🔻اسرائیل بزرگ و جنگ‌های بی‌پایان

 

🔹محمد احمدی

 

🔹منبع: نشریه چشم انداز شماره١۵٣

 

@Nehzatazadiiran

 

📌حملات اسرائیل به ایران و چند کشور دیگر منطقه را باید در چارچوب پروژه اسرائیل بزرگ بررسی کرد. بر اساس این پروژه، قلمرو اسرائیل بسیار بزرگ‌تر از فلسطین اشغالی است و از دریای مدیترانه تا خلیج فارس را شامل می‌شود. علاوه بر آن، هیچ قدرتی نباید مرزهای گسترده آن را تهدید کند یا همسایه نامطلوبی برای آن باشد.

 

📌پیش از این، چنین تبلیغ می‌شد که این ایده را گروه‌های راست‌گرا و افراطی بر اساس وعده‌های توراتی مطرح می‌کنند و در دولت سکولار اسرائیل جایی ندارد. اما از زمانی که نتانیاهو دولتی را با جناح‌های افراطی تشکیل داد سخنان و رفتارهای او نشان می‌دهد این ایده از یک رؤیای تاریخی و ایدئولوژیک به دنیای سیاست راه یافته و وعده توراتی به راهبردی ژئوپلیتیک تبدیل شده است.

 

📌در مارس ۲۰۲۳؛ یعنی پیش از جنگ غزه، اسموتریچ، وزیر دارایی کابینه نتانیاهو، نقشه اسرائیل بزرگ را به رسانه‌ها نشان داد و آن را ستود. سپس در ژانویه ۲۰۲۵ کانال‌های رسمی اسرائیل این نقشه را در فضای مجازی انتشار دادند و به‌عنوان یک هدف معرفی کردند.

 

در اوت ۲۰۲۵، بنیامین نتانیاهو در گفت‌وگو با یک شبکه تلویزیونی اسرائیلی حرکت در جهت این هدف را اعلام کرد. وقتی مجری برنامه از او پرسید آیا چشم‌انداز او شامل اسرائیل بزرگ است. او پاسخ داد: «کاملاً» و «خیلی زیاد»، «من در حال انجام یک مأموریت تاریخی و معنوی هستم و از نظر احساسی به رؤیای اسرائیل بزرگ پیوند خورده‌ام».

 

📌بر اساس این ایده، قلمرو اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات و از مدیترانه تا خلیج فارس گسترده است. این یک امپراطوری محسوب می‌شود که شامل تمامی فلسطین، لبنان و اردن، به‌علاوه مهم‌ترین بخش‌های مصر و سوریه و کویت و همچنین بخش‌های مهمی از عربستان، عراق و ترکیه می‌شود. اکثر این مناطق در جنگ جهانی اول از کشور عثمانی جدا شدند و به دست انگلیس و فرانسه افتادند و آنگاه به چند کشور تجزیه شدند. سپس در یک فرآیند حدود سیساله، اسرائیل در قلب آن تأسیس شد، بدون آنکه قانون اساسی و مرزهای ثابتی برایش تعیین شود.

 

📌فقدان عمدی قانون اساسی در اسرائیل سبب می‌شود اعمال قدرت برای توسعه‌طلبی و گسترش مرزها به‌آسانی صورت پذیرد. همچنین در فقدان چنین قانونی، موجودیت یا حقوق برابر برای اقوامی که در اسرائیل زندگی می‌کنند، به رسمیت شناخته نمی‌شود.

 

📌اشغال سرزمین‌های وسیع در جنگ ۱۹۶۷ را می‌توان قدم بزرگی در جهت تحقق اسرائیل بزرگ دانست. بیتوجهی به قطعنامه‌های سازمان ملل و طرح‌های صلح متعدد برای مصالحه بر سر این سرزمین‌ها نشان می‌دهد که رهبران این رژیم از آن زمان تاکنون به تحقق پروژه اسرائیل بزرگ پایبند بوده‌اند.

 

📌منظور از این طرح فقط تصرف سرزمین نیست، بلکه سلطه امنیتی، نظامی، سیاسی و اقتصادی بر منطقه از خلیج فارس تا دریای مدیترانه است. اکنون وقتی صحبت از «خاورمیانه جدید» می‌شود، منظور همین کنترل منطقه به دست اسرائیل است. نباید تصور کرد اسرائیل بزرگ یک کشور تماماً یهودی خواهد بود.

 

📌اکثریت مردم این منطقه مسلمان هستند و کنترل آن‌ها توسط یک دولت یهودی غیرممکن به نظر می‌رسد، اما سیاست کنونی اسرائیل در سوریه، شامل تشکیل کشوری کوچک برای دروزی‌ها، نشان می‌دهد الگوی توسعه‌طلبی این رژیم، ملوک‌الطوایفی کردن منطقه است.

 

📌به‌عنوان مثال، وقتی تمامی غرب فرات در قلمرو اسرائیل بزرگ قرار می‌گیرد، در شرق فرات باید کردستان مستقل تشکیل شود که شامل مناطقی از ایران، ترکیه، عراق و سوریه می‌شود. به این ترتیب، از سوریه چیزی باقی نمی‌ماند و بقیه این کشورها هم تجزیه می‌شوند. طرح کردستان بزرگ که از ده‌ها سال پیش توسط اسرائیل دنبال شده، مکمل پروژه اسرائیل بزرگ است.

 

📌جنایات اسرائیل در غزه سبب شده شناسایی کشور فلسطین در دستور کار بسیاری از کشورها قرار گیرد. تا پیش از برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل در سپتامبر ۲۰۲۵، حدود ۱۵۰ کشور، فلسطین را به‌عنوان کشوری مستقل به رسمیت شناخته‌اند و تعداد دیگری وعده داده‌اند که در این اجلاس به آن‌ها بپیوندند.

 

📌وقایع غزه حتی برای تعدادی از دوستان غربی اسرائیل ثابت کرد که وجود یک کشور مستقل فلسطینی برای حمایت از حقوق فلسطینیان ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است که باید فوراً تحقق یابد. این درک باید خیلی زودتر از این‌ها و سال‌ها پیش برای این دولت‌ها حاصل می‌شد، اما مظلومیت غزه کمک کرد تا موج جهانی حمایت از فلسطین در میان مردم کشورهای مختلف و با تأخیر در میان این دولت‌ها برانگیخته شود.

 

@Nehzatazadiiran

 

📎متن کامل مقاله را در لینک زیر مطالعه فرمایید:

https://telegra.ph/NAI-10-23-3