گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل اسرائیل را به «نسل‌کشی» متهم کرد
۰۷ فروردین ۱۴۰۳

جنگ اسرائیل و حماس
یک کارشناس سازمان ملل روز سه‌شنبه ۷ فروردین با ارائه گزارشی به کمیته حقوق بشر این نهاد بین‌المللی، اسرائیل را به «نسل‌کشی» در جریان حمله به نوار غزه متهم کرده و خواستار اعمال تحریم‌های فوری و تحریم تسلیحاتی این کشور شد.
اسرائیل که در این نشست حضور نداشت اتهام این کارشناس سازمان ملل را رد کرده است.
به گزارش رویترز، فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در مناطق فلسطینی، همزمان با ارائه گزارش خود با عنوان «ساختارشناسی یک نسل کشی»، وظیفه‌اش را تهیه گزارش درباره «بدترین اعمال بشریت» و ارائه نتایج تحقیقاتش ذکر کرد.
گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، ضمن اشاره به «کشته‌شدن هزاران فلسطینی» از زمان آغاز حمله اخیر اسرائیل، در بخشی از اظهاراتش گفت: «معتقدم مبانی مستدلی برای این باور وجود دارد که ارتکاب نسل‌کشی علیه فلسطینیان به عنوان یک گروه ساکن در غزه تحقق یافته است.»
فرانچسکا آلبانیز خطاب به کمیته حقوق بشر سازمان ملل افزود:‌« از کشورهای عضو خواهش می‌کنم با عمل به تعهداتشان در قالب اعمال تحریم تسلیحاتی و تحریم‌های دیگر علیه اسرائیل، از عدم تکرار این رویداد در آینده اطمینان حاصل کنید.»ß

بیش از صد نماینده مجلس بریتانیا خواهان تحریم تسلیحاتی اسرائیل شدند
فشارهای پارلمانی بر دولت بریتانیا برای ممنوعیت فروش تسلیحات به اسرائیل در حال افزایش است و ۱۳۰ نماینده پارلمان و دیپلمات های این کشور از وزارت خارجه خواسته اند فروش تسلیحات به اسرائیل را به حال تعلیق درآورد. آمریکا قطعنامه سازمان ملل را غیرالزام آور خوانده و اظهارات سخنگوی وزارت خارجه ی این کشور مبنی بر رعایت قوانین بین الملل و بشر دوستانه از سوی اسرائیل خشم سازمان های امدادی را برانگیخته است. عفو بین الملل خواهان اجرای فوری قطعنامه ی آتش بس در غزه شده است

سکوت عرب
«عرب ها در این توافق دارند که هرگز با هم توافق نداشته باشند». این عبارات که به این خلدون، متفکر عرب (۱۴۰۶- ۱۳۳۲) نسبت داده می شود، از رباط، تا مسقط، قاهره، امان یا دوحه مصداق دارد و غالبا برای انتقاد از رقابت ها، تفرقه ها و درگیری هایی که تاریخ کشورهای عرب و خاورنزدیک از نیمه قرن بیستم آکنده از آنها است به کار می رود. با این همه، این گفته درباره مداخله نظامی اسرائیل در غزه مصداق ندارد، زیرا ۲۲ کشور عضو اتحادیه عرب در این مورد به توافق رسیده اند که هیچ کاری نکنند.

نویسنده Akram BELKAID برگردان شهباز نخعي  
هر گردهمایی «فوری»، به رغم زدن حرف های پرطنین، منتهی به بی عملی و صدور یک بیانیه فضل فروشانه می شود. می توان عالی جناب هایی شکم گنده نظامی یا غیرنظامی، مسخره هایی که به مقام هایی بلندپایه دست یافته اند را نشسته دور میز گرد بزرگی تصور کرد که با قیافه های جدی استدلال «دفاع مشروع» اسرائیل را رد می کنند و بعد، چنان که گویی امری بدیهی است، خواهان «توقف فوری» درگیری ها می شوند (۱۱ نوامبر ۲۰۲۳).
و دیگر چه ؟ چشم اندازی برای یک پاسخگویی نظامی؟ فراخوانی برای اِعمال مجازات های بین المللی علیه اسرائیل، مانند آنچه که پس از تهاجم به اوکراین درمورد روسیه اِعمال شد ؟ زیر سئوال بردن جدی روند عادی سازی روابط، و چرا نه قطع روابط دیپلوماتیک ؟ یا کاهش سرمایه گذاری های صندوق های حاکمیتی کشورهای خلیج [فارس]، تا باعث شود که تحویل بمب و مهمات به اسرائیل پایان یابد ؟ تحریم نفتی مانند سال ۱۹۷۳، پس از جنگ کیپور؟ یا هیچ کدام از اینها ! و فقط یک حمایت مبهم از شکایت آفریقای جنوبی به دیوان دادگستری بین المللی، برای جلوگیری از این که ارتش اسرائیل در غزه مرتکب نسل کشی شود.
گرایش به تعلل چیز تازه ای نیست. در سال ۲۰۱۸، اتحادیه عرب پس از جر و بحث فراوان به توافقی درمورد تدوین یک «برنامه راهبردی» برای مقابله با تصمیم دولت ترامپ درباره انتقال سفارت آمریکا از تل- آویو به بیت المقدس دست یافت. نتیجه این تصمیم چیزی جز موکول کردن آن به اگر خدا بخواهد و ببینیم چه می شود نبود! ۶ سال بعد، هنوز خبری از این برنامه نیست...
ترازنامه تهاجم اسرائیل اکنون از ۳۰ هزار کشته – بدون درنظر گرفتن افراد ناپدید شده و مجروح- فراتر رفته و چشم انداز راندن بخشی از مردم به نقطه ای در صحرای سینا در حال تحقق یافتن است. چنین انفعالی را چگونه می توان توضیح داد ؟ شاید در درجه اول بتوان آن را ناشی از ضعف توانایی های نظامی دانست. هیچ یک از پایتخت های عرب خواهان رودررویی مسلحانه با حریفی که به قدرتمندی آن باور دارد، نیست و این امر ناشی از حمایت ایالات متحده است و حرافی و پرگویی های دیکتاتوری هایی که گرد اسرائیل را گرفته اند و در رویای تجاوز به آن هستند هم تأثیری در این امر ندارد.
حتی حزب الله، تشکل قدرتمندی که خواست خود را به حکومت لبنان دیکته می کند، با حزم و احتیاط رفتار می نماید و ترجیح می دهد که به رغم تحریک های روزمره تل- آویو، سطح درگیری ها را پائین نگهدارد. ß

تاریخ انتشار:  1403/01/07
فرامرز اصلانی و چهار دهه محبوبیتِ بی ‌چون‌وچرا

Genius
مرگ فرامرز اصلانی پایان حیات یکی از تأثیرگذارترین چهره های موسیقیِ مردم پسند ایرانی بود. خواننده، ترانه سرا و آهنگسازی که از نسل قبل از خود چندان تأثیر نپذیرفت اما بر موسیقیِ پاپِ پس از خود تأثیر چشمگیری داشت. در این مقاله با تمرکز ویژه بر آلبوم «دلمشغولی ها»/«اگه یه روز»، که در سال ۱۳۵۶ منتشر شد، به جایگاه او در بستر موسیقیِ پاپِ فارسی می‌پردازیم.
اصلانی زمانی در موسیقی ایران مطرح شد که بساط انتشار صفحه برچیده شده بود. وقتی در اوایل دهه‌ی ۱۳۵۰ پای کاست به شکل غیرقانونی به فضای موسیقیِ ایران باز شد، بازار صفحه کمی تهدید شد و به مرور زمان به علت رواج سیستم های پخش کاست و قیمت ارزانِ کاست که حداقل می شد پنج برابر صفحه های متداول در آن ترانه جا داد، صفحه به تدریج به محاق رفت. حسن شماعی زاده در مصاحبه ای در سال ۱۳۵۲ به تأثیر منفیِ انتشار کاست های غیرقانونی بر اقتصاد بازار موسیقی اشاره می کند و می گوید «هفده کمپانی صفحه پراکنی» در حال تعطیل شدن هستند.[1]
نوار کاست در عمل از سال ۱۳۵۴ بازار موسیقی را در دست گرفت. ماجرای صفحه و کاست و وکیل کِشیِ ناشرانِ صفحه برای مقابله با متخلفان کاست در دهه‌ی ۱۳۵۰ ماجرای مفصلی است، اما قصدم از اشاره به این ماجرا این بود که بگویم صنعت موسیقیِ ایران از صفحه های عموماً ۴۵ دور (احتمالاً هفت اینچی که تنها می شد روی هر طرفش یک ترانه ضبط کرد) به کاستی رسیده بود که دست کم هر طرفش باید با ۵ ترانه پُر می شد. حالا ناشر برای انتشار یک کاست باید از چند هنرمند چند ترانه می خرید تا یک کاست تکمیل شود. در آن زمان هنوز «آلبوم» در مفهوم هنری آن مطرح نشده بود ــ فرهنگی که از دهه‌ی ۱۹۶۰ (برابر با ۱۳۴۰) با آلبوم های گروه هایی مثل بیتلز به وجود آمده بود که مجموعه‌ای از چند ترانه‌ی خود را روی صفحه های ۳۳ دورِ ۱۲ اینچیِ زمان دار منتشر می کردند هنوز به ایران راه نیافته بود. مفهوم آلبوم در موسیقی از اواسط دهه‌ی ۱۹۶۰ میلادی شکل گرفت اما بیش از یک دهه طول کشید تا به ایران رسید. ß

جنگ مسجد گوهرشاد؛ ماجرای مسجد گوهرشاد به روایت کتاب «بهلول و رضاشاه»
عباس میلانی

commons.wikimedia
چندی پیش مقاله‌ای با نام «رضاشاه و تجددش» در مورد سفرنامه ی مازندرانِ رضاشاه نوشتم. هدفم در آن نه بررسیِ کارنامه ی رضاشاه و دوران او، که تنها واکاویِ یک متن به‌سانِ پنجره‌ای به دیدگاه او از مسئله ی تجدد بود. آن نوشته گرته ی نخستِ بخشی از کتابی است که درباره ی رضاشاه در دست تدارک دارم. «جنگ مسجد گوهرشاد» گرته ی بخشی دیگر از همان کتاب است.
یکی از ارکان تجدد، کاستنِ نفوذِ مستقیمِ روحانیت در سیاست ــ یا دقیق تر، جدایی دین و دولت ــ است. رکن دیگر، حضورِ آزاد و برابرِ زنان با مردان در همه ی عرصه‌های اجتماع است. در بیانیه‌های رسمیِ دولت در دوران رضاشاه، به‌ویژه آن‌هایی که درمورد مسئله ی حجاب بود، مفهوم «تجدد نسوان» بارها به‌کار می‌رفت. بی ‌تعارف و لکنت می گفتند بی آزادی و برابریِ زنان با مردان، بی حضور فعّال آنان در همه ی عرصه‌های اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی، تجددی ماندگار و ریشه‌‌دار و معنی‌دار ‌امکان‌پذیر نیست. روحانیونِ تجددستیز، که بخش اعظم روحانیونِ آن زمان را تشکیل می‌دادند، به شکلی پی‌گیر با رضاشاه مخالف بودند. محورِ اصلیِ اعتراضات و نبردهایشان با دولت همین دو رکن تجدد بود. در این رویارویی‌ها، جنجالی‌ترین و خونین‌ترین رخداد واقعه ی مسجد گوهرشاد بود که در روزهای ۱۹ تا ۲۲ تیر ماه سال ۱۳۱۴ اتفاق افتاد. در روایت رضاشاهی، آن واقعه را «بلوای مشهد» و «غائله ی گوهرشاد» می خواندند. روحانیونِ مخالفِ رضاشاه همین واقعه را «جنگ» و «قیام» و «جهاد» گوهرشاد می‌‌دانند. این گمانِ نادرست رواجی گسترده دارد که ماجرای گوهرشاد در اعتراض به کشف حجاب اجباری بود. اما این قانون ماه‌ها بعد از واقعه ی گوهرشاد وضع شد. حتی می‌توان با تکیه بر منابعی متعدد گفت چند و چون آن قانون تا حد زیادی واکنش رضاشاه به «جنگ گوهرشاد» بود. ß

«آریایی‌ها» این بار با پرچم کاویانی می‌آیند
يکشنبه ۵ فروردين ۱۴۰۳ - ۲۴ مارس ۲۰۲۴
س. حمیدی

روح‌الله خمینی و جانشین خودخوانده‌ی او علی خامنه‌ای هر دو دین را پناه گرفتند تا چند روزی بتوانند بر کرسی قدرت دوام بیاورد. آنان در این راه نه آبرویی برای خود باقی گذاشتند و نه اعتباری برای دین. تنها مردمانی عاصیِ از دین در جامعه بر جا ماندند که این مردمان عاصی از دین، واجبات دینی را به هیچ می‌شمارند. جدای از این، از بام تا شام کارکرد منفی خدای آسمان و پیامبران او را به نقد می‌کشند تا خردورزی جهان مدرن امروزی را بر جایگاهی از وهم و خرافات گذشته بنشانند. مردم به ظاهر دانسته یا نادانسته برنامه‌ای را به پیش می‌برند تا شاید بخش‌هایی از هویت پیشین ایشان ترمیم گردد. اما در این هویت‌گزینی جدید هرگز قرار نیست آموزه‌های ورشکسته‌ی اسلام دولتی نقشی بیافریند. با همین دیدگاه است که برای به چالش گرفتن دین، از تولید محتواهای جدید در شبکه‌های اجتماعی چیزی نمی‌کاهند. اما این گروه از محتواهایی که به شبکه‌های اجتماعی راه میبابند گاهی نیز به گونه‌های دیگری با خشک‌اندیشی و ناسیونالیسم کور آمیخته شده‌اند.
ادبیات شبه فاشیستی موجود در شبکه‌های اجتماعی چه بخواهیم و چه نخواهیم بخشی پایدار از ادبیات فارسی مکتوب و یا غیرمکتوب شمرده می‌شود. در این نوع از ادبیات به پیشینه‌ی نژادی ایرانیان می‌بالند و به آن فخر می‌فروشند. عرب‌ها را نیز خوار می‌شمارند و با الفاظ ناشایستی از ایشان یاد می‌کنند. در همین راه اگر لازم باشد برایت از شاهنامه نیز نمونه و مثال می‌آورند. حتا برای افتخار به نژاد ایرانی از نوشته‌های صادق هدایت، میرزاده‌ی عشقی، ایرج میرزا، آقاخان کرمانی و دیگران هم مثال می‌آورند. هم‌چنین برای اثبات دیدگاه‌های نژادپرستانه‌ی خود متن‌هایی را می‌نویسند و آن‌ها را به نویسندگان معاصر یا امثال کوروش و زرتشت نسبت می‌دهند. آن‌وقت قرار است با نوشته‌هایی ساختگی اما هدفمند به چالش و دشمنی با دیگران بشتابند. ß

صدیقه وسمقی در اعتراض به محرومیت از ملاقات با خانواده، در زندان اوین «تحصن کرد»

صدیقه وسمقی، اسلام‌پژوه و زندانی سیاسی،‌ در اعتراض به محرومیت از ملاقات هفتگی با خانواده در دفتر زندان اوین دست به تحصن زده است.
حساب کاربری «برای نرگس» روز یکشنبه، پنجم فروردین‌ماه، در شبکهٔ اجتماعی ایکس (توئیتر سابق) نوشت: «مسئولان زندان اوین به دلیل عدم تمکین صدیقه وسمقی به حجاب اجباری، اجازه خروج از بند زنان برای ملاقات با خانواده را ندادند و خانم وسمقی در دفتر زندان برای اعتراض تحصن کرده است.» ن حساب کاربری اعلام کرده که نرگس محمدی، زندانی سیاسی و برندهٔ جایزه نوبل صلح، نیز به این تحصن پیوسته است. ß

دادگاه عالی لندن تا ماه می به ژولیان آسانژ فرصت داد

یک پیروزی برای هواداران آسانژ که جان و زندگیش را در گروی عشقش به حقیقت گذاشت؛ استرداد  جولیان آسانژ به آمریکا به تعویق افتاد

دادگاه عالی انگلیس روز سه‌شنبه طی حکمی جنجال‌برانگیز به «جولیان آسانژ» بنیان‌گذار سایت افشاگر «ویکی‌لیکس» مهلت داد که علیه حکم استردادش به آمریکا درخواست تجدید نظر کند.
 اگر دادگاه با درخواست آسانژ مخالفت می‌کرد، او باید ظرف چند روز آینده به آمریکا تحویل می‌شد؛ جایی که وی با ۱۸ عنوان اتهامی مختلف مرتبط با «جاسوسی» و «افشای اسناد محرمانه» مواجه و ممکن است به ۱۷۵ سال زندان محکوم شود.
بنیان گذار ویکی لیکس به دلیل انتشار صدها هزار سند فاش شده مربوط به جنگ افغانستان و عراق، در مورد خشم مقامات آمریکایی است و در آمریکا تحت تعقیب است. آسانژ طی نزدیک به پنج سال گذشته، عمر خود را در زندان بلمارش انگلیس به سر برده است.
اسناد ویکی لیکس نشان می دهد که چگونه ارتش ایالات متحده صدها غیرنظامی را در حوادث گزارش نشده در طول جنگ افغانستان کشته است.
#آزادی_بیقیدوشرط_رسانه

هشداری دیگر درباره افزایش فرونشست در اصفهان: «اگر فکری نشود، باید شهر را ترک کنیم»

ترک‌خوردگی زمین روی سی و سه پل،‌ اصفهان
در ادامه هشدارها درباره افزایش فرونشست زمین در اصفهان، نماینده این شهر در اولین روزهای سال بار دیگر بر لزوم چاره‌اندیشی برای این مسئله تأکید کرد.
به گفته مهدی طغیانی، نماینده اصفهان در مجلس، خطر افزایش فرونشست در این شهر «به اندازه‌ای جدی است که اگر تا چند سال آینده فکری برای آن نشود، همه ما باید اصفهان را ترک کنیم».
طغیانی ادامه داد: «اکنون فرونشست در اصفهان به مرحله‌ای بسیار خطرناک رسیده است، به نوعی که اگر در طول هفت یا هشت سال آینده نتوانیم کاری برای احیای آبخوان‌های اصفهان انجام بدهیم، این تمدن باقی نخواهد ماند.»
او در گفت‌وگو با خبرآنلاین تأکید کرد که «کل دشت اصفهان به خاطر خشکی رودخانه فلات مرکزی ایران در خطر فرونشست قرار دارد».
در سال‌های گذشته گزارش‌های متعددی از فرونشست ناگهانی زمین در خیابان‌ها و مناطق مسکونی در چندین شهر در ایران منتشر شده است.
در این میان استان اصفهان یکی از بیشترین آسیب‌پذیری‌ها را داشته و حتی مرکز شهر تاریخی اصفهان و مدارس و بناهای کهن آن نیز در سال‌های گذشته شاهد فرونشست بوده است.
پدیده فرونشست زمین که بسیاری از دشت‌های ایران را فراگرفته علاوه بر آسیب و تخریب بناهای تاریخی بر زندگی میلیون‌ها نفر تأثیر گذاشته است و به گفته کارشناسان در آینده‌ای نه‌ چندان دور منجر به خسارت‌های مالی و حتی تلفات جانی خواهد شد.
در خردادماه سال ۱۴۰۲، یک مقام وزارت نیرو با «بحرانی» خواندن وضعیت «بسیاری از استان‌ها»ی کشور گفت که فرونشست زمین در برخی مناطق کشور «تا صد برابر بیشتر از استانداردهای جهانی» است. ß

رابطه دولت و بازار سرمایه داری در عصر «لیبرالیسم کلاسیک» و «نئولیبرالیسم»

 – سیاوش قائنی

نگاهی سنجش گرانه به پیامد های فرمانروایی بیش از ۴۰ سال گذشته ی نظام سرمایه داری نئولیبرالیستی׳ بازنمای این واقعیت است که راستای عمده دخالت های دولت، از طرفی دربرگیرنده ی مجموعه سیاست‌هایی بوده است، که برای انباشت سرمایه، باز تولید مناسبات اجتماعی و تولیدی و در راستای تامین سیطره‌ی حاکمیت سرمایه بر همه‌ی پهنه ‌های زندگی اجتماعی برای توانمند سازی طبقه‌ِ فرادست در اقتصاد داخلی شرایط مساعد تری فراهم آورده و از طرف دیگر، برای همپیوندی میان سرمایه داری داخلی با سرمایه ‌داری جهانی بستر سازی کرده است
شیوه ی تولید سرمایه داری:
 گشایش ها، فاجعه ها، تنگناها و بن بست ها
(بخش پنجم)
رابطه دولت و بازار سرمایه داری
در عصر «لیبرالیسم کلاسیک» و «نئولیبرالیسم»
درآمد
دربخش نخست این نوشتار، نویسنده می کوشد: 
ـ رابطه ی پیچیده و ناسازگار میان دولت و اقتصاد را واکاوی کند؛
ـ نگاهی گذرا به تاریخچه شکل گیری اندیشه‌های نئولیبرالیستی و کاربست آن در اقتصاد جهانی در چهار دهه ی گذشته بیافکند؛
ـ   به ویژه   به   بررسی   این   موضوع   بپردازد   که   آیا   اندیشه   های   نئولیبرالی،   آن   چنان  که   اغلب   ادعا   می   شود،   به   راستی   به   معنای   کاهش   دخالت   و   جایگاه   دولت   بوده   است   یا   نه؟  
در آغاز׳ پیش از هر سخنی׳ بد نیست دو موضوع به روشنی یادآوری گردد:
موضوع اول: 
در جوامع سرمایه داری از آغاز تا به امروز، همواره گفتگو و ستیز فکری، میان سازمان ها، حزب ها، سندیکاها، دانشمندان و اقتصاددانان، بر سر چند و چون رابطه دولت و اقتصاد، بر سر استقلال و دخالت دولت در اقتصاد، برسر آزادی کامل و بدون نظارت یا پادرمیانی دولت در ساز و کار بازار و نیز بر سر تدوین مقررات و قوانین کنترل کننده سرمایه و انحصارطلبی آن در جریان بوده است.
موضوع دوم: ß

مطالب مرتبط با اين مقاله:
شیوه ی تولید سرمایه داری: گشایش ها، فاجعه ها، تنگناها و بن بست ها (بخش دوم) – سیاوش قائنی
نئولیبرالیسم و سوسیال دموکراسی در اروپا – سیاوش قائنی
«اقتصاد دولتی» یا «نئولیبرالیسم» – سیاوش قائنی

پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران -تهران
بررسی وضعیت اقتصاد ایران در خاورمیانه:
استاد دانشگاه مریلند: فاصله اقتصاد ایران با ترکیه و عربستان در حال افزایش است / باید بتوانیم تورم را به زیر 20درصد برگردانیم / عبده تبریزی: ایران پتانسیل خروج از وضعیت فعلی را دارد/ اصلاح حکمرانی در همه حوزه ها ضرورت است
«بررسی تولید ناخالص داخلی و اندازه اقتصاد کشورها نشان می دهد، ترکیه در این منطقه اول، عربستان دوم و ایران سومین کشور است. فاصله ها میان ایران و ترکیه در حال افزایش است. ترکیه در طول 20 سال گذشته، رشد بیشتری داشته است. در سال 2010، تولید ناخالص داخلی ایران 400 و عربستان 500 و ترکیه 600 است. این ارقام سال 2019، برای ایران به 400 در مقابل عربستان به 700 می رسند. در همین سال میزان تولید ناخالص داخلی ترکیه، بیش از دو برابر ایران و رقم 900 را نشان می دهد. در همین حال، شاهد نزدیک شدن تولید ناخالص داخلی امارات به ایران هستیم.»ß

اختصاصی: افشای پرونده‌های جدید فساد چندین میلیارد دلاری؛ «خودی‌ها» علیه «خودی‌ها»؟
۰۸ فروردین ۱۴۰۳

پوستر افشای فساد در بازار ارز و طلا در ایران
بخش فارسی صدای آمریکا به اسنادی دست یافته که نشان‌دهنده بر باد رفتن میلیاردها دلار ارز و صدها کیلوگرم طلای ایران است و از فساد مالی، رشوه، و اخلال در نظام اقتصادی ایران پرده بر می‌دارد. بر اساس اسناد موجود، بسیاری از این پرونده‌ها تا سال ۱۴۰۱ در مرحله تحقیقات و ردگیری مالی قرار داشته‌اند.
بر اساس تازه‌ترین اسنادی که گروه هکری «عدالت علی» در اختیار صدای آمریکا گذاشته، فهرستی از مشمولان «اخلال کلان در نظام اقتصادی کشور» با میلیون‌ها دلار زیان مالی در «مرحله تحقیق» افشا شده است. با توجه به سابقه جمهوری اسلامی در مماشات با چهره‌های مدافع و مرتبط با حکومت به نظر می‌رسد این فهرست تنها بخشی از موارد تخلفات صورت گرفته بوده و مشخص هم نیست که دقیقا به چه سرانجامی رسیده است.
بنا بر این اسناد، اتهام «مشارکت در اخلال کلان در نظام ارزی و پولی کشور» از راه‌های مختلف از جمله «قاچاق عمده ارزهای دولتی به صورت شبکه‌ای و سازمان‌یافته»، «مداخله در معاملات فردایی»، «حیف و میل سپرده‌های مردم»، «اخلال در امر تولید و توزیع ارزهای دولتی» و «دریافت رشوه به صورت شبکه‌ای» به شماری از افرادی که نام آنها در مدارک موجود آمده، نسبت داده شده است.
تا این‌جا، از عمق و دامنه ارتباط نهادهای حکومتی با این بزهکاران اقتصادی اطلاعات دقیقی در دست نیست، اما در موارد پرشمار پیشین، فسادهای سازمان‌یافته در چنین ابعادی، معمولا با همکاری دولتمردان و نهادهای قدرت میسر بوده است. ß

«تجارت‌نیوز» گزارش می‌دهد:
پای دهه هشتادی‌ها به بازار فروش اعضای بدن باز شد/ خرید کلیه با ۶۰۰ میلیون تومان
نیاز مالی، حلقه وصل بسیاری از فروشندگان و خریداران اعضای بدن است. بازاری که حالا میزبان نسل Z شده است. دیگر نه‌تنها دهه شصتی‌ها بلکه دهه هشتادی‌ها هم برای معامله تکه‌ای از بدن خود چانه‌زنی می‌کنند. کسانی که کلیه خود را با قیمت 300 تا 600 میلیون تومان به فروش گذاشته‌اند.

به گزارش تجارت‌نیوز، پای دهه هشتادی‌ها هم به بازار فروش اعضای بدن باز شد. نسلی که نه به بازار کار امیدی دارند و نه از آموزش عالی دل خوش. حالا میان آگهی‌ها به دنبال مشتری می‌گردند، برای فروش تکه‌ای از بدن خود!
نیاز مالی، حلقه وصل بسیاری از فروشندگان و خریداران اعضای بدن است. معامله‌ای برای کلیه، مغز استخوان و... . طرفین معامله هر کجای کشور باشند، همدیگر را پیدا می‌کنند. شیراز، مشهد، ارومیه و... فرقی ندارد. خودشان می‌گویند دیر و زود دارد، اما بالاخره «مچ» می‌شوند. ß

حزب دمکراتیک مردم ایران
از محکومیت جمهوری اسلامی توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل حمایت می کند.
حزب دمکراتیک مردم ایران از گزارش کمیته حقوق بشر سازمان ملل حمایت می کند. ما از پیگرد قضایی متهمانی که در جریان مبارزات مسالمت آمیز مردم ایران مرتکب نقص قوانین حقوق بشری و همچنین نقض قوانین حقوق جنایی شده اند ، استقبال می کنیم . در همان حال، ما از تمامی نیروهای آزادیخواه و اپوزیسیون می خواهیم با اقدامات گسترده و سازمان یافته با این کمیته همکاری کنند و در این کارزار مشترک و عمومی برای محاکمه عاملان جنایت و پاسخ گو کردن حکومت ایران در برابر «جنایت علیه بشریت» از خود هم سویی نشان دهند. ß

راهنمایان مسافران نوروزی مسجد مکی "احضار و تهدید" شدند
به گزارش "حال‌وش" نیروهای امنیتی سه تن از راهنمایان مسافران نوروزی مسجد مکی را "احضار و تهدید" کردند. گفته شده نیروهای لباس شخصی نیز در زاهدان به خودروهای مسافران آسیب زدند. حسین رونقی به دیدار مولوی عبدالحمید رفت.
مسافران نوروزی مسجد مکی و راهنمایان آنها هدف اذیت و آزار ماموران امنیتی و نیروهای لباس شخصی قرار گرفتند
به گزارش وب‌سایت "حال‌ وش" (مجموعه خبری حوزه مسائل استان سیستان و بلوچستان) ماموران امنیتی روز دوشنبه (۶ فروردین) سه تن از اعضای استقبال مسجد "مکی" را احضار و تهدید کرد‌ند. عبدلمالک ملک زاده، مهدی براهویی و نعمت‌الله ریگی راهنمای مسافران نوروزی در این مکان بودند. آنها به مدت چهار ساعت مورد بازجویی و تهدید ماموران امنیتی قرار گرفتند.

داعش این بار از «خراسان» جهان را حیرت‌زده می‌کند؟
رزا روزبهانی ــ گروهی که از تاسیسش کمتر از ۱۰ سال می‌گذرد و برخی هنوز آن را شاخه‌ای از داعش تصور می‌کنند، کم‌کم جای پای محکمی در شرق ایران و آسیای میانه پیدا می‌کند. داعش خراسان یک شبکه وسیع عضوگیری به راه انداخته و در تلاش است عملیات بین‌المللی‌اش را توسعه دهد.

اندکی پس از حمله به سالن کنسرت مسکو در شب ۳ فروردین ۱۴۰۳، یکی از گروه‌های وابسته به داعش که خود را «دولت اسلامی ولایت خراسان» می‌نامد، مسئولیت این کشتار را بر عهده گرفت. در این حمله ۱۳۹ نفر کشته و ۱۸۰ نفر زخمی شدند.
طبق روالی که داعش در این سالها داشته است، این بار نیز بیانیه توسط خبرگزاری اعماق وابسته به داعش منتشر و در بستر پیام رسان تلگرام توزیع شد. البته روسیه در مورد نقش داشتن داعش خراسان در این حمله ابراز تردید کرده است ولی مجموعه فیلم‌هایی که رسانه‌های وابسته به داعش از این حمله منتشر کردند نشان می‌دهند که مهاجمان با این گروه بیعت کرده بودند.
چه کسی پشت داعش خراسان است؟
داعش خراسان با عنوان رسمی «دولت اسلامی- ولایت خراسان»، یک شاخه منطقه‌ای از داعش است که در سال ۱۳۹۳ توسط گروهی از افرادی که از طالبان و القاعده جدا شده بودند در پاکستان و افغانستان تأسیس شد. برخی از افراد تشکیل دهنده این گروه، افراد رده‌های میانی طالبان و القاعده بودند. همچنین براساس گزارشی که در رویترز منتشر شده است، بنا بر گفته‌های یک مقام ارشد امنیتی عراق، بعد از سقوط دولت اسلامی داعش در عراق در سال ۱۳۹۶، بسیاری از جنگجویان خارجی که مجبور به فرار از عراق شدند به داعش خراسان در افغانستان و پاکستان پیوستند.
نام «خراسان» که از خراسان بزرگ قرن‌های یک تا هشت هجری گرفته شده، به آسیای میانه، افغانستان، بخش‌هایی از پاکستان و شمال شرق ایران اطلاق می‌شود که نشان دهنده این است که داعش خراسان تمایل دارد خلافت خود را در این قلمرو برپا کند. البته هدف داعش خراسان نیز مانند دولت اسلامی عراق و شام ایجاد یک خلافت فراملی برای مسلمانان بر اساس تفسیری از اسلام است. ß

گیدئون لوی
چهار نقطه سیاه در خان یونس، غزه
برگردان بهروز عارفی

تصویر را بزرگ می کنند، زوم می کنند و بلافاصله کلوزآپ! تصویر درشت شده است. اکنون می‌توانند او را خوب ببینند. مرد، در حالی که دست و پا می‌زند، لباس یا قالیچه‌ای را در یک دست حمل می‌کند. دوباره از آسمان، رگبارِ موشک و آتش می‌بارد و ستون‌های دود به هوا بلند می شود. یک ضربه‌ی کاریِ دیگر دود سفید آرام آرام محو می‌شود، دوربین به چپ می چرخد. بازمانده‌ی دوم لنگ لنگان پیش می‌رود و سپس، درمانده بر روی شن‌ها می‌افتد، سینه خیز می‌رود و سپس با آخرین توانش دراز می‌کشد. آخرین ثانیه های اوست. ارتش اسرائیل زخمی بر جای نمی‌گذارد.

قطعنامه شورای امنیت برای آتش‌بس فوری در غزه: چه خواهد شد؟
قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل بر اساس بند ۲۵ منشور سازمان ملل لازم‌الاجرا هستند و اسرائیل باید از آنها تبعیت کند. اگر تبعیت نمی‌کند، یک دلیل مشخص دارد: حمایت ادامه‌دار آمریکا. مقام‌های ایالات متحده پس از تصویب قطعنامه در شورای امنیت گفته‌اند که این قطعنامه «غیرالزام‌آور» است.

بالاخره پس از شش ماه جنگ و اقدام به نسل‌کشی اسرائیل در باریکه تحت محاصره غزه، اعضای شورای امنیت سازمان ملل توانستند قطعنامه‌ای برای «آتش‌بس فوری» تصویب کنند. ایالات متحده آمریکا، متحد اصلی اسرائیل، پس از چهار بار وتو کردن قطعنامه‌های قبلی، این بار صرفاً رأی نداد.
این قطعنامه جدید خواهان آتش‌بس فوری به مناسب ماه رمضان و تلاش برای دستیابی به آتش‌بس پایدار شده است و از حماس هم خواسته است که تمامی گروگان‌ها و اسیرهای مربوط به حمله هفتم اکتبر گذشته را آزاد کند.
حماس هفتم اکتبر گذشته در حمله‌ای غافلگیرانه به اسرائیل بیش از یک هزار و ۱۳۰ نفر را کشت که بیش از ۸۰۰ نفر آنها غیرنظامی بودند. این گروه همچنین بیش از ۲۰۰ اسرائیلی نظامی و غیرنظامی را به اسارت گرفت و گروگان گرفت که در میان آنها کودکان، زنان و سالخوردگان هم بودند.
در واکنش، اسرائیل حمله‌ای همه‌جانبه به غزه کرد. این کشور تا کنون بیش از ۲۵ هزار تن مواد منفجره بر سر غزه ریخته و دست‌کم ۳۲ هزار تن را کشته است. ۱۲ هزار تن دیگر مفقودند. ۷۰ درصد کشته‌شدگان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند.
محاصره همه‌جانبه غزه همچنین این باریکه را با شدیدترین قحطی پس از جنگ جهانی دوم در جهان مواجه کرده است. به گفته برنامه جهانی غذا، مردم در حال مردن از گرسنگی هستند و نیمی از جمعیت غزه با بالاترین شاخص قحطی، یعنی «گرسنگی فاجعه‌بار» رویارو هستند.
فراچسکا آلبانزه، گزارشگر ویژه سازمان ملل در سرزمین‌های اشغالی فلسطین در گزارش جدید خود با عنوان «آناتومی یک نسل‌کشی»، اسرائیل را به نسل‌کشی در غزه متهم و این اتهام را مستند کرده است.
او در سخنرانی سه‌شنبه هفتم فروردین / ۲۶ مارس گفت که «سیاست دولتی اسرائیل» بر نسل‌کشی فلسطینی‌هاست.
اما آیا قطعنامه جدید می‌تواند اسرائیل را به توقف حملات وادار کند؟
آمریکا علیه قوانین بین‌الملل: قطعنامه الزام‌آور نیست
در ساعت‌هایی که از تصویب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل، دوشنبه ششم فروردین / ۲۵ مارس گذشته، ارتش اسرائیل کماکان به حمله‌های خود ادامه داده و ده‌ها فلسطینی دیگر را کشته است.
در ۲۴ ساعت اخیر، بیش از ۸۱ فلسطینی در غزه کشته و دست‌کم ۹۳ تن دیگر زخمی شده‌اند.
با وجود این، قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل بر اساس بند ۲۵ منشور سازمان ملل لازم‌الاجرا هستند و اسرائیل باید از آنها تبعیت کند. اگر تبعیت نمی‌کند، یک دلیل مشخص دارد: حمایت ادامه‌دار آمریکا.
مقام‌های ایالات متحده پس از تصویب قطعنامه در شورای امنیت گفته‌اند که این قطعنامه «غیرالزام‌آور» است. ß