگذاران کُد پینک، آن‌را به عنوان «طرحی برای اشغال دایمی» مورد انتقاد قرار داد، متوقف شده است.
کمیته نوبل نروژ پس از تجلیل از جنایتکاران جنگی بدنامی مانند هنری کیسینجر (که سیاست خارجی او به تنهایی مسؤول میلیون‌ها مرگ است) و «جنگجوی ارشد پهباد‌ها»، باراک اوباما، بار دیگر موفق شده است تقدس مفهوم صلح را لکه‌دار کند
تصمیم همتای سوئدی وی برای اعطای نوبل ادبیات امسال به لازلو کراسناهورکای مجارستانی، همان قدر بحث‌برانگیز است که «صهیونیسم و نژادپرستی ضد عربی او در پادکست‌ها و رسانه‌های مجارستانی مستند شده است»، چنان‌که آنیتا ژورژان، محقق مستقل ساکن بوداپست، در کانال ایکس به آن اشاره می‌کند.
در شرایط نسل‌کشی استعماری مداومی که از جانب مستعمره‌نشین تحت حمایت غرب صورت می‌گیرد و تنها چند ساعت پس از آتش‌بس غزه، لبنان را بمباران می‌کند، اعطای هر دو جایزه نوبل غیرعلمی به افرادی که متهم به تعصب ضدعرب هستند، نشان می‌دهد که نهاد نوبل تا چه حد بی‌ملاحظه است و آن‌را از محتوی تهی می‌کند.
انکار نسل‌کشی
به نظر می‌رسد که انکار نسل‌کشی یک رشتۀ ایدئولوژیک است که در فرایند تصمیم‌گیری کمیته‌های نوبل ریشه دارد. ß

شخصیت‌های یهودی در سراسر جهان از سازمان ملل و رهبران جهان خواستند اسرائیل را تحریم کنند
اخبار روز
چهارشنبه 30 مهر 1404

والاس شاون، ایلانا گلیزر و جاناتان گلیزر
بیش از ۴۵۰ شخصیت برجسته یهودی از سراسر جهان با انتشار نامه‌ای سرگشاده، خواستار اعمال تحریم‌های بین‌المللی علیه اسرائیل به‌دلیل «نقض‌ فاحش حقوق بشر» و «اقداماتی که می‌تواند مصداق نسل‌کشی در غزه تلقی شود» شدند. امضاکنندگان از رهبران سازمان ملل و کشورهای جهان خواسته‌اند که با توقف ارسال تسلیحات، اعمال تحریم‌های هدفمند، و اجرای کامل احکام نهادهای قضایی بین‌المللی، در قبال جنایات اسرائیل سکوت نکنند.
در میان امضاکنندگان این نامه، چهره‌هایی از عرصه‌های سیاسی، هنری، دانشگاهی و فرهنگی به چشم می‌خورند؛ از جمله: آبراهام بورگ، رئیس پیشین کنست (پارلمان اسرائیل)، دنیل لوی، مذاکره‌کننده سابق صلح اسرائیل، نائومی کلاین، نویسنده سرشناس کانادایی، مایکل روزن، نویسنده انگلیسی، جاناتان گلیزر، فیلمساز برنده اسکار، والاس شاون، بازیگر آمریکایی، ایلانا گلیزر و هانا آینبیندر، برندگان جایزه امی، بنجامین موزر، برنده جایزه پولیتزر.
روزنامه گاردین در گزارش اختصاصی خود از این رویداد نوشته است: این افراد در نامه خود تأکید کرده‌اند:
«ما سر تسلیم در برابر اندوهی بی‌پایان فرود می‌آوریم، چراکه شواهدی انبوه نشان می‌دهد اقدامات اسرائیل ممکن است بر تعریف قانونی نسل‌کشی منطبق باشد.»
امضاکنندگان خاطرنشان کرده‌اند که بسیاری از معاهدات و کنوانسیون‌های بین‌المللی حقوق بشر، در واکنش به هولوکاست یهودیان تدوین شده‌اند، اما امروز همان اصول توسط دولت اسرائیل نقض می‌شوند. آن‌ها تأکید کردند که «حمایت از فلسطینیان، خیانت به یهودیت نیست، بلکه تحقق آموزه‌های اخلاقی آن است.»
در بخشی از نامه آمده است:
«زمانی که آموزگاران ما گفتند نابود کردن یک انسان، یعنی نابودی یک جهان، هرگز برای فلسطینیان استثنایی قائل نشدند.»
این فراخوان در حالی منتشر می‌شود که تغییرات عمیقی در افکار عمومی یهودیان آمریکا در حال وقوع است. نظرسنجی واشینگتن‌پست نشان می‌دهد ۶۱ درصد یهودیان آمریکایی معتقدند اسرائیل مرتکب جنایات جنگی شده است و ۳۹ درصد نیز آن را نسل‌کشی می‌دانند. همچنین، نیمی از کل رأی‌دهندگان آمریکایی – و ۷۷ درصد دموکرات‌ها – با این تحلیل موافق‌اند.
از زمان آغاز جنگ در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، بنا بر آمار وزارت بهداشت غزه، دست‌کم ۶۵ هزار فلسطینی کشته و بیش از ۱۶۷ هزار نفر زخمی شده‌اند. حدود ۹۰ درصد جمعیت غزه آواره شده‌اند. دو سناتور دموکرات آمریکا اخیراً در گزارشی تأیید کردند که اسرائیل مشغول «پاک‌سازی قومی سیستماتیک» در غزه است.
در کرانه باختری نیز خشونت‌های شهرک‌نشینان شدت یافته است. تنها در یک هفته از ماه اکتبر، سازمان ملل ۷۱ مورد حمله شهرک‌نشینان به فلسطینیان را ثبت کرده است. نرخ محکومیت این مهاجمان طبق گزارش گروه حقوق مدنی Yesh Din، تنها ۳ درصد بوده است.
در یک مورد اخیر، زنی ۵۵ ساله در حالی که مشغول چیدن زیتون بود، با ضربات چماق از سوی شهرک‌نشینی نقاب‌دار مجروح شد – صحنه‌ای که در ویدئویی تکان‌دهنده ثبت شده است.
در حالی که دادگاه بین‌المللی دادگستری (ICJ) در آستانه صدور رأی تازه‌ای درباره مسئولیت‌های اسرائیل در اراضی اشغالی است، گزارش‌ها حاکی از آن است که اتحادیه اروپا از اعمال تحریم علیه اسرائیل عقب‌نشینی کرده است. این در حالی‌ست که دستگاه دیپلماسی اروپا، خود اذعان کرده که «نشانه‌هایی جدی از نقض تعهدات حقوق بشری اسرائیل» در چارچوب توافق‌نامه مشارکت با اتحادیه وجود دارد.
نامه سرگشاده‌ی یهودیان منتقد اسرائیل در پایان تأکید می‌کند که آتش‌بس باید گامی به‌سوی پایان کامل اشغال، تبعیض و آپارتاید باشد، نه صرفاً توقف موقت خشونت. این بیانیه با استقبال گسترده‌ای در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مواجه شده و انتظار می‌رود بر فشارها برای پاسخ‌گویی رسمی دولت اسرائیل بیفزاید.

انتقاد دبیرکل سازمان ملل از افزایش شمار اعدام‌ها و موارد نقض حقوق بشر در ایران
رادیو فردا

آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل
دبیرکل سازمان ملل در تازه‌ترین گزارش خود به مجمع عمومی، از افزایش شمار اعدام‌ها در ایران و شکنجۀ بازداشت‌شدگان به‌شدت انتقاد کرد.
در این گزارش که نسخۀ ابتدایی آن روز پنج‌شنبه ۲۴ مهر منتشر شده، همچنین در مورد اعمال محدودیت‌های فزاینده بر آزادی‌های مدنی در ایران و سرکوب اقلیت‌ها هشدار داده شده است.
این گزارش در شرایطی منتشر شده که شمار صدور و اجرای احکام اعدام در ایران در ماه‌های اخیر به شدت افزایش یافته و هشدارهای مکرر سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری را برانگیخته است.
دبیرکل سازمان ملل متحد با اشاره به موارد متعدد نقض مکرر حقوق بشر در ایران، خواستار توقف فوری همۀ احکام اعدام‌ و تعلیق احکام صادرشده به‌عنوان گام نخست، آزادی فوری تمام زندانیان سیاسی، مدافعان حقوق بشر و روزنامه‌نگاران شده استß
بیشتر در این باره:
قطعنامه‌ محکومیت نقض حقوق بشر در ایران به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل رسید

هفته نود و یکم اعتصاب «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»: بی‌عملی در برابر جنایت، عملاً به‌معنای شراکت در آن است
در هفته گذشته، ۵۹ نفر اعدام شدند‌؛ هم‌اکنون زندانیان در ۵۲ زندان در حال اعتصاب غذا هستند.

۲۹ مهر ۱۴۰۴
در هفته گذشته، جمهوری اسلامی ایران ۵۹ نفر از جمله دو زن و یک کودک‌مجرم را اعدام کرد. تنها در مهرماه ۲۳۲ نفر جان خود را بر چوبه‌های دار از دست دادند و شمار اعدام‌ها در سال ۱۴۰۴ از مرز ۱۰۸۷ نفر گذشته است.
بر اساس گزارش «مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران» که ۱۷ مهرماه منتشر شد، داده‌های ۱۰ سال گذشته نشان می‌دهد که پس از کاهش نسبی اعدام‌ها در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹، این روند از سال ۲۰۲۱ بار دیگر صعودی شده و در سال ۲۰۲۵ به اوج رسیده است.
طبق این گزارش، دربازه ۱۰ اکتبر ۲۰۲۴ تا ۸ اکتبر ۲۰۲۵ در مجموع ۱۵۳۷ مورد اعدام ثبت شده است. بیش از ۹۴ درصد این اعدام‌ها به‌صورت مخفیانه و بدون اعلام رسمی انجام شده‌اند و در این مدت تنها هشت مورد در ملاءعام صورت گرفته است. همچنین سه کودک‌مجرم و ۴۹ زن در میان اعدام‌شدگان بوده‌اند.
اعدام امروز به یکی از تکنولوژی‌های اصلی حکمرانی جمهوری اسلامی بدل شده است. روز شنبه گذشته یک زندانی دیگر با اتهام «ارتباط با دولت‌های متخاصم» در زندان قم اعدام شد؛ اتهامی که به‌گفته نهادهای حقوق بشری، ساختگی و فاقد پشتوانه حقوقی است. 
افزایش شمار اعدام‌ها پس از پایان جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل، نشانه بحران اقتدار جمهوری اسلامی و تلاش برای بازتولید آن به میانجی ترس استß

از ابراهیم والی:

چه کسی مغز متفکر پشت برنامه اقتصادی ترامپ است؟
به‌درستی به بی‌اعتنایی دولت دونالد ترامپ – یا به تعبیر دقیق شما، «ترامپیست‌ها» – نسبت به اصول بنیادین لیبرالیسم اقتصادی اشاره کرده‌اید. سیاست‌های حمایت‌گرایانه این دولت، از جمله وضع تعرفه‌های گمرکی سنگین، عملاً قواعد سازمان تجارت جهانی (WTO) را تضعیف کرده، اقتصاد جهانی را تحت فشار قرار داده و منافع ژئوپلیتیکی را بیش از پیش به محور مبادلات بین‌المللی تبدیل کرده است.
در پس این سیاست اقتصادی، نام دکتر استیفن میران، اقتصاددانی با مدرک دکترا از دانشگاه هاروارد، به‌عنوان طراح اصلی و معمار فکری دیده می‌شود. بسیاری از ناظران بر این باورند که او نقش راهبردی در شکل‌دهی به دستور کار اقتصادی دولت ترامپ داشته است. در مرکز دیدگاه او، یک استراتژی ژئو‌اقتصادی با گرایش ملی‌گرایانه قرار دارد که هدفش مهار رشد چین و کاهش کسری مزمن تراز بازرگانی آمریکا است.
تله دلار – معضل ساختاری
میران پدیده‌ای را که آن را «تله دلار» می‌نامد، یکی از ریشه‌های اصلی عدم‌توازن اقتصادی آمریکا می‌داند. از آنجا که دلار آمریکا نقش ارز مرجع و ذخیره جهانی را ایفا می‌کند، تقاضا برای آن در سراسر جهان پایدار است – بی‌آنکه مستقیماً به تراز تجاری یا تفاوت نرخ بهره وابسته باشد. این وضعیت باعث می‌شود دلار همواره بیش از حد ارزش‌گذاری شود و در نتیجه صادرات آمریکا گران‌تر و واردات ارزان‌تر گردد.
نتیجه روشن است: پایه صنعتی آمریکا تضعیف می‌شود. از نگاه میران، این ارزش‌گذاری بیش از حدِ ساختاری مانع تعادل پایدار در نظام تجارت جهانی شده و تحقق رشد اقتصادی باثبات را دشوار می‌سازد.
تعرفه‌ها به‌عنوان ابزار سیاست اقتصادی
برای مقابله با این نابرابری، میران تعرفه‌های گمرکی را به‌عنوان ابزاری برای تنظیم اقتصاد پیشنهاد می‌کند. ترامپ بارها اعلام کرده که می‌خواهد با تضعیف ارزش دلار، صادرات آمریکا را رقابتی‌تر سازد. اما شگفت آنکه، بسیاری از سیاست‌های او – از کاهش گسترده مالیات‌ها گرفته تا محدودیت‌های تجاری – در عمل به تقویت ارزش دلار انجامیده‌اند.
میران معتقد است درآمد حاصل از تعرفه‌ها می‌تواند کسری بودجه ناشی از کاهش مالیات‌ها را جبران کند. هدف او تقویت توان رقابتی صنعت آمریکا و ایجاد رشد اقتصادی از طریق کاهش مقررات دولتی است.
نقدها و پیامدهاß

رویترز: خطر رکود شدید اقتصادی و ناآرامی در ایران همزمان با بازگشت تحریم‌های سازمان ملل
پریسا حافظی
دبی (رویترز) – مقامات و تحلیلگران می‌گویند اقتصاد ایران در آستانه‌ی تورم افسارگسیخته و رکود شدید هم‌زمان قرار دارد، در حالی که حاکمان روحانی کشور با فضای مانور محدود تلاش می‌کنند ثبات را حفظ کنند؛ پس از بازگشت تحریم‌های سازمان ملل متحد.
این تحریم‌ها در پی شکست مذاکرات برای محدود کردن فعالیت‌های هسته‌ای مناقشه‌برانگیز ایران و برنامه موشکی این کشور اعمال شد. هرچند هر دو طرف می‌گویند دیپلماسی برای حل بن‌بست همچنان ممکن است، اما آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، پیشنهاد دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، برای توافق جدید را رد کرده است.
سه مقام ارشد ایرانی که نخواستند نام‌شان فاش شود، گفتند تهران بر این باور است که آمریکا، متحدان غربی‌اش و اسرائیل، تحریم‌ها را تشدید کرده‌اند تا ناآرامی در ایران را دامن بزنند و موجودیت جمهوری اسلامی را به خطر اندازند

مومنی: نوشتن شرافتمندانه درباره اقتصاد ایران هزینه‌ سنگینی دارد

فرشاد مومنی ،اقتصاددان:
در ایران، مسئولیت‌های اقتصادی به افراد فاقد درک واقعی از اقتصاد سپرده می‌شود.
مافیاهای معدنی در سه دهه گذشته ستون فقرات اقتصاد ایران را خرد کرده‌اند.
اقتصاد ایران زمانی نفس می‌کشید که مافیاها سهمی نداشتند
تصور کسانی که معتقدند راه نجات ایران در یکدست کردن حکومت است، ممکن است به مافیاها و منافعشان مربوط باشد، اما به توسعه‌ ملی ایران هیچ ارتباطی ندارد.
توزیع عادلانه‌ قدرت حیاتی‌ترین عنصر در شکل‌گیری موفقیت اقتصادی در ایران است.

در نهایت، روزنامه فایننشیال تایمز آنچه را همه در خفا می‌دانستند، علناً گفت:
آلمان در حال فروپاشی است — و اتحادیه اروپا خودش آن را از لبه پرتگاه هل داد.
کارخانه‌های فولاد در حال تعطیلی‌اند. کارخانه‌های خودروسازی کوچک‌تر می‌شوند. رهبران تجاری آشکارا خشمگین‌اند.
«مرد بیمار اروپا» دوباره بیمار شده است، اما این بار بیماری‌اش ناکارآمدی نیست — بلکه خودکشی اقتصادی‌ای است که توسط نخبگان غیرمنتخب اتحادیه اروپا طراحی و توسط عروسک‌های مطیعی مانند فریدریش مرتس اجرا می‌شودß

اجرای کالابرگ فاصله قابل توجهی با هدف اولیه‌اش دارد
خط فقر یا خط مرگ؟ | گلپور: مسکن در سبد معیشت و خط فقر لحاظ شده یا منظور «قوت لایموت» است؟
مژگان میرزائی
اقتصادنیوز: یک فعال حوزه کارگری با اشاره به عدد اعلام شده از سوی دولت به عنوان خط فقر می گوید: آیا در این عدد، صرفا «قوت لایموت» یعنی حداقل خوراک برای زنده ماندن لحاظ شده؟ یا سایر مؤلفه‌های اساسی زندگی مانند مسکن، خوراک مناسب، دارو و درمان، آموزش فرزندان و حتی آموزش خود نیروی کار، اینترنت و دسترسی به فضای مجازی (که امروز بخش جدایی‌ناپذیر از آموزش و کار شده)، حمل‌ونقل و ایاب و ذهاب نیز در این رقم در نظر گرفته شده‌اند؟

به گزارش اقتصادنیوز؛‌ سخنگوی دولت روز گذشته اعلام کرد خط فقری که در سال ۱۴۰۳ جمع‌بندی شده به ازای هر یک نفر ۶ میلیون و ۱۲۸ هزار و ۷۳۹ تومان بوده و سیاست‌های دولت از جمله کف حقوق برای کارگران و سازمان‌های دولتی در راستای توجه به همین میزان است‌. عدد اعلام شده برای خط فقر در حالی است که بسیاری از فعالان حوزه کارگری معتقدند تناقض‌های آشکار میان حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار و ارقام اعلامی برای خط فقر وجود دارد و این رقم نه تنها غیرواقعی، بلکه بی‌پشتوانه و بدون در نظر گرفتن بسیاری از مؤلفه‌های معیشتی خانواده‌ها اعلام شده است. ß

20 اکتبر 2025
دادگاه مردمی برای زنان افغانستان: مسیری تازه برای دادخواهی
مریم فومنی
شهرزاد اکبر، رئیس پیشین کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، می‌گوید که «دادگاه مردمی برای زنان افغانستان» مسیر تازه‌ی دادخواهی را برای جامعه‌ی مدنی این کشور گشوده است.
در شرایطی که حکومت طالبان با نقض گسترده‌ و نظام‌مند حقوق زنان، آنها را از ابتدایی‌ترین آزادی‌ها‌ محروم کرده و مسیرهای قانونی دسترسی به عدالت را بسته است، جامعه‌ی مدنی افغانستان با برگزاری دادگاه مردمی سه روزه‌ای در مادرید (۸ تا ۱۰ اکتبر) علاوه بر مستندسازی و انعکاس نقض حقوق زنان، به عادی‌سازی خشونت و آزار جنسیتی از سوی طالبان اعتراض کرد. ß

داستان بهترین روستای گردشگری جهان، سانسور شد
آزاده مختاری:
روستای شفیع‌آباد ‎کرمان، حالا یکی از بهترین روستاهای گردشگری جهان است.

اما پشت این عنوان جهانی، قصه شش ‎زن است که سال ۹۲ با ۲۰ هزار تومان، صندوقی کوچک ساختند تا صنایع‌ دستی تولید کنند و قنات‌های خشک‌شده روستایشان را دوباره زنده کنند.
نام‌شان «‎گوجینو» بود؛ زنان بی‌ادعا اما قدرتمند.
زنان گوجینو با پول سوزن‌دوزی‌شان، ۸ قنات را احیا کردند، مردان روستا را همراه کردند و نام شفیع‌آباد را به جهان رساندند.
اما در جشن جهانی‌شدن روستا، هیچ‌کس نامی از آن‌ها نبرد. سانسور زنانی که روستایشان را جهانی کردند، زخمی است بر دل امید و تلاش...

16 اکتبر 2025
ناصر تقوایی: «من به مرگ نمی‌گویم شکست؛ مرگ بخشی از مبارزه است»
امید رضایی
نوشتن درباره‌ی مردگان، راه رفتن بر لبه‌ی تیغ است. هر نوشته‌ای درباره‌ی مردگانِ اهل فرهنگ با این خطرِ بی‌واسطه مواجه است که به‌سرعت در ورطه‌ی حزن و سوز و رقت بیفتد و به مرثیه و مدیحه‌ای پرآب‌چشم اما بدونِ محتوا تبدیل شود. زمانی که روزنامه‌نگاریِ مکتوب هنوز رونقی داشت، نوشتن درباره‌ی مردگانِ پرآوازه ژانر جداگانه‌ای بود و در دوره‌های آموزشی ساعت‌هایی را به آن اختصاص می‌دادند. در ینگه‌ی دنیا ــ به‌قول تقوایی، در «جوامع بدون سانسور» ــ روزنامه‌نگارانی بودند و هستند که عمرشان را صرف نگارش مقاله و کتاب درباره‌ی مرگِ بزرگان کرده‌اند و از این طریق به نام و نانی رسیده‌اند.
در این درس‌ها و درس‌گفتارها اما کسی نگفته که چطور می‌توان بی‌آب‌چشم، بی‌حزن و سوز و اندوه و رقت در مرگِ کسی نوشت که خلق‌نشده‌هایش از ساخته‌هایش بیشترند؛ کسی که آثار چاپ‌نشده‌اش قابل‌شمارش نیست؛ کسی که نوشته‌ها و ساخته‌هایش، هم قبل از آن انقلابِ خانمان‌سوز و هم بعد از آن، زیر تیغ سانسور شرحه‌شرحه شد.
مواجهه با مرگِ تقوایی در شبکه‌های اجتماعی اما فقط سوز و گداز نیست. روشنفکرانِ فعال در شبکه‌های اجتماعی و کاربران عادی دوست دارند او را به «نه‌گفتن»‌اش بشناسانند و بشناسند. قطعه‌هایی از سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های او دست‌به‌دست می‌شوند با جمله‌های کوبنده و قاطع: «تا زمانی که برای فیلم ساختن باید اجازه گرفت من دیگر فیلم نمی‌سازم»، «تا زمانی که کسی باید قبل از ساخت فیلمنامه‌ی من را بخواند من فیلم نخواهم ساخت» یا «وقتی نمی‌گذارند فیلمت را بسازی، بهتر است سرت را با کار دیگری گرم کنی تا حرمتِ هنرت را نگه داری».ß

نوشته بهرام بیضایی برای ناصر تقوایی:در چند دهه گذشته، هیچکس از اهل فرهنگ، صاحب مرگ خود نبود

«سرانجام ناصر تقوایی، روزی که کسی انتظارش را نداشت، موفق شد دست‌کم مرگِ خود را چون آخرین فیلم‌ِ مستقل‌ش در آزادی کامل ــ بی دست‌درازیِ مجوّزها ــ کارگردانی کند و تماشگران‌َ‌ش در پشتیبانی به‌پا خاستند و ناگهان صدای سالها گم‌شده‌ی همسرش صدای وِی شد!
برخی در اندازه‌ی آثارشان هستند، برخی بزرگ‌تر و برخی کوچک‌تر ـ و برخی بزرگ‌نماتر!
در چند دهه‌ی گذشته هیچ‌کس از اهل فرهنگ صاحبِ مرگ‌ِ خود نبود...
چه نام‌های بزرگی که از دیدرسِ دوستدارانِ فرهنگ بدونِ واپسین بِدرود ناپدید شدند!
هنرِ کارگردانیِ ناصر تقوایی بود که در یکی از نیرومندترین صحنه‌آرایی‌های سینمایی، موفّق‌ شد تنِ تمامِ خود و مهارِ آیین‌های مرگِ خود را به اختیارِ خود درآورَد و از آن آخرین و شاید از نظرِ تاریخی یکی از مهم‌ترین فیلم‌های مستقلِ خود را بسازد و آن را از یکرنگ شدن با چرخه‌ی تبلیغاتِ آقایان درببرَد!
آخرین درسِ ناصر تقوایی بهترین درسش بود ــ
بدرود ناصر تقوایی؛ ما نیازمندِ درس‌های بیشتریم!»

پایان توافق هسته‌ای گزینه‌های اسرائیل و آمریکا را محدود می‌کند
آیا جنگ دوم ایران و اسرائیل در راه است؟ زارعی: باید آماده باشیم
در شرایط فعلی، احتمال بروز جنگ دوم بعید نیست. از نگاه اسرائیل، حتی اگر ایران نشانه‌هایی از کاهش تنش نشان دهد، توان موشکی فزاینده و بازسازی شبکه نیروهای نیابتی‌اش، تهدیدی بزرگ‌تر از گذشته است. در عین حال، اسرائیل با چند چالش جدی روبه‌روست: از دست رفتن عنصر غافلگیری، هماهنگی بیشتر نهادهای امنیتی ایران و کاهش مشروعیت بین‌المللی اسرائیل

آفتاب‌‌نیوز :
رسانه اینسایدر تحلیلی به قلم میخائیل بوردکین (Mikhail Borodkin)، روزنامه‌نگار روسی متخصص در مسائل ایران و خاورمیانه منتشر کرد و نوشت: «با پایان رسمی توافق هسته‌ای ایران در اکتبر ۲۰۲۵، تهران رسما اعلام کرد که دیگر خود را به هیچ تعهد بین‌المللی در زمینه فعالیت‌های هسته‌ای پایبند نمی‌داند. این تصمیم در فضایی اتخاذ شد که تحریم‌های سنگین، حملات اسرائیل و ... ایران را در بحرانی عمیق فرو برده‌اند. حمله تابستان گذشته اسرائیل به تاسیسات نطنز، فردو و اصفهان زیرساخت هسته‌ای ایران را تخریب کرد... در پی این حملات، منابع غربی تخمین زدند که برنامه هسته‌ای ایران دست‌کم دو سال عقب افتاده است، و هم‌زمان اقتصاد کشور نیز زیر فشار تحریم‌ها و بحران انرژی قرار گرفته است.
در چنین شرایطی، خطر رویارویی دوباره میان ایران و اسرائیل، یا حتی میان ایران و ایالات متحده، بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. با این حال، مقامات ایرانی همچنان بر بازسازی توان دفاعی و موشکی کشور تاکید می‌کنند. 
در این میان، امید تهران به حمایت شرکای شرقی نیز رنگ باخته است. روسیه که درگیر جنگ فرسایشی در اوکراین است، دیگر توان کمک راهبردی به ایران را ندارد و همکاری نظامی دو کشور عملا متوقف شده است. چین همچنان خریدار اصلی نفت ایران است، اما در حوزه نظامی و فناوری با احتیاط عمل می‌کند؛ هرچند گزارش‌هایی غیررسمی از تحویل چند فروند جنگنده چینی جی-۱۰ و چند میگ-۲۹ روسی منتشر شده، اما این حجم از همکاری برای تغییر موازنه قدرت کافی نیست. پکن و مسکو ترجیح می‌دهند در تعامل با واشنگتن و اروپا منافع اقتصادی خود را حفظ کنند تا درگیر یک جنگ جدید در خاورمیانه شوندß

اعتراف به حقیقت از دل غزه: «ما هرگز نجنگیدیم؛ ما فقط زیر خاک شدیم»
دکتر عزالدین شیهاب، یک شهروند غزه‌ای، در نوشته‌ای تکان‌دهنده حقیقتی را فاش می‌کند که رهبران حماس جرأت گفتنش را ندارند: شکست کامل مردم غزه، و رها شدن آنان زیر ویرانی، بدون هیچ قهرمانی.
او می‌نویسد:
«از صبح زود، من و خانواده‌ام در فروپاشی کامل روانی زندگی می‌کنیم. امروز فهمیدیم خانه‌هایمان، زمین‌مان و تمام محله‌مان ـ هر خانه از بستگان و همسایگانمان ـ کاملاً نابود شده است. همه چیز به غبار زرد و بی‌جان تبدیل شد. امروز معنای واقعی شکست را فهمیدیم.»
«بیش از هفتاد نفر از خانواده‌مان را از دست دادیم. هیچ خانه‌ای برای بازگشت نداریم، هیچ دیواری برای پناه، و هیچ زمینی که به ما تعلق داشته باشد. اما یکی از رهبران حماس در تلویزیون ظاهر می‌شود و می‌گوید: مردم شکست نخوردند! غزه قهرمانانه جنگید!»
«آهای مردم دنیا به تاریخ بگویید: من، دکتر عزالدین شیهاب از غزه، با خانواده‌ام و دوستانم، در هیچ جنگی نجنگیدیم. ما فقط قربانی نابودی بودیم؛ نابودی‌ای که حماس از خانه‌های ما آغاز کرد، و سپس ارتش اسرائیل تمام کرد، در حالی که رهبران حماس در تونل‌ها ناپدید شدند.»
و در جمله‌ای دردناک می‌نویسد:
«کاش تاریخ حقیقت را ثبت کند: ما کاملاً شکست خوردیم. ما له شدیم، تحقیر شدیم، و شکست ما را نه حماس می‌تواند انکار کند و نه آن‌هایی که در قطر و ترکیه و ایران نشسته‌اند.»
«ما نه جنگیدیم، نه قهرمان بودیم؛ ما فقط جنازه‌هایی بودیم که زیر آوار دفن شدیم.»
او پایان را با یک حقیقت عریان به تصویر می‌کشد:
«اشک مادرم برایم مقدس‌تر از وطن است، و اندوه پدرم مهم‌تر از هر پرچم. چه ارزشی دارد وطنی که عزیزانت را می‌بلعد و مرگ را می‌ستاید اما زندگی را فراموش می‌کند؟» 

غزه پس از نسل‌کشی: «هراس جمعی از جنگ داخلی» و «خیانت» همدستان اسرائیل
شبه‌نظامیانی که به عنوان «مخالفان حماس» در غزه معرفی می‌شوند، چگونه و برای چه هدفی ایجاد شدند؟ امارات متحده عربی و اسرائیل چه نقشی در این راهبرد دارند؟
هیوا رضاپور

نمایشمشخصات تصویر
دوشنبه ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۴ / یکم مرداد در جریان حملات توپخانه‌ای و هوایی اسرائیل به شرق شهر خان‌یونس در مرکز نوار غزه، دست‌کم پنج نفر کشته شدند. عکس: Bashar TALEB / AFP
۳۰ مهر ۱۴۰۴
پس از عقب‌نشینی و توقف حملات مرگبار مستمر اسرائیل در باریکه غزه چند ویدئو و گزارش‌ از درگیری «گروه‌های فلسطینی» منتشر شد. حماس که همچنان نیروی حاکم بر غزه و طرف اصلی مذاکره برای مراحل بعدی آتش‌بس است، اعلام کرد با اعضای گروه‌هایی که با دشمن همکاری کردند، درگیر شده. در مقابل یکی از فرماندهان یک گروه مسلح در غزه در یک پیام تصویری مدعی شد که حماس به پایان رسیده و نیروهای نظامی او برای جنگ با حماس آماده‌اند و در تماس مستقیم با دولت‌های غربی و اسرائیل. این گروه‌ها چگونه شکل گرفتند و چه نقشی در نقشه جنگ و اشغالگری اسرائیل دارند؟ß

(Photo by Abdalhkem Abu Riash / Anadolu via AFP)
آتش‌بس در غزه شکننده‌تر از آن است که به بتوان به ادامه آن امید داشت. اسرائیل تا همین حالا هم چند مرتبه توافق را نقض کرده است. تنها در روز جمعه ۱۷ اکتبر ۲۰۲۵ نظامیان اسرائیلی ۱۱ عضو یک خانواده فلسطینی را به دلیل «عبور از خط زرد» که محدوده عقب‌نشینی اشغالگران را تعیین می‌کند، کشتند. همچنین پس از کشته شدن دو نظامی اسرائیلی در رفح، اسرائیل حملات خود را از سر گرفت. گروه‌های فلسطینی می‌گویند تا ۱۹ اکتبر ۲۰۲۵ اسرائیل ۴۸ مرتبه آتش‌بس را نقض کرده است. شبکه قدس ۲۰ اکتبر شمار فلسطینی‌های کشته شده به دست اسرائیل را پس از اعلام آتش‌بس ۹۸ تن اعلام کرد.
علاوه بر حملات نظامی، جلوگیری از ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه نیز ادامه دارد. اسرائیل مجوز ورود برای شمار کمی از کامیون‌ها صادر می‌کند و مانع ورود ماموران ترکیه‌ای که با هدف کمک به جستجو برای یافتن جسد اسرائیلی‌های کشته شده قصد دارند به غزه بروند، شده است.
فلسطینی‌های ساکن غزه که پس از دو سال امکان بازگشت به خانه و محله‌های ویران شده‌شان را دارند، همزمان با ابراز خوشحالی از اینکه «دشمن نتوانست مانند ۱۹۴۸ آنها را از سرزمین‌شان بیرون کند»، سخت نگران روزهای بعد هستند. آنها در گفت‌وگو با رسانه‌های منطقه گفتند که به تداوم آتش‌بس و بیرون رفتن اسرائیل خوش‌بین نیستند چون که «همه دولت‌ها حامی اسرائیل هستند». آنها یک نگرانی دیگر دارند؛ جنگ داخلیß

سرنوشت نوار غزه در سایهٔ پیچیدگی‌ها و چالش‌ها
ایلیا جزایری

نمای هوایی از ویرانه‌های برجای مانده از دو سال جنگ بین شبه‌نظامیان فلسطینی در نوار غزه و اسرائیل
«جنگ به پایان رسید»؛ دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، این‌گونه دربارهٔ نتیجهٔ توافق آتش‌بس جنگ دو ساله میان اسرائیل و گروه افراطی حماس، برپایه طرحی که خودش ارائه داده بود، سخن گفت.
حماس از سوی آمریکا و اروپا گروهی «تروریستی» شناخته می‌شود.
مرحلهٔ نخست طرح آقای ترامپ، شامل آتش بس، عقب‌نشینی اسرائیل از بخشی از مناطق نوار غزه، آزادی همه گروگان‌های زندهٔ باقی‌مانده در اسارت حماس، تحویل اجساد گروگان‌های کشته‌شده در مقابل آزادی صدها زندانی فلسطینی از زندان‌های اسرائیل و ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه می‌شود؛ طرحی که با استقبال اسرائیل، حماس، منطقه و بسیاری از کشورهای جهان روبرو شد.
طرح رئیس‌جمهوری آمریکا ۲۰ بند دارد که توافق بر سر تمام بندهای آن هنوز نهایی نشده، مسئله‌ای که اجرای مراحل بعدی آن را با پیچیدگی‌هایی روبرو می‌کند. پیش از آغاز اجرای آتش‌بس در غزه، مارکو روبیو وزیر خارجه آمریکا گفته بود که اجرای مراحل بعدی طرح، دشوارتر از مرحلهٔ نخست آن خواهد بود.
آینده غزه برپایهٔ طرح ترامپ چگونه خواهد بود؟
برپایهٔ طرح رئیس‌جمهور آمریکا، نوار غزه به شکلی موقت توسط یک هیئت تکنوکرات اداره خواهد شد؛ هیئتی متشکل از شخصیت‌های مستقل فلسطینی و کارشناسان بین‌المللی. این هیئت زیر نظر یک تشکیلات انتقالی جدید فعالیت می‌کند که «شورای صلح» نام دارد. دونالد ترامپ ریاست این شورا را بر عهده خواهد داشت و رهبران شماری از کشورها که در آینده نام‌شان اعلام خواهد شد، عضو آن خواهند بود.ß

چگونه اروپا قتلِ فلسطینیان را بر روی خاک خود زیر پوشش قرار می‌داده است
شماری از چهره‌های برجسته فلسطینی بین سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۳، در اروپا و سراسر جهان به قتل رسیدند. بهانه‌ی ارتکاب این قتل‌ها، انتقامِ‌ کشته‌های المپیک مونیخ در سال ۱۹۷۲، بود. هدف اصلی، نابودیِ سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف - PLO) ، با این امید موهوم بود که به مبارزه‌ی فلسطینیان پایان بخشند. بااین‌همه، سرویس‌های مخفی اروپائی و از جمله فرانسوی، به این استراتژِی حذف، که گاهی در روی قاره‌ی کهنِ اروپا انجام می‌گرفت یاری رساندند.

نویسنده Alain GRESH برگردان بهروز عارفي
در سحرگاه روز ۸ دسامبر، در آپارتمانی واقع در خیابان آلِزیا، در ناحیه‌ی چهاردهمِ پاریس ، تلفن زنگ می‌زند. مردی گوشی را برمی‌دارد: صدای آن‌سوی خط می‌پرسد «شما خود هَمشَری هستید؟ من آن روزنامه‌نگار ایتالیائی هستم که با شما تماس گرفت». به محض اینکه پاسخگو هویتش را تأیید کرد، بمبی که در میز کوچک تلفن مخفی شده بود، منفجر شد. او که سخت مجروح شده بود به بیمارستان منتقل شد، ولی فرصت کافی پیدا کرد که به پرسش‌های بازپرس پاسخ داده و تعریف کند که چند روز قبل از آن، برای انجام مصاحبه‌ای با او تماس گرفته بودند. شهادت او، شایعه‌ای را که مطبوعات به‌طور گسترده پخش کرده و مدعی بود که محمود همشری، نماینده الفتح و سازمان آزادی‌بخش فلسطین در فرانسه از سال ۱۹۶۹، گویا هنگام دستکاری مواد منفجره کشته‌شده است، برملا کرد. او، چند روز بعد، در ۹ ژانویه ۱۹۷۳ در اثر شدت زخم‌ها درگذشت. او را در پاریس به خاک سپردند، زیرا مقام‌های اسرائیلی با دفن او در زادگاهش ، فلسطین مخالفت کردند.
پلیس ادعا کرد که سرنَخی وجود ندارد، در حالی‌که دوستان و نزدیکانِ همشری در پاریس، که برخی دستگیر شده و مورد بازجوئی قرار گرفته‌بودند، انگشت اتهام را متوجه اسپانسر‌های اسرائیلی کرده بودند. در روز‌های بعد، برخی روزنامه‌های فرانسه چنین نظری را باقاطعیت تأیید کردند.(۱) آنچه را که در آن زمان نمی‌دانستند، همکاری نزدیک بین بخش‌های امنیتی اسرائیلی و اروپائی بود. برای نخستین بار، آویوا گوتمَن، پژوهشگر سویسی در کتابش * عملیات خشم خدا: تاریخ سِریِ سرویس‌های اطلاعاتی اروپا و قتلِ هائی که به وسیله موساد صورت گرفت، را برملا می‌کند.

گزارش یک سازمان غیردولتی: بخش حقوق بشر سازمان ملل با سوال بقا مواجه‌است

کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد DR
خبرگزاری فرانسه از قول سازمان خدمات بین‌المللی برای حقوق بشر(ISHR) گزارش داده‌است که عدم پرداخت سهم آمریکا به سازمان ملل، همراه با تلاش‌های روسیه و چین به هدف سوءاستفادۀ سیاسی، توانسته برنامۀ مبارزۀ سازمان ملل علیه نقض حقوق بشر را با «تهدید بقا» مواجه کند. این سازمان که مقر آن در سوئیس است، در یک گزارش از خطراتی سخن گفته که عملاً بر فعالیت‌های تحقیقی و پژوهشی سازمان ملل سایه انداخته و روند مبارزه علیه نقض حقوق بشر را در چندین مورد متوقف کرده‌است. ß

مرتضی کیوان که بود و چه کرد؟

مرتضی کیوان باوجوداینکه در روزگار حیاتش به‌عنوان چهره‌ای سیاسی مورد بررسی قرار می‌گرفت، با گردش زمانه و مورد نفرت قرار گرفتن حزب توده، بدل به تصویری در اشعار دوستان و یاران سرشناسش شد.
فرارو- مهدی دهقان؛ مرتضی کیوان یکی از چهره‌های مهم و درعین‌حال پوشیده در ابهام در تاریخ معاصر ایران است. او شاعر، منتقد، ویراستار، روزنامه‌‎نگار و فعال سیاسی بود و در تاریخ معاصر ایران از جایگاه بسیار پیچیده‌ای برخوردار است.
به گزارش فرارو، کیوان در سال 1300 در اصفهان متولد و در سال 1333 در تهران تیرباران شد. باوجود این و علارغم عمر کوتاهی که داشت، نام او به نامی پرتکرار در تاریخ معاصر ایران بدل شده است. او به‌سبب دوستی دیرینه‌ای که با جمعی از روشن‌فکران زمانه‌اش داشت، نقش مهمی در آثار آن‌ها نیز پیدا کرد.

چرا داغ او از یاد نمی‌رود؟

مرتضی کیوان نامی است که هم نسلانش همواره در سخنان خود گریزی به او می‌زدند و از او یاد می‌کردند و مرگش را باور نداشتند.
به گزارش ایسنا، مرتضی کیوان متولد سال ۱۳۰۰ در اصفهان، شاعر، منتقد ادبی، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی، همسر پوری سلطانی و پایه‌گذار انجمن ادبی شمع سوخته بود. کیوان پس از کودتای ۲۸ مرداد درحالی که سه‌نظامی حزب توده را در خانه خود پنهان کرده بود، دستگیر شد و در ۲۷ مهرماه ۱۳۳۳ در زندان قصر تهران تیرباران شد. احمد شاملو در سوگ او می‌نویسد: «سال بد/ سال باد/ سال اشک/ سال شک/ سال روزهای دراز و استقامت‌های کم/ سالی که غرور گدایی کرد/ سال پست/ سال درد/ سال عزا/ سال اشک پوری/ سال خون مرتضا.»
شاهرخ مسکوب در یادداشتی با عنوان «در مقام دوستی» در کتاب «مرتضی کیوان» که آن را گردآوری کرده با یادآوری اینکه مرگ او باورناپذیر بوده و بسیاری از دوستان او نه خواسته‌اند و نه توانسته‌اند که یاد و نام او را به گذشته بسپارند، نوشته است: «چرا همیشه حضور خوشایند وجود، و داغ ناخوشایند مرگش را در خود احساس کرده‌اند؟ چرا مرتضی کیوان از یاد ماها نمی‌رود و مرگش را نمی‌توان به ‌خود هموار کرد؟ چرا محمدجعفر محجوب سی‌سال پس از مرگ این دوست می‌گفت: او را گرفتند و ناحق و ناروا تیربارانش کردند، جزو دسته اول. او را کشتند و سال‌ها گذشت, هنوز دل من و وجدان ناآگاه، ضمیر نابه‌خود من، هنوز این مرگ را نپذیرفته است. و هرچندگاه یک‌بار خواب می‌بینم که مرتضی کیوان زنده است یا مثلا ضعیف است باید پرستاری بشود، باید مواظبت کنند تا حالش خوب بشود. هیچ‌وقت من در درونم نتوانستم این را باور کنم و این را تحمل کنمß

درشماره 308 توفان ارگان مرکزی مقالات زیر را می خوانید
http://www.toufan.org/Tofan_html.htm
http://www.toufan.org/nashrihe%20101-/Toufan%20308.pdf
خطر حمله احتمالی مجدد نظامی به ایران و آشفتگی داخلی
به مناسب دومین سالگرد عملیات قهرمانانه طوفان الاقصی
مجمع انتقالی بین المللی غزه "گیتا" یک طرح استعماری
خطر حمله احتمالی مجدد نظامی به ایران و آشفتگی داخلی
نئولیبرالیسم و نقش آن در قبال دولت 
رسانه های امپریالیستی  حامیان دروغین کارگران ایران
افشای نقشه جدید اسرائیل و آمریکا علیه ایران  از زبان علی لاریجانی
نقدی بر گفتمان تحقیر آمیز " تام باراک" در قبال غرب آسیا

برلین، دکتر حسن بلوری ۲۰۲۵٫۱۰٫۲۱ِ
فضازمانِکالسیک