Nasrin Bassiriبرچسبها: هنر - حقوق
بشر
روزنامۀ
تاگس اشپیگل روز
شنبه ۳۰ جولای
۲۰۱۱/ نوشتۀ مارتین
ارنست / برگردان
نسرین بصیری
اعتراض با
فریاد خاموش
آکسیون هنرمندان
برلینی در محلۀ
میته برلین
زمانی که کانی علوی
با قلم مو
نقشی روی سینۀ
اولین رقصنده
می کشد 20 نفر
روی پارچۀ
کتانی سفید
رنگی دراز
کشیده اند.
نوبت نفر دوم
می رسد. حالا
افراد دراز
کشیده بر
پارچه یکی پس
از دیگری با
ریتم حیات بخش
دف به حرکت در
می آیند و
شروع به تکان
خوردن می کنند
. اکنون نقاش قلم
موی خود را به
رنگ سرخ آغشته
وبر پرده های کتانی
سفید رنگ
صورتکی می کشد
که یادآور
نقاشی
"ادوارد
ماونشز" است
با عنوان
"فریاد" که
تبدیل شده به
سمبل جهانی
وحشت.
کانی
علوی در مورد
پرفورمنس
"ژاندارمن
مارکت" می
گوید:" فریاد
خاموش گویا تر
از فریاد واقعی
است!"
او
به همراه
موسیقی دان محمد
مرتضوی ومجری
پرفورمنس کاوۀ
قائمی و تعداد
زیادی از
هنرمندان
ایرانی
ساکن
برلین یک
اکسیون
اعتراضی برای
سنیماگران
دستگیر شده
مثل رامین پرچمی، پگاه
آهنگرانی،
مهناز محمدی و
مرضیه وفا مهر
براه انداخته
است.
بیش
از هر چیز
رابطۀ نزدیک
مادر پگاه
آهنگرانی، منیژۀ
حکمت که
کارگردان
سینما است با
هنرمندان
برلینی ،
ایرانیان
مقیم این شهر
را بر انگیخته
و به جنب و جوش
آورده است.
دختر 27 سالۀ او
که همراه
اپوزیسیون
است قصد داشت
به دعوت دویچه
وله در طول
برگزاری جام
جهانی فوتبال
زنان در آلمان
گزارشات خود رادر
وبلاگی برای
علاقمندان
فوتبال ایران
بنویسد. اوائل
ماه جولای این
بازیگر محبوب
اجازۀ خروج از
ایران را
نیافت و کمی
پس از آن در زندان
بدنام اوین
زندانی شد.
در همان
روز ها مرضیه
وفا مهر و
مهناز محمدی نیز
بی آنکه اتهام
ایشان روشن
شود دستگیر
شدند .
گمان می
رود مرضیه وفا
مهر به
دلیل حضور بی
حجاب در یکی
از صحنه های
فیلم بازداشت
شده باشد.
رامین پرچمی
نیر پیش از
آن، در ماه
فوریه، در حین
شرکت در
تظاهراتی در
تهران
بازداشت شد.
سازمان
دهندگان این
اعتراض
خاموش،
آگاهانه ژاندارمن
مارکت را برای
اکسیون خود
انتخاب کرده
بودند و این
محل را بر
محوطۀ کنار
دروازۀ
براندنبورگ
که پر از
توریست است ترجیح
داده بودند.
مارکوس
لونینگ
فرستادۀ حقوق
بشر دولت
آلمان نیز در
میان جمعیت صد
نفری که روز
پنجشنبه گرد
هم آمدند،
حضور داشت و
طی سخنرانی
کوتاهی از
حاضران خواست
تا در آینده
نیز برای
کسانی که در
ایران تحت
پیگرد قرار می
گیرند به
اعتراض
خیابانی دست
بزنند.
هنرمندان
ایرانی در
ماههای اخیر
بیش از پیش هدف
دستگیری های
خود سرانه
قرار می گیرند
. جامعۀ بین
المللی حقوق
بشر از "موج
جدید یکسان سازی
هنری و فرهنگی
"سخن می گوید.
نامدارترین
قربانی اذیت و
آزارهای
مقاما ت ایرانی،
جعفر پناهی
کارگردان
سینما است. او
دسامبر 2010 به شش
سال زندان و 20
سال ممنوعیت ازکار
محکوم شد.
دادگاه تجدید
نظر هنوز رای
خود را اعلام
نکرده است.