صادق زیبا کلام: حصر های خانگی بی حاصل است، اگر هاشمی درخواست عیادت از موسوی کند

 

صادق زیبا کلام تحلیل گر سیاسی و استاد دانشگاه در گفتگویی با مسیح علی نژاد روزنامه نگار حصر میرحسین وسوی و کروبی را “بی حاصل” توصیف کرد و گفت؛ اگر آقای هاشمی رفسنجانی اقدام جدی تری در اعترضا به این حصر انجام بدهد، حاکمیت او را نیز با محدویت شدید مواجه خواهد کرد.

حصر موسوی و کروبی دو تن از مخالفان دولت ایران یک بار دیگر به دلیل عارضه قلبی میرحسین موسوی و نیز به دلیل تشکیل اجلاس سران کشورهای غیر متعهد در داخل ایران، در صدر اخبار نشست.

پس از آنکه تعدادی از فعالان سیاسی و مخالفان دولت ایران، از بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل که برای شرکت در اجلاس جنبش غیرمتعهدها عازم تهران است، خواسته اند که با آقایان موسوی و کروبی دیدار کند خبر دیگری در سایت ها منتشر شده مبنی بر اینکه میرحسین موسوی، روز پنج شنبه دوم شهریور به دلیل “عارضه شدید قلبی” به بخش سی‌سی‌یو یکی از بیمارستان‌های تخصصی قلب در تهران منتقل شده و پس از درمان دوباره به سرعت به “بازداشت خانگی” برگردانده شد.

در همین مورد با صادق زیبا کلام تحلیل گر سیاسی نهم گفتگو کرده ام که می توانید بخوانید و بشنوید:

آقای زیبا کلام تحلیل شما در مورد واکشن دو جناح “اصلاح طلب” و “اصولگرا” در مواجهه با حصر موسوی و کروبی چیست، اینکه جریان اصولگرا همواره در دفاع از حصر سخن می گوید ولی چهره های شاخصی مانند سید حسن خمینی، سید محمد خاتمی، موسوی خویینی ها و هاشمی رفسنجانی هیچ اقدام جدی و عملی در اعتراض به این حصر نشان نمی دهند آیا این به معنی نتیجه بخش بودن حصر در نظام سیاسی ایران تلقی می شود؟

دو تا بحث در مورد حصر وجود دارد؛ یکی عملکر آقای موسوی پس از انتخابات سال ۸۸ است و دیگری برخوردیکه حاکمیت با وی انجام داد. من معتقد بودم که آقای موسوی می توانست با شیوه مصلحت آمیز تر و مصالحه آمیز تری می توانست امتیازاتی را برای جنبش اصلاح طلبی ایران بگیرد اما ایشان روش اش این بود که گفت حاضر به توافق و مصالحه نیستم و می خواهم محکم و قاطع بایستم که این شیوه برخورد جای بحث دارد. موضوع دیگر برخوردی که در این سه سال با ایشان شد، در حقیقت هدف این برخورد انی به که ایشان ایزوله شوند، منفک شوند از گروهای سیاسی و آقای موسوی از صحنه سیاسی ایران اساسا کنار گذاشته شوند، اما معتقدم این اتفاق نیافتاده است. خانم آنگ سان نمونه ای ارزنده و زنده هستند که خیلی خیلی بیشتر از آقای موسوی خانه نشین شدند و تمام ارتباطات او با مردم توسط رژیم حاکم بر برمه قطع شده بود اما مقاومت و استواری خانم آنگ سان سوچی در حقیقت پیروز شد و الان شاهد هستیم که نه تنها رژیم برمه بلکه دنیا خانم آنگ سان سوچی را به عنوان یک شخصیت دموکرات، آزادی خواه و وطن پرست به رسمیت می شناسد.

به هر حال اسم موسوی و کروبی از رسانه های رسمی کشور کاملا حذف و سانسور شده، فضای جامعه را در چنین شرایطی چطور ارزیابی می کنید؟

بر خلاف تصوری که نظام جمهوری اسلامی دارد، که با حصر معنوی و حصر فیزیکی و خانگی آقای مهندس موسوی، کروبی و خانم رهنورد منجر به حذف آنها از اذهان مردم خواهد شد این اتفاق در سه سال گذشته نیافتاد است. و علی رغم اینکه آقای موسوی در حصر خانگی بوده و به جز همسر و دخترانش کسان دیگری نمی توانستند او را ببینند اما فکر می کنم امروز در سوم شهریور ۱۳۹۱ عین همان محبوبیتی که ایشان در شهریور ۱۳۸۸ داشتند، اگر بیشتر نشده باشد کمتر هم نشده است. من نمی پذیرم که ایشان به دلیل حذف و محدودیت فیزیکی، از یادها رفته اند و مردم دیگر به فکر ایشان نیستند و حرف و مواضع ایشان برای مردم و طرفداران ایشان اهمینی ندارد، من چنین نظری ندارم.

اینکه اصلاح طلبان هیچ کنش سیاسی ندارند، جنبش سبز نماد بیرونی الان ندارد و جامعه آنگونه ای که شما توصیف می کنید یادی از موسوی و کروبی نمی کنند را چگونه ارزیابی می کنید؟

اصلاح طلبان هیچ عمل سیاسی نمی توانند انجام دهند و به شدت محدود هستند. اگر همین امروز اصلاح طلب ها جمع شوند و یک جا دعای کمیل برگزار کنند تا مدت ها باید سین جیم شوند و تعهد بدهند که دیگر در گروه شان دعای کمیل برگزار نکنند. این سکوت به معنای موفقیت آمیز بودن حصر مهندس موسوی نیست. آنچه شما دارید می بینید به معنای این است که رژیم جمهوری اسلامی ایران با نهایت جدیدت مطلقا اجازه تحرکی به مخالفان رسمی و تابلو دار خودش نمی دهد.

قای زیبا کلام، اجازه بدهید مصداقی سوالم را بپرسم؛ یعنی الان اگر آقای هاشمی رفسنجانی بعد از وضعیت بیماری آقای موسوی یک موضع گیری رسمی بکند و یا درخواست عیادت بکند، آیا جمهوری اسلامی بر اساس این تحلیلی که شما ارایه داده اید با ایشان برخورد می کند؟

اگر چنین اتفاقی بیافتد از فردا روزنامه های حکومتی، رادیو، تلویزیون، ائمه جمعه و جماعت و سایت های حکومتی شروع می کنند به اعمال فشار و هجمه شدید علیه ایشان و ای بسا حکم زندان خانم فائزه هاشمی را هم به اجرا خواهند گذاشت تنها به این دلیل که چرا آقای هاشمی مثلا می خواست با آقای موسوی عیادت بکند.

مگر این فشارهایی که شما برشمرده اید همین الان که آقای هاشمی موضع گیری جدی انجام نداده علیه ایشان جریان ندارد؟

دلخوری آنها از آقای هاشمی رفسنجانی این است که چرا ایشان مثل ما عمل نمی کند و چرا ایشان مهر تایید بر عملکرد نظام نمی گذارد، الان خشم و غضب شان از این بابت است، ولی تردیدی ندارم که اگر آقای هاشمی رفسنجانی اقدامات جدی تری نشان دهد، واکنش نظام خیلی جدی تر خواهد شد و ای بسا رفته رفته شاهد به وجود آمدنِ محدودیت های خیلی جدی تری در مورد خود آقای هاشمی رفسنجانی نیز بشویم.

گفته اید اگر آقای هاشمی یک برخورد جدی تر بکند ممکن است حاکمیت خود ایشان را هم با محدودیت مواجه کند، آیا اگر زمانی که آقای منتظری در حصر بود مسولان اقدامات جدی تری انجام می دادند، این روزها حکومت دوباره اقدام به حصر می کرد؟

شما دارید در مورد مسائل عملی حصر صحبت می کنید که دیگرا ن چه باید بکنند در مواجهه با حصر که موضوع جالبی است اما من در مورد بی فایده و بی حاصل بودن حصر صحبت می کنم. اگر در مراسم تشییع جنازه آیت الله منتظری می آمدید فقط و فقط یک سوال برای شما مطرح می شد که پس فایده آن حصر چه بود؟ آیت الله منتظری سالها در حصر بودند و هیچ کسی جز نزدیکان اجازه دیدار با او را نداشتند پس این میلیون ها نفر که در قم برای تشییع جنازه ایشان آمده بودند، اینها چه کسانی بودند و تحت تاثیر چه کسانی بودند؟ من جنبه کلان تر حصر را نگاه می کنم.