تبلیغات گسترده علیه نیروهای نظامی ایران

افشای اسرار نظامی ارتش امریکا در افغانستان تنها کمکی است به ایجاد محیط نظامی و امنیتی در نظام بینالملل. افشای اسرار نظامی امریکا در شرایطی صورت میگیرد که اتحادیه اروپا سعی دارد شیوه برخورد با ایران را در چارچوب تحریمها به پیش ببرد. ولی به نظر میرسد این نگاه در تندروهای امریکایی دیگر خریداری ندارد. دیپلماسی ایران نیز خواسته یا ناخواسته کمک چندانی به حل مساله نکرده است.

به گزارش آفتاب، اکنون ایران در نظام بینالملل در چه شرایطی به سر میبرد؟ آیا شرایط مانند زمانی است که حکومت صدام حسین پیشنهاد مذاکرات بدون قید و شرط را به امریکا اعلام کرد ولی پاسخی نیافت جز یک جنگ خانمان برانداز؟ نباید فراموش کرد که سیاست اعلام شده از سوی کاخ سفید برخورد با ایران از طرق دیپلماتیک و راهکارهای شورای امنیت سازمان ملل متحد است.

ولی مدتها پیش دنیس راس رییس میز ایران در کاخ سفید یک تبصره به این اصل زد؛ تحریم شدید ایران خارج از شورای امنیت و از طریق همکاری نزدیک امریکا و اروپا. اکنون این طرح عملیاتی شده است. ولی این طرح در درون خود یک اصل را فراموش نکرده است و آن این که کارت برخورد نظامی با ایران هیچگاه در سیاست خارجی امریکا از مجموعه سیاست های این کشور حذف نخواهد شد.

او برای این طرح بیش از ۲۰۰۰ هدف در ایران را برای حمله نظامی و انهدام کامل آن مورد نظر قرارداده است. این به آن معنی است که با توجه به عملیات اسراییل در جنوب لبنان، و عملیات امریکا در عراق و افغانستان، شرایط برای چنین آزمون بزرگی تحت نظر بوده است.

ارتش اسراییل اکنون در رومانی با هدف تمرین چگونگی حمله به ایران در حال برگزاری یک مانور جنگی است. اگر سقوط یک فروند هلی کوپتر در این مانور نبود، موضوع لو نمیرفت. علت برگزاری مانور جنگی در رومانی نیز حمله به اهدافی ذکر شده که در مناطق دور دست و دارای کوه های بلند قرار دارند و آب و هوای آن مناطق سرد و ناپایدار است.

به نوشته روزنامه الشرق الاوسط چاپ لندن فرماندهی ارتش اسراییل درخواست ها را برای توقف تمرین های نظامی در رومانی رد کرد و گفت: این تمرینها برای منافع امنیتی اسراییل به خصوص بعد از تنش پیش امده با آنکارا و ممنوعیت تمرین های ارتش اسراییل در خاک ترکیه ضروری و حیاتی است.

شرگا یعری از افسران تمرین دهنده در نیروهای احتیاط ارتش اسراییل درباره این تمرین ها گفت: تمرینها در رومانی امتیازهایی دارد که مهمترین آنها بعد مسافت است و هواپیماهای اسراییل به تمرین پرواز در مسافت های دور نیاز دارند علاوه بر این پستی و بلندی ها در خاک رومانی شبیه پستی و بلندی های کشورهای دشمن است که شاید اسراییل با آنها وارد جنگ شود. به نوشته الشرق الاوسط منظور از کشورهای دشمن ایران بود.

از ابتدای عملیات تروریستی القاعده در حمله به برج های دوقلو در امریکا این هراس وجود داشت که کاخ سفید برای حمله به ایران به نحوی ماجرای تروریسم بینالمللی را به ایران مرتبط سازد. القاعده بهترین محمل برای این هدف است. هرچند با هوشیاری فوق العاده و دیپلماسی فعال و مناسب در دولت محمد خاتمی حمله تروریستی به برجهای دوقلو محکوم شد و در برابر بحران هستهای به گونهای رفتار شد که هرگونه بهانه حمله نظامی به ایران منتفی شد، ولی این کارت، کارتی نیست که از دست کاخ سفید به سادگی خارج شود.

ویکی لیکس اسناد بسیار مهمی در باره امور انسانی ارتش امریکا را منتشر کرده است ولی نباید فراموش کرد که دراسناد منتشر شده، اسنادی مهم در ارتباط با ایران و نحوه آموزش نیروهای القاعده نیز وجود دارد. این گزارش پر حجم درباره عملیات ارتش امریکا در افغانستان چیزی نیست که به سادگی بتوان حتی آن را دانلود کرد.

بلکه همان کسانی که از محتوای این اسناد به خوبی مطلعاند به سرعت اطلاعات اساسی آن را از جمله ارتباط ایران یا پاکستان را با القاعده برروی اینترنت میگذارند. این بدان معنی است که جریان جنگ روانی علیه ایران در همکاری با تروریسم بینالملل و القاعده دیگر از دست نظام آمریکا خارج شده و به دست افکار عمومی جهانی سپرده شده است.

چنین پدیدهای برای نخستین بار است که در نظام بینالملل روی برای ایجاد یک جنگ جدید روی میدهد. در جنگ اول میان امریکا وعراق تحت عنوان عملیات صحرا این سی ان ان بود که نقش هدایت عملیات را به عهده داشت. ظاهرا این بار این وظیفه به عهده ویکی لیکس گذاشته شده است.

هرچند این رسانه با نیت افشای عملیات امریکا در افغانستان و فجایع به وجود آمده دست به چنین اقدامی زده است، اما اسناد موجود در ویکی لیکس درباره ایران و القاعده موضوعی نیست که بتوان آنها را نادیده گرفت.

به عبارت دیگر ویکی لیکس شرایط را برای حمله و جنگ دیگری در منطقه خاورمیانه آماده کرده است. آیا افکار عمومی جهانی این فرصت را دارد که از میان ۹۰ هزار صفحه به جستجوی حقیقت و صحت و سقم اخبار بپردازد؟ مطلقا چنین امری امکان ناپذیر است.

در واکنش به افشای اسناد محرمانه امریکاییها درباره جنگ افغانستان، کرزای از نیروهای نظامی خارجی در افغانستان به شدت انتقاد کرد که به جای آن که توجه خود را به سوی کانون اصلی تروریسم جلب کنند و پناهگاه های طالبان را در بیرون از مرزهای افغانستان مورد حمله قرار دهند، در داخل و در “دهات” افغانستان میجنگند. واکنش کرزای البته در ارتباط با نقش پاکستان در افغانستان است ولی کلی گویی او این ظن و گمان را قوت میبخشد که ایران نیز در مرکز این اتهامات قرار دارد.

از این آشکارتر سخن نمیتوان گفت. سخنان کرزای کاتالیزور جهت دهی به ۹۰ هزار سند منتشر شده در ویکی لیکس است. اکنون اتحادیه اروپا در برابر این همه اسناد چه توجیهی برای افکار عمومی خود خواهد داشت؟ اتحادیه اروپا تا چه اندازه میتواند حربه تحریم را برای برخورد با ایران مورد توجه قراردهد. اسنادی که با حربه افشاگری منتشرشده بیشتر از هر ابزار دیگری امروز به کمک نظامی گری امریکا در افکارعمومی جهانی خواهد آمد.

به عبارت دیگر ویکی لیکس با انتشار این اسناد بزرگترین خدمت را به جنگطلبان در امریکا کرده است. هرچند که زمان آن میتواند با نظریه تحلیلگران هستهای با توجه به زمان دستیابی ایران به بمب هستهای یعنی چیزی بین یک سال تا یک سال ونیم دیگر و یا حتی زودتر همخوانی داشته باشد.

البته قطب دیگر فشارها را باید در مذاکرات سه جانبه سوریه، عربستان و لبتان در بیروت جستجو کنیم.

جدا سازی سوریه از ایران و تاکید بر مشارکت حزبالله لبنان در ترور رفیق حریری توسط شورای امنیت سازمان ملل، سناریوی خطرناکی است که قادر به شکستن خطوط امنیتی ایران در منطقه است. مجموعه این تحرکات در سخنان رییس مجلس خبرگان رهبری و مجمع تشخیص مصلحت نظام آیتالله هاشمی رفسنجانی نهفته است.

او در ابتدای جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت که احساس میشود غربیها اعم از آمریکا، اروپا و برخی کشورهای این اردوگاه و همسو، با مسائل عراق، افغانستان، لبنان و فلسطین اوضاع را بدتر و حاد میکنند و با مسأله جمهوری اسلامی ایران نیز نوعی برخورد لجوجانه و غیراصولی را پیش گرفتهاند و تلاش دارند همه راههای تفاهم و دیپلماتیک را بسته و بهرغم اعلام آمادگی ایران در انجام مذاکرات بدون قید و شرط، آنها راههای خصمانه خود را دنبال و با ایجاد حواشی و بهانهگیریهای بیمورد، جو را متشنج میکنند.

همه این مواضع حکایت گر یک فرمول جدید در صحنه بینالملل است؛ هدف جدید سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است. با اعلام تقویت برد موشکی ایران در موشکهای شهاب ۵ و ۶ از سه هزار کیلومتر به ۶ هزارکیلومتر، این رویکرد بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است.

هرچند مسئولان کشور دائما تسلیحات مذکور را ابزاری تهاجمی ندانسته و بیشتر به ابعاد بازدارندگی آن توجه کرده است، ولی این باوری نیست که هر روزه در تبلیغات جهانی به ویژه با افشاگری ویکی لیکس به خورد افکارعمومی داده میشود.