از شایعه حمله نظامی چه کسانی سود می برند؟

آنچه حکومت را وادار به تقلب در انتخابات و کودتا بر علیه مردم کرد، نه زیاده خواهی دیکتاتور بلکه استیصال و بیچارگی حاکمیت بود، گرچه مقاومت و مخالفت گسترده مردم را به هیچ وجه انتظار نداشتند.
اکنون نیز یکی از قویترین حربه هایی که دستاویز حکومت قرار گرفته، دامن زدن به شایعه حمله نظامی است تا وانمود کنند که آمریکا و متحدانش و یا اسرائیل، قریب الوقوع به ایران حمله خواهند کرد. با مطرح نمودن خطر جنگ تلاش دارند تا شکافهای عمیق درون حاکمیت را پر کرده و برای سرکوب بیشتر بهانه کافی داشته باشند. همچنین این شایعه شاید بنوعی سبب تخدیر جنبش آزادیخواهی شده و آنها را از تلاش همه جانبه منصرف نماید.
واقعیت این است که در حال حاضر هیچ کشوری در دنیا قصد و نقشه حمله نظامی به ایران را ندارد. اما در زمینه تحریم های اقتصادی کار تا مراحل فلج کننده ای پیش خواهد رفت و هر گونه مماشات و عقب نشینی جمهوری اسلامی نیز چاره ساز نبوده و موجب کاهش تحریم ها نخواهد شد. چنانچه حتی کار به مرحله ای برسد که حکومت بپذیرد همانند لیبی، همه داروندار هسته ای اش را سوار کشتی کرده و تحویل آمریکا بدهد، باز هم تحریم ها از شدت نخواهند افتاد.
تحریم ها پدیدآورنده لشگرهای بیکاران و امواج نارضایتی های شدید اجتماعی خواهد بود که می تواند انرژی جنبش آزادیخواهی را چندین برابر نماید. همچنین تحریم های گسترده جدید، سبب تشدید اختلافات اوج گرفته داخل حکومت خواهد شد.
جنبش سبز وظیفه دارد در عین حال که ملت را نسبت به تحریم های برآمده از رفتارهای ماجراجویانه رژیم و اثرات مخرب آن بر زندگی مردم آگاه سازد، شایعه پردازی دروغین حکومت در زمینه خطر حمله نظامی را نیز افشاء نماید.
کودتاچیان خود منتشرکنندگان اصلی سیل شایعات کذب در این زمینه هستند و هر روز دروغهای دیگری را اختراع می کنند. شایعاتی نظیر اینکه عربستان و یا جمهوری آذربایجان پایگاه نظامی در اختیار اسرائیل قرار داده اند و یا اینکه ناوهای آمریکائی برای حمله به ایران در راه هستند و بطور کلی بزرگ نشان دادن خطر بروز جنگ، حربه ای است برای ساکت و مرعوب کردن ناراضیان خودی و از بین بردن اختلافات داخلی حکومت و از سوی دیگر برای موجه نشان دادن سرکوبها.
ناوگان نظامی کشورهای غربی نه برای حمله نظامی بلکه برای اجرای مفاد قطعنامه تحریم های جدید و بویژه اعمال بازرسی کشتی ها عازم خلیج فارس هستند و بعید است حتی به اقدامات تحریک آمیز سپاه نیز جواب بدهند چه رسد به اینکه نقشه ای برای حمله به ایران داشته باشند. ولی منافع سرداران در این است که شرایط را بسیار بحرانی و جنگی نشان دهند تا بتوانند امتیازهای بیشتری گرفته و نقش پررنگ تری در اداره حکومت داشته باشند.
بولتن های داخلی سپاه و بسیج تبدیل به قویترین بلندگوی شایعه پراکنی «جنگ» شده اند تا از طریق نیروهایشان، وحشت بروز جنگی ویرانگر را در جامعه تزریق نمایند. کودتاچیان با القای شایعه خطر حمله نظامی در صدد خرید اقتدار برای خود هستند در حالیکه چنین حکومت شکننده و وحشت زده ای که در حال جنگ با مردم خودش است بدست همین مردم هم به زیر کشیده خواهد شد و نیازی به مداخله خارجی نخواهد بود.