یوشکا فیشر: بدون ناتو قذافی سقوط نمی کرد

حمله به سوریه خطرناک است

یوشکا فیشر، وزیر خارجه سابق آلمان، در گفت وگو با اشپیگل (29 آلوست 2011)  می گوید که در لیبی بدون دخالت نظامی ناتو هیچ چیزی امکان پذیر نبود و اگر ناتو نبود معمر قذافی سقوط نمی کرد.

فیشر در این مصاحبه از سیاست آلمان در قبال جنگ لیبی انتقاد شدید کرد و گفت: رأی ممتنع آلمان به قطعنامه لیبی بزرگترین فاجعه ای ست که برای آلمان فدرال از زمان تأسیس تا کنون اتفاق افتاده است. و اضافه می کند: موضع آلمان در تمام دنیا آسیب دیده است.

فیشر معتقد است که در جبهه بندی های نوین جهان  آلمان باید در جبهه غرب قرار گیرد  و در شورای امنیت با کشورهایی مانند آمریکا، فرانسه و بریتانیا هماهنگ کند.

این اظهارات فیشر در پاسخ به گفته های وزیر خارجه آلمان است که قبلا گفته بود که در دنیای امروز مراکز قدرت تازه ای شکل گرفته است و این جبهه بندی نوین استراتژی جدید و سیاست جدیدی از آلمان می طلبد.

فیشر می گوید که این گفته های وزیر خارجه به این معناست که ما می توانیم در صف کشورهایی مانند روسیه، چین، برزیل و یا هند قرار گیریم و با آن ها متحد شویم.

چنین سیاستی از نظر فیشر قابل قبول نیست و به زیان منافع آلمان است.

فیشر معتقد است که آلمان باید به قطعنامه لیبی رأی مثبت می داد.

وی در این مورد می گوید: قذافی مردم بنغازی را تهدید به حمام خون کرد. اتحادیه عرب و اتحادیه کشورهای اسلامی هم حمایت کرد ند و از قبل مشخص بود که اکثریت شورای امنیت موافق است. رأی ممتنع چین و روسیه به معنای سکوت توأم با تأیید بود. اما رأی ممتنع آلمان به معنای نه بود.

فیشر معتقد است که همه شرایط برای رأی دادن آلمان به قطعنامه مهیا بود، اما آلمان از این فرصت استفاده نکرد.

به اعتقاد فیشر سیاست خارجی آلمان در جنگ لیبی به انزوای آلمان در سطح جهان منجر شده است.

خبرنگار اشپیگل می پرسد آیا این معیار دوگانه نیست؟ برای حمایت از مردم به لیبی حمله می شود اما مردم در سودان و یا سوریه کشته می شوند ولی کسی حاضر نیست در این کشورها کاری کند.

فیشر در پاسخ می گوید: معیار فقط دوگانه نیست بلکه چندگانه است. ما آلمانی ها تمایل داریم  بعنوان کسانی شناخته شویم که از بنیان های مثبت و شناخته شده دفاع می کنند. اما دنیای امروز اینگونه نیست. در رابطه با سوریه باید گفت که حمله نظامی دارای مخاطراتی ست. دمشق مرکز اختلافات خاورمیانه است. در حمله نظامی برای جلوگیری ازفاجعه انسانی همیشه باید مخاطرات را مد نظر داشت. در لیبی اما این مخاطرات قابل کنترل بود.

فیشر در مورد انقلاب اعراب می گوید: این انقلابی ست که هیچ کس نمی تواند مانع ادامه آن شود، هرچند که ممکن است در نهایت  به موفقیت کامل منجر نشود.