اعلاميه جهانی حقوق بشر که در 10 دسامبر 1948 به تصويب رسيده ، رواق بنای

حقوق بشر را تشکيل می دهد که مسئوليت ساخت آن بر عهده ی ملل متحد است.

به مناسبت شصت و هشتمین  سال تصویب اعلامیه ، آنرا برایتان ارسال می داریم.  دفتر جامعۀ دفاع از حقوق بشر در ایران( برلن )  

متن اعلاميه جهانی حقوق بشر

ديباچه از آن جا که شناسايی حيثيت و کرامت ذاتی تمام اعضای خانواده ی بشری و حقوق

برابر و سلب ناپذير آنان اساس آزادی ، عدالت و صلح در جهان است ؛

از آن جا که ناديده گرفتن و تحقير حقوق بشر به اقدامات وحشيانه ای انجاميده که

وجدان بشر را بر آشفته اند و پيدايش جهانی که در آن افراد بشر در بيان و عقيده آزاد ،

و از ترس و فقر فارغ باشند ، عالی ترين آرزوی بشر اعلام شده است ؛

از آن جا که ضروری است که از حقوق بشر با حاکميت قانون حمايت شود تا انسان به

عنوان آخرين چاره به طغيان بر ضد بيداد و ستم مجبور نگردد ؛

از آن جا که گسترش روابط دوستانه ميان ملت ها بايد تشويق شود ،

از آن جا که مردمان ملل متحد ، ايمان خود را به حقوق اساسی بشر و حيثيت و کرامت و

ارزش فرد انسان و برابری حقوق مردان و زنان ، دوباره در منشور ملل متحد اعلام و عزم

خود را جزم کرده اند که به پيشرفت اجتماعی ياری رسانند و بهترين اوضاع زندگی را در

پرتو آزادی فزاينده به وجود آورند ؛

از آن جا که دولت های عضو متعهد شده اند که رعايت جهانی و مؤثر حقوق بشر و

آزادی های اساسی را با همکاری سازمان ملل متحد تضمين کنند ؛

از آن جا که برداشت مشترک در مورد اين حقوق و آزادی ها برای اجرای کامل اين تعهد

کمال اهميت را دارد ؛

مجمع عمومی اين اعلاميه جهانی حقوق بشر را آرمان مشترک تمام مردمان و ملت ها اعلام می کند تا همه ی افراد و تمام نهادهای

جامعه اين اعلاميه را همواره در نظر داشته باشند و بکوشند که به ياری آموزش و پرورش،

رعايت اين حقوق و آزادی ها را گسترش دهند و با تدابير فزاينده ی ملی و بين المللی ،

شناسايی و اجرای جهانی و مؤثر آن ها را ، چه در ميان خود مردمان کشورهای عضو و

چه در ميان مردم سرزمين هايی که در قلمرو آن ها هستند ، تأمين کنند.

ماده 1 تمام افراد بشر آزاد زاده می شوند و از لحاظ حيثيت و کرامت و حقوق با هم برابرند.

همگی دارای عقل و وجدان هستند و بايد با يکديگر با روحيه ای برادرانه رفتار کنند.

ماده 2 هر کس می تواند بی هيچ گونه تمايزی ، به ويژه از حيث نژاد ، رنگ ، جنس ، زبان ، دين،

عقيده ی سياسی يا هر عقيده ی ديگر ، و همچنين منشاء ملی يا اجتماعی ، ثروت ،

ولادت يا هر وضعيت ديگر ، از تمام حقوق و همه ی آزادی های ذکر شده در اين اعلاميه

بهره مند گردد. به علاوه نبايد هيچ تبعيضی به عمل آيد که مبتنی بر وضع سياسی ، قضايی يا بين المللی

کشور يا سرزمينی باشد که شخص به آن تعلق دارد ، خواه اين کشور يا سرزمين مستقل،

تحت قيموميت يا غير خودمختار باشد ، يا حاکميت آن به شکلی محدود شده باشد.

ماده 3 هر فردی حق زندگی ، آزادی و امنيت شخصی دارد.

ماده   4 هيچ کس را نبايد در بردگی يا بندگی نگاه داشت : بردگی و داد و ستد بردگان به هر

شکلی که باشد ، ممنوع است.

ماده 5 هيچ کس نبايد شکنجه شود يا تحت مجازات يا رفتاری ظالمانه ، ضد انسانی يا تحقير

آميز قرار گيرد.

ماده 6 هر کس حق دارد که شخصيت حقوقی اش در همه جا به رسميت شناخته شود.

ماده   7 همه در برابر قانون مساوی هستند و حق دارند بی هيچ تبعيضی از حمايت يکسان

قانون برخوردار شوند . همه حق دارند در مقابل هر تبعيضی که ناقض اعلاميه ی حاضر

باشد ، و بر ضد هر تحريکی که برای چنين تبعيضی به عمل آيد ، از حمايت يکسان

قانون بهره مند گردند.

ماده 8 در برابر اعمالی که به حقوق اساسی فرد تجاوز کنند  حقوقی که قانون اساسی يا

قوانين ديگر برای او به رسميت شناخته است  هر شخصی حق مراجعه ی مؤثر به دادگاه

های ملی صالح را دارد.

ماده 9 هيچ کس را نبايد خودسرانه توقيف ، حبس يا تبعيد کرد.

ماده 10 هر شخص با مساوات کامل حق دارد که دعوايش در دادگاهی مستقل و بی طرف ،

منصفانه و علنی رسيدگی شود و چنين دادگاهی درباره حقوق و الزامات وی ، يا هر

اتهام جزايی که به او زده شده باشد ، تصميم بگيرد.

ماده 11

( 1 هر شخصی که به بزه کاری متهم شده باشد ، بی گناه محسوب می شود تا هنگامی که

در جريان محاکمه ای علنی که در آن تمام تضمين های لازم برای دفاع او تأمين شده

باشد ، مجرم بودن وی به طور قانونی محرز گردد.

( 2 هيچ کس نبايد برای انجام دادن يا انجام ندادن عملی که در موقع ارتکاب آن ، به موجب

حقوق ملی يا بين المللی جرم شناخته نمی شده است ، محکوم نخواهد شد. همچنين هيچ

مجازاتی شديدتر از مجازاتی که در موقع ارتکاب جرم به آن تعلق می گرفت ، درباره ی

کسی اعمال نخواهد شد.

ماده 12 نبايد در زندگی خصوصی ، امور خانوادگی ، اقامت گاه يا مکاتبات هيچ کس مداخله

های خودسرانه صورت گيرد يا به شرافت و آبرو و شهرت کسی حمله شود. در برابر چنين

مداخله ها و حمله هايی ، برخورداری از حمايت قانون حق هر شخصی است.

ماده 13

( 1 هر شخصی حق دارد در داخل هر کشور آزادانه رفت و آمد کند و اقامت گاه خود را

برگزيند.

( 2 هر شخصی حق دارد هر کشوری ، از جمله کشور خود را ترک کند يا به کشور خويش

بازگردد.

ماده 14

( 1 در برابر شکنجه ، تعقيب و آزار ، هر شخصی حق درخواست پناهندگی و برخورداری از

پناهندگی در کشورهای ديگر را دارد.

( 2 در موردی که تعقيب واقعاً در اثر جرم عمومی و غير سياسی يا در اثر اعمالی مخالف با

هدف ها و اصول ملل متحد باشد ، نمی توان به اين حق استناد کرد.

ماده 15

( 1 هر فردی حق دارد که تابعيتی داشته باشد.

( 2 هيچ کس را نبايد خودسرانه از تابعيت خويش ، يا از حق تغيير تابعيت محروم کرد.

ماده 16

( 1 هر مرد و زن بالغی حق دارند بی هيچ محديتی از حيث نژاد ، مليت ، يا دين با همديگر

زناشويی کنند و تشکيل خانواده بدهند. در تمام مدت زناشويی و هنگام انحلال آن ، زن

و شوهر در امور مربوط به ازدواج حقوق برابر دارند.

( 2 ازدواج حتماً بايد با رضايت کامل و آزادانه ی زن و مرد صورت گيرد.

( 3 خانواده رکن طبيعی و اساسی جامعه است و بايد از حمايت جامعه و دولت بهره مند

شود.

ماده 17

( 1 هر شخص به تنهايی يا به صورت جمعی حق مالکيت دارد.

( 2 هيچ کس را نبايد خودسرانه از حق مالکيت محروم کرد.

ماده 18 هر شخصی حق دارد از آزادی انديشه ، وجدان و دين بهره مند شود : اين حق مستلزم

آزادی تغيير دين يا اعتقاد و همچنين آزادی اظهار دين يا اعتقاد ، در قالب آموزش

دينی ، عبادت ها و اجرای آيين ها و مراسم دينی به تنهايی يا به صورت جمعی ، به طور

خصوصی يا عمومی است .

ما ده 19 هر فردی حق آزادی عقيده و بيان دارد و اين حق مستلزم آن است که کسی از داشتن

عقايد خود بيم و نگرانی نداشته باشد و در کسب و دريافت و انتشار اطلاعات و افکار ،

به تمام وسايل ممکن بيان و بدون ملاحظات مرزی آزاد باشد.

ماده 20

( 1 هر شخصی حق دارد از آزادی تشکيل اجتماعات ، مجامع و انجمن های مسالمت آميز

بهره مند گردد.

( 2 هيچ کس را نبايد به شرکت در هيچ اجتماعی مجبور کرد.

ماده 21

( 1 هر شخصی حق دارد که در اداره امور عمومی کشور خود ، مستقيماً يا به وساطت

نمايندگانی که آزادانه انتخاب شده باشند ، شرکت جويد.

( 2 هر شخصی حق دارد با شرايط برابر به مشاغل عمومی کشور خود دست يابد.

( 3 اراده ی مردم ، اساس قدرت حکومت است : اين اراده بايد در انتخاباتی سالم ابراز شود

که به طور ادواری صورت می پذيرد. انتخابات بايد عمومی ، با رعايت مساوات و با رأی

مخفی يا به طريقه ای مشابه برگزار شود که آزادی رأی را تأمين کند.

ماده 22 هر شخصی به عنوان عضو جامعه حق امنيت اجتماعی دارد و مجاز است به ياری

مساعی ملی و همکاری بين المللی ، حقوق اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی ضروری برای

حفظ حيثيت و کرامت و رشد آزادانه ی شخصيت خود را ، با توجه به تشکيلات و منابع

هر کشور ، به دست آورد.

ماده 23

( 1 هر شخصی حق دارد کار کند ، کار خود را آزادانه برگزيند ، شرايط منصفانه و رضايت

بخشی برای کار خواستار باشد و در برابر بی کاری حمايت شود.

( 2 همه حق دارند که بی هيچ تبعيضی ، در مقابل کار مساوی ، مزد مساوی بگيرند.

( 3 هر کسی که کار می کند حق دارد مزد منصفانه و رضايت بخشی دريافت دارد که زندگی

او و خانواده اش را موافق حيثيت و کرامت انسانی تأمين کند و در صورت لزوم با ديگر

وسايل حمايت اجتماعی کامل شود.

( 4 هر شخصی حق دارد که برای دفاع از منافع خود با ديگران اتحاديه تشکيل دهد و يا به

اتحاديه های موجود بپيوندد.

ماده 24 هر شخصی حق استراحت ، فراغت و تفريح دارد و به ويژه بايد از محدوديت معقول

ساعات کار و مرخصی ها و تعطيلات ادواری با دريافت حقوق بهره مند شود.

ماده 25

( 1 هر شخصی حق دارد که از سطح زندگی مناسب برای تأمين سلامتی و رفاه خود و

خانواده اش ، به ويژه از حيث خوراک ، پوشاک ، مسکن ، مراقبت های پزشکی و خدمات

اجتماعی ضروری برخوردار شود ؛ همچنين حق دارد که در مواقع بی کاری ، بيماری ،

نقض عضو ، بيوگی ، پيری يا در تمام موارد ديگری که به عللی مستقل از اراده ی

خويش وسايل امرار معاشش را از دست داده باشد ، از تأمين اجتماعی بهره مند گردد.

( 2 مادران و کودکان حق دارند که از کمک و مراقبت ويژه برخوردار شوند. همه ی کودکان ،

اعم از آن که در پی ازدواج يا بی ازدواج زاده شده باشند ، حق دارند که از حمايت

اجتماعی يکسان بهره مند گردند.

ماده 26

( 1 هر شخصی حق دارد که از آموزش و پرورش بهره مند شود. آموزش و پرورش ، و دست

کم آموزش ابتدايی و پايه بايد رايگان باشد. آموزش ابتدايی اجباری است . آموزش فنی

و حرفه ای بايد همگانی شود و دست يابی به آموزش عالی بايد با تساوی کامل برای

همه امکان پذير باشد تا هر کس بتواند بنا به استعداد خود از آن بهره مند گردد.

( 2 هدف آموزش و پرورش بايد شکوفايی همه جانبه ی شخصيت انسان و تقويت رعايت

حقوق بشر و آزادی های اساسی باشد. آموزش و پرورش بايد به گسترش حسن تفاهم ،

دگرپذيری و دوستی ميان تمام ملت ها و تمام گروه های نژادی يا دينی و نيز به گسترش

فعاليت های ملل متحد در راه حفظ صلح ياری رساند.

( 3 پدر و مادر در انتخاب نوع آمزش و پرورش برای فرزندان خود ، بر ديگران حق تقدم

دارند.

ماده 27

( 1 هر شخصی حق دارد آزادانه در زندگی فرهنگی اجتماع سهيم و شريک گردد و از هنرها

و به ويژه از پيشرفت علمی و فوايد آن بهره مند شود.

( 2 هر کس حق دارد از حمايت منافع معنوی و مادی آثار علمی ، ادبی يا هنری خود

برخوردار گردد.

ماده 28 هر شخصی حق دارد خواستار برقراری نظمی در عرصه ی اجتماعی و بين المللی باشد

که حقوق و آزادی های ذکر شده در اين اعلاميه را به تمامی تأمين و عملی سازد.

ماده ی 29

( 1 هر فردی فقط در برابر آن جامعه ای وظايفی بر عهده دارد که رشد آزادانه و همه جانبه ی او را ممکن می سازد.

( 2 هر کس در اعمال حقوق و بهره گيری از آزادی های خود فقط تابع محدوديت هايی

قانونی است که صرفاً برای شناسايی و مراعات حقوق و آزادی های ديگران و برای

رعايت مقتضيات عادلانه ی اخلاقی و نظم عمومی و رفاه همگانی در جامعه ای

دموکراتيک وضع شده اند.

( 3 اين حقوق و آزادی ها در هيچ موردی نبايد برخلاف هدف ها و اصول ملل متحد اعمال

شوند. قانونی است که صرفاً برای شناسايی و مراعات حقوق و آزادی های ديگران و برای

رعايت مقتضيات عادلانه ی اخلاقی و نظم عمومی و رفاه همگانی در جامعه ای دموکراتيک وضع شده اند.

ماده ی 30 هيچ يک از مقررات اعلاميه ی حاضر نبايد چنان تفسير شود که برای هيچ دولت ، جمعيت

يا فردی متضمن حقی باشد که به موجب آن برای از بين بردن حقوق و آزادی های مندرج

در اين اعلاميه فعاليتی انجام دهد يا به عملی دست بزند.

-----------------------------------------------------------------------------------

در ترجمه ی اين اعلاميه از سه منبع زير بهره گرفته شده است :

1- داريوش آشوری ، دانشنامه سياسی ، انتشارات سهروردی و مرواريد ، تهران ،

. 1366 ، ص 133  138

2 -هوشنگ ناصرزاده ( گردآورنده ) ، اعلاميه های حقوق بشر ، انتشارات جهاد

. دانشگاهی ، تهران ، 1372 ، ص 12   17

ترجمه ی علی ميرزايی با همکاری رضا ، « اعلاميه ی جهانی حقوق بشر »

3- رضايی ، نگاه نو ، شماره ی 37 ، تابستان 1377 ، ص 190  196

) مترجم: محمدجعفر پوينده

 

(