چهارشنبه ۳ مرداد ۱۴۰۳ ایران ۱۰:۲۹
محکومیت دومین زندانی سیاسی زن به اعدام؛ «پخشان عزیزی» پیشتر به «بغی» متهم شده بود
۰۳ مرداد ۱۴۰۳

پخشان عزیزی
کانون حقوق بشر ایران، روز سه شنبه ۲ مرداد ۱۴۰۳، اعلام کرد «پخشان عزیزی» زندانی سیاسی که پیشتر به «بغی» متهم شده بود، از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده است.
پخشان عزیزی از اوایل تیرماه به دستور مقامات زندان اوین از ملاقات و تماس با خانواده محروم شده بود.
بنا بر این گزارش «او ۱۳ مرداد ۱۴۰۲، در شهرک خرازی تهران، بازداشت و در بازداشتگاه اطلاعات تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت» و سپس به بند ۲۰۹ زندان اوین و پس از آن به بند زنان این زندان منتقل و در زمستان ۱۴۰۲، توسط شعبه ۵ بازپرسی دادسرای امنیت اوین به «بغی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف» نظام متهم شد.
این زندانی سیاسی در روزهای ۸ و ۲۷ خرداد ۱۴۰۳، برای رسیدگی به اتهام «بغی» در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری حضور یافت.
نهادهای حقوق بشری می‌گویند پخشان عزیزی، تحت شکنجه و فشارهای مقامات امنیتی قرار داشته تا مجبور به اعترافات اجباری شود.
پخشان عزیزی، اهل مهاباد و فارغ‌التحصیل مددکاری اجتماعی از دانشگاه علامه طباطبایی است. وی اولین بار در آبان ۱۳۸۸ در یک گردهمایی اعتراضی دانشجویان علیه اعدام‌های سیاسی در کردستان بازداشت و در ۲۸ اسفند ۱۳۸۸، با قید وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی‌ آزاد شد.
او همواره با اتهام «عضویت در گروه‌های مخالف نظام» روبرو بوده است.
وریشه مرادی و شریفه محمدی، دو زندانی سیاسی دیگر نیز با اتهام «بغی» در زندان به سر می‌برند.
شریفه محمدی که بیش از یک دهه قبل در «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری»، عضویت داشته، در آذرماه سال گذشته بازداشت و روز ۱۴ تیرماه از سوی دادگاه انقلاب اسلامی رشت به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد. ß

خودکشی یا قتل‌های زنجیره‌ای در وزارت بهداشت
✍مطهره گونه‌ای
مساله خودکشی در جامعه پزشکی تبدیل به بحران شده اما وزارت بهداشت جمهوری اسلامی همچنان در مورد آن سکوت کرده است.
هرهفته دست‌کم یک پزشک اقدام به سویساید می‌کند. آمار خودکشی میان پزشکان مرد، ۴۰ درصد و میان پزشکان زن، ۱۳۰ درصد روند صعودی داشته است.فشار کاری و عدم تناسب حقوق دریافتی نسبت به فعالیت‌های انجام شده و کارانه از دلایل آن است.عدم ارجاع به موقع کیس‌های پرخطر و همچنین دشواری دریافت مرخصی برای کادر درمان از دیگر عوامل آن است.
افزایش سرسام‌آور هزینه‌ی آزادسازی مدرک برای جلوگیری از مهاجرت پزشکان، نه تنها موثر نبوده که موجب ایجاد موج ناامیدی در میان کادر درمان شده است. به عنوان مثال، هزینه آزادسازی مدرک در رشته پزشکی، حداقل ۳۰۰ میلیون تومان است.
مضاف بر آن، چندی پیش خبری مبنی بر وجود لیست سیاه در وزارت بهداشت منتشر شد که گفته می‌شد برای آن دسته از اعضای کادر درمان است که به هردلیلی اعم از امنیتی یا اخلاقی (حتی به دلیل پوشش اختیاری یا عدم رعایت حجاب اجباری) وارد آن لیست می‌شوند و برای محل گذراندن دوره‌ی طرح و یا پذیرش در دوره‌ی تخصص دچار چالش‌هایی جدی خواهند شد.
مراکز مشاوره در دانشگاه‌ها و بیمارستانهای آموزشی نیز آنچنان کارآمد نیستند و حتی پس از خیزش مهسا، با ورود همه جانبه نهادهای امنیتی به تمامی ارکان دانشگاه، به شدت برای دانشجویان غیرقابل اعتماد شده‌اند.
بیش از ۲۰۰ دانشجوی علوم پزشکی در سراسر کشور حکم انضباطی دریافت کرده‌اند، درحالیکه مراکز مشاوره دانشگاه‌ها هیچ عملکردی در این مورد نداشته‌اند.طبق گزارش‌های غیررسمی، در برخی موارد حتی مشاوران دانشگاه با نهاد امنیتی درجهت پرونده‌سازی همکاری کرده‌اند.
در شیوه‌نامه پیشین انضباطی، مراکز مشاوره دانشگاه‌ها محل ارجاع و استعلام بود تا از برخورد انضباطی با دانشجویان جلوگیری شود یا دست‌کم کاهش یابد.اما در شیوه‌نامه جدید (مصوب آبان۱۴۰۱) مراکز مشاوره محلی از اعراب ندارند و تصمیم گیری تماما برعهده نهادهای امنیتی است.
مسئولیت این فجایع تماما بر دوش وزارت بهداشت است که با امنیتی کردن فضای دانشگاه‌ها و نادیده‌انگاری معضلات اصلی جامعه علوم پزشکی، به افزایش آن دامن می‌زند.انتظار می‌رود که جامعه پزشکان به فوریت در مورد این فاجعه مطالبه‌گری کرده و با جدیت درباره‌ی دلایل و عوامل آن تحقیقات گسترده انجام دهد تا از روند فزاینده‌ی این بحران جلوگیری شود.
#تحکیم_ملت
 کانال کانون صنفی معلمان ایران
@KSMtehran

اعدام زنان در ایران: قتل حکومتی با ادعای عدالت
روناک فرجی ــ در فاصله سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۳، دست‌کم ۲۱۰ زن اعدام شده‌اند. جمهوری اسلامی بالاترین آمار اعدام زنان در جهان را دارد. عمده اتهام‌های این زنان مربوط به قتل ناشی از خشونت خانگی، مواد مخدر و اتهام‌های امنیتی و سیاسی‌ست.

ریحانه از شرط بخشیده‌شدنش ــ اقرار به این که مقتول قصد نداشته به او تجاوز کند ــ  سر باز زد، و پسر ارشد مقتول صندلی را از زیر پایش کشید…
شعله پاکروان، مادر ریحانه جباری
این روایتی کوتاه و دردناک از اعدام ریحانه جباری است که به اتهام قتل مرتضی عبدالعلی سربندی، مامور وزارت اطلاعات که قصد تجاوز به او را داشت، اعدام شد.
اعدام در ایران همچنان که قربانی می‌گیرد، جنبه‌های متفاوتی دارد، خصوصاً زمانی که بحث از اعدام زنان به میان می‌آید. ایران بیشتر از هر کشور دیگری در جهان زنان را اعدام می‌کند.
جمهوری اسلامی ایران [از جمله با اعمال مجازات اعدام] دست به قتل‌های حکومتی افسارگسیخته می‌زند و جامعه با واقعیتی هولناک مواجه است: بر اساس داده‌های سازمان حقوق بشر ایران در فاصله سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۳، دست‌کم ۲۱۰ زن اعدام شده‌اند که نشان می‌دهد جمهوری اسلامی بالاترین آمار اعدام زنان در جهان را دارد. 
زنان در چنگال بی‌عدالتی و ریشه‌های پنهان آن
عمده اتهام‌هایی که زنان با آن‌ها اعدام می‌شوند مربوط به جرائم «قتل» و «مواد مخدر» است. بسیاری از موارد اتهام قتل به کشتن همسر مربوط است که تحقیقات نشان می‌دهد که به‌دلیل خشونت خانگی است. 

دیده‌بان حقوق بشر درباره حکم اعدام شریفه محمدی:
پزشکیان اگر به‌دنبال تغییرات واقعی است احکام اعدام را متوقف کند
دیده‌بان حقوق بشر صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی را محکوم کرد و با اشاره به محکومیت‌های پخشان عزیزی، وریشه مرادی، ژینا مدرسی گرجی و فعالان حقوق زنان در گیلان گفت مقام‌های ایرانی، زنان، اقلیت‌های قومی و مذهبی را بیشتر سرکوب می‌کنند.

سازمان دیده‌بان حقوق بشر پنج‌شنبه ۲۸ تیر / ۱۸ ژوئیه با انتشار بیانیه‌ای گفت دادگاه انقلاب ایران شریفه محمدی، فعال کارگری را با ادعای عضویت در یک گروه اپوزیسیون (کومله) به اتهام «بغی» به مرگ محکوم کرده اما او تا سال ۲۰۱۳ عضو تشکل‌های کارگری بوده است.
ناهید نقشبندی، سرپرست پژوهشگری ایران در دیده‌بان حقوق بشر، گفت:
مقام‌های ایران نه تنها بی‌وقفه فعالان زن را هدف می‌گیرند، بلکه سرکوب و حملات بیشتری نصیب زنان اقلیت‌های قومی و مذهبی می‌کنند.
نقشبندی افزود:
اگر پزشکیان، رئیس‌جمهوری جدید می‌خواهد نشان دهد که تغییرات واقعی را نمایندگی می‌کند، باید از توقف این سرکوب مداوم، از جمله احکام اعدام، آغاز کند. ß

رورت واکنش قاطع جامعه جهانی به صدور حکم اعدام شریفه محمدی فعال کارگری
چهار شنبه ۲۷ تير ۱۴۰۳ – ۱۷ ژوييه ۲۰۲۴
دوشنبه ۱۱تیر ۱۴۰۳- حکم اعدام شریفه محمدی، فعال مستقل کارگری، که بر اساس اتهامات ساختگی صادر شده است، مصداق روشن تشدید سرکوب حکومتی کشنده و غیرقانونی در ایران است. قوه قضاییه جمهوری اسلامی شریفه محمدی را تنها به دلیل ارتباط با سازمان‌هایی که حتی عضو آنها هم نبوده، به اعدام محکوم کرده است.
…..
اتهام‌های ساختگی و بی‌اساس مبنای صدور حکم اعدام علیه شریفه محمدی
حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال کارگری، از سوی دادگاه انقلاب رشت به اتهام «بَغی» یا «شورش مسلحانه علیه نظام» صادر شده است. عضویت خانم محمدی در یک تشکل کارگری مستقل از مصادیق این اتهام عنوان شده است. ویدا محمدی، دختر عمه شریفه محمدی در گفتگو با رادیو فردا از آزار و شکنجه او زمانی که به مدت دو ماه به زندان سنندج منتقل شده بود خبر داده و گفته است: «شریفه تا ۱۰ سال پیش عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری بود، تشکلی مستقل و قانونی، اما از آن زمان دیگر عضو این تشکل نبوده است». او تاکید کرده که خانم محمدی به هیچ تشکل سیاسی در داخل یا خارج از کشور وابستگی ندارد و صرفا فعالیت‌های مستقل برای زنان یا در حمایت از کارگران داشته است. روایت حاکمیت و پرونده‌سازی علیه شریفه محمدی در حالی‌ست که ایران عضو سازمان بین‌المللی کار است و از اصول بنیادین این سازمان جهانی توجه و تضمین اجرای حق سازماندهی مستقل، چانه زنی جمعی و اعتصاب است. ایران همچنین امضاکننده میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است که در مواد ۲۱ و ۲۲ آن بر آزادی تشکل‌ها تاکید شده و آن را الزامی کرده است. همچنین این میثاق‌نامه بر تضمین حق تشکیل اتحادیه‌های کارگری نیز تاکید دارد.
ایران همچنین میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را نیز امضا کرده است که ماده ۸ آن، حق کارگران برای تشکیل یا عضویت در اتحادیه های کارگری را تضمین و از حق آنها برای اعتصاب حمایت می‌کند. با این وجود، حاکمیت جمهوری اسلامی در ایران حمایت از حقوق کار و همچنین فعالیت اتحادیه‌های کارگری مستقل را به رسمیت نمی‌شناسد و در موارد بسیار کارگران اعتصاب‌کننده از کار اخراج می‌شوند و یا در خطر بازداشت قرار می‌گیرند.بسیاری از رهبران جنبش‌های کارگری با اتهام‌های امنیتی تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرند و به حبس‌های طولانی مدت محکوم می‌شوند. حکم صادره علیه شریفه محمدی پس از سه ماه تشدید سرکوب حکومتی علیه فعالان حقوق کارگری صادر شد که خواسته‌هایشان عمدتا بر شرایط بد معیشتی و دستمزدهای پرداخت نشده متمرکز بوده است. در این مدت، فعالان کارگری بسیاری به دادگاه احضار و با جرایم مربوط به امنیت ملی محاکمه شده اند. علاوه بر این، کسانی که در مرخصی پزشکی بود‌ه‌اند، بدون درمان مناسب مجبور به بازگشت به زندان شدند.
هادی قائمی با اشاره به اینکه «شریفه محمدی آخرین قربانی نظام سرکوب‌گرجمهوری اسلامی در ایران است» گفت: «وزارت اطلاعات، سپاه و دستگاه قضایی هر یک نقش اختصاصی و در عین‌حال هماهنگ با یکدیگر دارند تا هر صدای مخالفی را تحت پوشش یک فرآیند فاسد قضایی خفه کنند».ß

دیده‌بان حقوق بشر:
ایران: حکم مرگ برای فعال کارگری

افزایش اتهامات علیه فعالان زن
دیده‌بان حقوق بشر امروز گفت دادگاه انقلاب ایران یک فعال کارگری را با ادعای عضویت در یک گروه اپوزیسیون به اتهام «بغی» به مرگ محکوم کرده است. خبرگزاری مجموعه فعالان حقوق بشر (هرانا) خبر داد که دادگاه در روز ۴ ژوییه ۲۰۲۴ این حکم علیه شریفه محمدی را به همسرش سیروس فتحی ابلاغ کرده است.
هرانا در روز ۴ ژوییه خبر داد که مأموران اطلاعاتی در ۵ دسامبر ۲۰۲۳ محمدی را در منزلش در رشت دستگیر کردند. یک منبع نزدیک به خانواده محمدی به هرانا گفت او تا سال ۲۰۱۳ عضو انجمن تشکل‌های کارگری بوده است. این انجمن ارتباطی با کومله ندارد. ß

کارزار جهانی لغو اعدام شریفه محمدی

ما صدای شریفه محمدی هستیم!
شریفه محمدی کارگر مبارز و زن آزادیخواه که چندین ماه در بدترین شرایط و تحت فشار و شکنجه در بازداشت بسر می برد؛ روز پنج شنبه ۱۴ تیر ماه در بیدادگاه شهر رشت در شمال ایران به اتهام کاذب همکاری با "گروه مسلح " در کردستان به اعدام محکوم شده است . منتسب کردن نهاد علنی و مستقل" کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل های کارگری " که شریفه در گذشته مدت کوتاهی با آن همکاری داشته به گروهی مسلح در کردستان کذب محض است . صدور حکم اعدام برای او در واقع تعرض وحشیانه به اعتراضات فزاینده کارگران و ستمدیدگان و جلوگیری از تشکل یابی مستقل و اجتماعی آنهاست.

زندانیان پنج زندان دیگر به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام پیوستند
زندانیان زندان‌های مختلف بیش از شش ماه است در اعتراض به اعدام‌ها در ایران، کارزاری علیه اعدام راه انداخته‌اند. با پیوستن زندان‌های ارومیه، مریوان، کامیاران، بانه و سلماس، آن ها در سه‌شنبه‌‌ای دیگر دست به اعتصاب غذا زدند.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» با پیوستن زندان ارومیه، زندان مریوان، زندان کامیاران، زندان بانه و زندان سلماس وارد بیست‌وششمین هفته خود شد.
بدین ترتیب سه‌شنبه ۲ مرداد ۱۴۰۳ زندانیان‌ «کارزار سه‌شنبه‌‌های نه به اعدام» در ۱۶ زندان از جمله زندان اوین (بند زنان، بند ۴، بند۶ ، بند ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳، واحد ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان خرم‌آباد، زندان تبریز (بند زنان)، زندان اردبیل، زندان قائم‌شهر، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان مشهد، زندان ارومیه، زندان مریوان، زندان کامیاران، زندان بانه و زندان سلماس، دست به اعتصاب غذا زدند و خواهان لغو کامل اعدام و شکنجه در ایران شدند.
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در حالی وارد بیست‌وششمین هفته خود شد که در آستانه روی کار آمدن دولت مسعود پزشکیان، در یک هفته گذشته بیش از ۱۰ نفر از زندانیان اعدام شده‌اند که دو نفر آن‌ها از زندانیان سیاسی بودندß

فعالیت «مرکز اسلامی هامبورگ»، نهاد مورد حمایت ایران در آلمان ممنوع شد

منبع تصویر،GETTY IMAGES
توضیح تصویر،مرکز اسلامی هامبورگ از قدیمی‌ترین مراکز و مساجد اسلامی در اروپا است
آلمان روز چهارشنبه فعالیت مرکز اسلامی هامبورگ را که مورد حمایت ایران بود، به اتهام حمایت از حزب الله لبنان ممنوع کرد.
آلمان در چند ماه گذشته تحقیقات قضایی را درباره این مرکز مذهبی و فرهنگی آغاز کرده بود.
اکنون وزارت کشور در بیانیه ای اعلام کرد که فعالیت «مرکز اسلامی هامبورگ و سازمان‌های وابسته به آن در سراسر آلمان ممنوع است.»
دولت آلمان مرکز اسلامی هامبورگ را به عنوان یک مرگز «افراطی اسلام‌گرا» شناخته است که اهدافش بر ضد قانون اساسی این کشور است. ß

سعید پیوندی
بازگشت “ناخودآگاه” پزشکیان به تنظیمات سنتی؟
آقای پزشکیان و بازگشت “ناخودآگاه” به تنظیمات سنتی حکومت؟
فروید در توصیف ناخودآگاه مثالی می‌زند که در اولین سخنان کوتاه آقای پزشکیان در مجلس مصداق آن را می‌توان مشاهده کرد. ایشان فقط ۱۵۰ ثانیه پس از تکرار این گزاره که “کشور را با اختلاف و دعوا نمی‌شود اداره کرد” در بخش پایانی سخنان خود درباره مشارکت مردم گفت: «این مردم عزیزی که آمدند علیرغم تبلیغاتی که می‌کردند که نیایند پای صندوق‌های رأی، .. آمدند و مشت محکمی به دهان آدم‌هایی که از خارج و داخل نشسته بودند و تبلیغ می‌کردند، زدند..»
این کلمات و این گونه سخن گفتن درباره مخالفان و رقبای سیاسی در فرهنگ نظام حکومتی بسیار آشنا و معنادار است.
حالا باید کمی منتظر ماند و دید آیا این حرف‌ها در تحقیر مخالفان خطای قابل اغماض زبانی و تکرار غیرعمدی از روی عادت است و یا بازگشت به تنظیمات همیشگی دستگاه قدرت و آنچه از زبان ایشان جاری شد چیزی نیست جز همان ناخودآگاه فرویدی.
سخنان آقای پزشکیان درباره کسانی که رای ندادند و یا دعوت به رای ندادن کردند روشن و بدون ابهام است. این گفتمان چیزی نیست جز بازتولید ادبیات رایج مسئولین جمهوری اسلامی در دهه‌های گذشته درباره مخالفان، منتقدان، غیرخودی‌ها، دگراندیشان، معترضان و کسانی که به عنوان اعتراض در انتخابات مشارکت نمی‌کنند. در حالیکه خود ایشان در جریان کارزار انتخاباتی گفته بود که باید گروه‌هایی که رای نمی‌دهند را هم فهمید و به حرف آنان گوش کرد. -ß

فریاد زدن برای زندگی
آریل دورفمن


مقدمه‌ی مترجم:‌ در مارس سال ۲۰۲۴ میلادی، رمانی منتشرنشده از گابریل گارسیا مارکز، نویسنده‌ی شهیر کلمبیایی و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات، با عنوان تا ماه اوت منتشر شد. گارسیا مارکز در آخرین سال‌های عمر در همان حال که در روندی تدریجی به علت ابتلا به بیماریِ فراموشی حافظه‌اش را از دست می‌داد، سرگرم نگارش این رمان بود. گابو وقتی از دنیا رفت، هنوز رمان را به پایان نرسانده بود و در آخرین وصیت به دو پسرش خواست که رمان را از بین ببرند. یک دهه بعد از مرگ او پسرانش پس از ویرایش پنجمین و آخرین دست‌نویس رمان، این اثر مارکز را منتشر کردند و در مقدمه‌ی کتاب دلایل این کار را توضیح دادند. قهرمان اصلیِ این رمان، برخلاف دیگر رمان‌های معروف مارکز، یک زن است و اثری در ستایش عاملیتِ زنان به شمار می‌رود. دوستداران گابو بی‌درنگ به دو گروه موافق و مخالف انتشار این اثر تقسیم شدند و در محافل ادبی بحث‌هایی جدی درگرفت بر سر اینکه آیا انتشار این اثر به‌رغم عدم تمایل نویسنده، کاری است غیراخلاقی یا نه. آریل دورفمن، نویسنده و نمایش‌نامه‌نویس نامدار آرژانتینی که سال‌ها از دوستان صمیمیِ گارسیا مارکز بود، در مقاله‌ای که در ادامه می‌خوانید، به نگاه گارسیا مارکز به زنان و نفرتش از مردسالاری و نقاط قوت و ضعف آخرین اثر یکی از مهم‌ترین نویسندگانِ دوران معاصر می‌پردازد.
***
سال‌ها بعد، حالا که به موعد نگارش این نقد رسیده‌ام، بعدازظهر دوری را به یاد می‌آورم که گابریل گارسیا مارکز نسخه‌ی دست‌نویس کتاب وقایع‌نگاریِ یک مرگ از پیش اعلام‌شده را به من نشان داد و با ملایمت از اینکه اجازه دهد کتاب را پیش از انتشار بخوانم، سر باز زد. ß

انزو تراورسو
چهره‌های جدید فاشیسم
(پوپولیسم و راست افراطی)
مترجم: سعید مهراقدم
چهار شنبه ۲۰ تير ۱۴۰۳ – ۱۰ ژوييه ۲۰۲۴
…
فصل اول
زمان حال به عنوان تاریخ
از فاشیسم تا پسا‌فاشیسم
تعاریف
ظهور راست افراطی یکی از ویژگی‌های خاص لحظه تاریخی فعلی ما است. از سال ۲۰۱۸، دولت‌های هشت کشور اتحادیه اروپا (اتریش، بلژیک، دانمارک، فنلاند، ایتالیا، لهستان، مجارستان و اسلواکی) توسط احزاب راست افراطی، ملی‌گرا و بیگانه‌هراس رهبری می‌شوند. احزابی از این دست، هم‌چنین یک زمینه سیاسی را در سه کشور بزرگ اتحادیه اروپا قطب‌بندی کرده‌اند. در فرانسه، جبهه ملی در دور اول انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۷ شکست خورد اما به بالاترین سطح چشمگیر 9,33 درصد آرا رسید. در ایتالیا، لیگا نورد(1) به نیروی هژمونیک جبهه راستگرا تبدیل شد و با تشکیل دولت جدید، ایتالیا به پیش(2) حزب سیلویو برلوسکونی را به حاشیه رانده است. در آلمان، آلترناتیو برای آلمان در سال ۲۰۱۷ با کسب تقریباً ۱۳ درصد آرا، وارد پارلمان شد، نتیجه‌ای که به طور قابل توجهی موقعیت انگلا مرکل صدراعظم را تضعیف نمود و اتحادیه دموکرات مسیحی (CDU) را مجبور به تجدید ائتلاف خود با حزب سوسیال دموکرات (SPD) کرد. "استثنای آلمان" که اغلب مورد ستایش قرار گرفته بود، ناپدید شد و مرکل قصد خود را برای تجدیدنظر در سیاست‌های "سخاوتمندانه" خود در قبال مهاجران و پناهندگان، اعلام نمود. در خارج از اتحادیه اروپا تنها سنگر ملی‌گرایی، روسیه پوتین و برخی از اقمار آن نیستند. --ß

انزو تراورسو
چهره‌های جدید فاشیسم (پوپولیسم و راست افراطی)
بخش دوم؛ از پوپولیسم تا ترامپ
مترجم: سعید مهراقدم
پوپولیسم
بسیاری از محققان، جنبش‌ها و احزاب راست افراطی امروز را به عنوان یک خانواده سیاسی جدید متکی بر یک ایدئولوژی مشترک یعنی "پوپولیسم ملی"(۱)به تصویر می‌کشند. در فرانسه، این مفهوم در اواسط دهه ۱۹۸۰ در میان روشنفکران به‌ویژه به لطف پیر آندره تاگویف(۲)، که به دنبال تعریف اصولی‌تر آن بود، پدید آمد. در نگاه اول، چنین مفهومی امروز نسبت به سی سال پیش مرتبط‌تر به نظر می‌رسد، زیرا اکنون تفاوت بسیار واضح‌تری بین حزبی مانند جبهه ملی فرانسه و فاشیسم کلاسیک وجود دارد. اما مفهوم پوپولیسم به‌طور گسترده‌ای مورد فحاشی و توهین قرار گرفته و یک بدبینی قوی و قابل درکی را به وجود آورده است. از یک‌سو، مرزهای سیال و متحرک آن، آن را تقریباً غیرقابل درک می‌کند و از سوی دیگر، نمی‌توان از «پوپولیسم» به عنوان یک پدیده سیاسی تمام عیار، با مشخصات و ایدئولوژی خاص خود صحبت کرد. اجماع خاصی در میان مورخان وجود دارد که این اصطلاح به برخی از پدیده‌های قرن نوزدهم، مانند پوپولیسم روسی (نارودنیک‌ها از دهه ۱۸۶۰)، پوپولیسم آمریکایی (حزب مردمی کشاورزان بین ۱۸۹۲ و ۱۸۹۶) و بولانژیسم در سال‌های اولیه جمهوری سوم فرانسه یا انواع زیادی از پوپولیسم‌های آمریکای لاتین در قرن بیستم اطلاق می‌شود(۳). اما پوپولیسم بیش از هر چیز یک سبک سیاسی و نه یک ایدئولوژی است. تجلیل از فضایل «طبیعی» مردم و مخالفت با نخبگان و یا قرار دادن خود جامعه در مقابل دیوانسالاری کشور جهت بسیج توده‌ها علیه «سیستم»، یک لفاظی است. ما می‌توانیم چنین لفاظی‌هایی را در میان انواع مختلفی از رهبران و جنبش‌های سیاسی مشاهده بکنیم. در سال‌های اخیر، اتهام «پوپولیسم» علیه نیکولا سارکوزی، مارین لوپن و ژان لوک ملانشون(۴) در فرانسه مطرح شده است. نایجل فاراژ(۵) و جرمی کوربین(۶) در انگلستان سیلویو برلوسکونی، ماتئو سالوینی(۷) و بپه گریلو(۸) در ایتالیا، ویکتور اوربان(۹) در مجارستان و پابلو ایگلسیاس(۱۰) در اسپانیا؛ دونالد ترامپ و برنی سندرز در آمریکا و هوگو چاوز در ونزوئلا، اوو مورالس(۱۱) در بولیوی، رافائل کورئا در اکوادور، نستور کیرشنر و سپس همسرش کریستینا در آرژانتین مشمول این اتهام‌ها هستند. با توجه به تفاوت‌های عظیم بین این افراد، کلمه "پوپولیسم" یک پوسته خالی است که می‌تواند با محتوای سیاسی متفاوتی پر شود. درست به خاطر کشدار بودن و ابهامی بودن این مفهوم، مارکو دیرامو خاطرنشان می‌کند که این مفهوم بیشتر به تبین افرادی که از آن استفاده می‌کنند، یاری می‌رساند تا کسانی که، معمولاً باید این مفهوم در مورد آنها به کار رود؛ این یک ابزار سیاسی مؤثر برای انگ زدن به مخالفان است. اینکه مدام مخالفان سیاسی را به عنوان «پوپولیست» معرفی کنیم، بیش از هر چیز نشان‌دهنده اهانت به مردمی است که کاربران این اصطلاح انجام می‌دهند. هنگامی که نظم نئولیبرال، با سیاست‌های ریاضتی و نابرابری‌های اجتماعی، به عنوان یک هنجار شکل می‌گیرد، تمام مخالفان به‌طور خودکار "پوپولیست" می‌شوند(۱۲). «پوپولیسم» مقوله‌ای است که به عنوان مکانیسم دفاع از خود، توسط نخبگان سیاسی بیگانه از مردم، به کار گرفته می‌شود. ژاک رانسیر می‌گوید:- ß

تاریخ تازه‌ها
به مناسبت هفدهمین سالگرد درگذشت محمد ظاهرشاه، پادشاه فقید افغانستان
نتشر شده در: 23/07/2024 - 16:43
ظاهرشاه از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۷۳ میلادی به مدت ۴۰ سال پادشاهی کرد. در سال ۱۹۷۳ هنگامی که برای درمان به ایتالیا رفته بود با کودتای داوودخان، پسر عمو و نخست وزیر پیشین خود، برافتاد و ناگزیر شد همراه خانواده‌اش نزدیک به سه دهه تن به تبعید بدهد. او در سال ۲۰۰۲ میلادی پس از سرنگونی طالبان به افغانستان بازگشت. افغان‌ها به او لقب «پدر ملت» دادند. او در ۲۰۰۷ در افغانستان درگذشت.
ظاهرشاه از تیرۀ بَرَکزای پشتون‌های افغانستان بود. به گفتۀ بعضی از مورخان، ارادت او به زبان فارسی سبب شده بود که هم در میان پشتون‌ها و هم در میان فارسی زبانان شخصیتی محبوب باشد. البته بعضی از فارسی زبانان افغانستان او را به فارسی ستیزی متهم می‌کنند. -ß

تنها پیمان نظامی موجود در جهان مسلح به سلاح های هسته ای و گسترش اعضا پس از منتفی شدن علت وجودی اش (خطر پیمان ورشو و دفاع از منطقه "آتلانتیک شمالی") از 12 عضو بنیانگذار به 32 عضو شرق اروپا امروز در همه نقاط دنیا بسیار فراسوی منطقه تعریف شده اش فعالیت نظامی و سابقه مداخلات خونین و پایگاه نظامی دارد (از عراق تا لیبی تا افغانستان تا شمال افریقا تا مرکز و شرق افریقا تا دریای چین و کره تا منطقه خلیج فارس تا قبرس تا مناطق تحت کنترل در امریکای شمالی و جنوبی).
پس از جنگ سرد همه امید ها و ارزو های نیروهای صلحدوست جهان و طرفداران خلع سلاح و صلح و انحلال پیمان های نظامی و نظامیگری خیلی زود با گسترش پی در پی این پیمان و حضور و مداخله روز افزون ان در اقصا نقاط جهان به یاس انجامید. جنگ نیابتی این پیمان با روسیه که سرانجام به یک جنگ داخلی سبعانه و بعدا اشغال وحشیانه خاک اکرایین و تجزیه عملی بخش روس تبار و وابستگی کامل دو بخش این ملت به اعانه های قدرت های متنازع ژئوپولیتیکی و تخریب سرزمینی این کشور منجر شده اکنون صلح جهان را با چشم انداز یک برخورد اتمی و بدتر چشم انداز یک جنگ تاکتیکی اتمی تهدبد میکند و هیچ تلاشی برای یک مصالحه دیپلماتیک (بر خلاف همه کشمکش ها و جنگ های دوران جهان دو قطبی) وجود ندارد و روز بروز دامنه این جنگ در حال گسترش است.
در 75 امین سال تاسیس این پیمان و 35 سال پس از پایان جنگ سرد فاجعه بار هیچ چشم انداز صلحی در اروپا (قاره 8 دهه ثبات پس از جنگ دوم جهانی) وجود ندارد و فقط ندای جنگ و تسلیح بیشتر و نظامی گری بیشتر در اقتصاد نا پایدار اروپا و نا ارامی های اجتماعی و بی ثباتی ان شنیده میشود... کشاندن جنگ به خاک روسیه اتمی حالا در دستور کار قرار گرفته. اروپا در تسخیر نداهای جنگ طلبانه و بی ثباتی های خطرناک ارضی و قومی و اجتماعی میسوزد.... در اینجا سخنان نماینده پارلمان المان در تقبیح سیاست های ناتو و تاریخچه ای از ان شنیدنی است

انتخابات اخیر در فرانسه
https://taz.de/Antisemitismus-in-Frankreich/!6020692/

روزنامه آلمانی تاتس Die Taz مقاله بالا را در واکنش به نتایج انتخابات پارلمان فرانسه منتشر کرده که واقعا خواندنی است

دوشنبه ۲۵ تیر ۱۴۰۳ ایران ۱۳:۴۴
اعتصاب غذای ۵۵ زندانی سیاسی در زندان اوین؛ «مدافعان بدون مرز» خواستار لغو حکم اعدام شریفه محمدی شد
۲۱ تیر ۱۴۰۳

شریفه محمدی فعال کارگر زندانی محکوم به اعدام
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در بیانیه‌ای خبر داد که اعتصاب ده‌ها زندانی سیاسی در زندان اوین در اعتراض به «حکم ظالمانه اعدام علیه فعال کارگری زندانی، شریفه محمدی» روز پنجشنبه ۲۱ تیر، آغاز شده است. در همین حال، «مدافعان بدون مرز» خواستار لغو حکم اعدام شریفه محمدی شد.

بیانیه جمعی از نواندیشان دینی در اعتراض به حکم اعدام شریفه محمدی
@Kaleme
از آزادی‌خواهان و عدالت‌طلبان ایرانی می‌خواهیم در مقابل این حق‌کشی آشکار ساکت ننشینند و نگذارند خون مادری مظلوم از طبقه‌ی زحمتکشِ کارگر به ناحق ریخته شود
حکم ناباورانه‌ی اعدام خانم شریفه محمدی، تلخکامی مکرری را در ذهن آزادی‌خواهان و عدالت‌طلبان ایرانی ایجاد کرد. شریفه محمدی، فعال کارگری ۴۴ ساله در ۱۴ آذر ۱۴۰۲ در شهر رشت دستگیر، ابتدا به زندان لاکان رشت و سپس به زندان سنندج منتقل شد.
شریفه محمدی به «عضویت در گروه کومله» و «بغی علیه نظام» متهم شده است.  این اتهامات در شرایطی به ایشان زده می‌شود که یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این فعال کارگری به هرانا گفته است «شریفه تا سال ۱۳۹۲ عضو انجمن تشکلهای کارگری بوده و این انجمن هیچ ارتباطی با گروه کومله ندارد» و نیز خانم ویدا محمدی، دختر عمه شریفه محمدی در گفتگو با رادیو فردا از «آزار و شکنجه او زمانی که به مدت دو ماه به زندان سنندج منتقل شده بود» خبر داده است. او گفته که زندانیان حاضر در سلول‌های دیگر بارها دیده‌اند که خانم محمدی شکنجه شده است.  به گفته ویدا محمدی، شریفه تا ۱۰ سال پیش عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری، تشکلی مستقل و قانونی، بود اما از آن زمان دیگر عضو این تشکل نبوده است . او تاکید کرده که خانم محمدی «به هیچ تشکل سیاسی در داخل یا خارج از کشور وابستگی ندارد و صرفا فعالیت‌های مستقل برای زنان یا در حمایت از کارگران داشته است». حزب کومله نیز در بیانیه‌ای «عضویت شریفه محمدی دراین حزب» و نیز «تعلق این تشکل کارگری به خود» را تکذیب کرده است.
کارزار دفاع از شریفه محمدی نیز تاکید کرده است که به رغم «فشارهای جسمی و روانی شدید»، «هیچ اقرار یا اعترافی» در پرونده شریفه محمدی وجود ندارد و نیروهای اطلاعاتی و امنیتی «بدون هیچ سند‌ و مدرکی» به او اتهام «عضویت در گروه کومله مسلح» زده و از آن «قیام مسلحانه علیه حکومت اسلامی ( بغی )» را استنتاج کرده‌اند.
بنابراین، ما امضاء کنندگان این بیانیه معتقدیم از آن‌جا که اتهامات وارد شده به خانم شریفه محمدی به هیچ عنوان وارد نیست حکم اعدام خانم شریفه محمدی باید از سوی دیوان عالی کشور فوراً لغو شود. از آزادی‌خواهان و عدالت‌طلبان ایرانی می‌خواهیم در مقابل این حق‌کشی آشکار ساکت ننشینند و نگذارند خون مادری مظلوم از طبقه‌ی زحمتکشِ کارگر به ناحق ریخته شود.

خیابان حوض خون بود؛ یکی از خشن ترین هفته ها از آغاز جنگ در غزه
دوشنبه, ۲۵ تیر ۱۴۰۳

در عصر سه‌شنبه گذشته در حدود ساعت ۶:۳۰ بعدازظهر در ابسان الکبیره، در حومه جنوب شرقی خان یونس در غزه، همه‌چیز آرام بود. ریتا ابو حماد، یک دختر هشت ساله بازیگوش، در جلوی مدرسه‌ای که هفته‌ها خانه خانواده‌اش بود، ایستاده و به بازی‌ کودکان دیگر، فروشندگان دکه‌های موقت و بزرگسالانی که مشغول گفتگو بودند، نگاه می‌کرد. در نزدیکی چادر او سه برادر، خواهر و مادرش، ریما ابو حماد، نشسته بودند.
ریما ابو حماد، ۳۶ ساله، می‌گوید: “ناگهان صدای موشک و سپس یک انفجار بسیار قوی را شنیدیم. سپس تنها صدای جیغ، خاکستر و خون بود که می شنیدیم، می دیدیدم و استنشاق می کردیم. وقتی به خودم آمدم، یادم آمد که دخترم در نزدیکی دروازه مدرسه ایستاده بود. دیوانه‌وار شروع به دویدن کردم و صدایش می زدم.”
ریما ابو حماد شروع به جستجوی دخترش کرد، در بین مجروحان، کشته‌ها و بدن های تکه تکه شده می دوید، اما نتوانست او را پیدا کند.
او می گوید: “همه جا اجساد بود، از جمله کودکان، زنان و مردان، برخی تکه‌تکه شده و برخی زنده سوخته بودند. خیابان یک حوض خون بود. اما اثری از دخترم نبود.”
یک حمله هوایی اسرائیل حداقل ۹۰ فلسطینی را در یک منطقه انسانی محافظت شده در غزه کشت. اسرائیل اعلام کرد هدف این حمله، فرمانده نظامی حماس، محمد ضیف بود.

گزارشی از کنشگری زنان فعال در فلسطین و فعالیت سازمان‌های تحت رهبری زنان در خطرناک‌ترین مناطق غزه
زنان رهبران آواره مقاومت
تبعیض جنسیتی، ناامنی و دسترسی ناکافی به خدمات حیاتی آسیب‌پذیری زنان را تشدید کرده است

یک‌ماه پیش بود که بخش زنان سازمان ملل اعلام کرد که حداقل 557 هزار زن در غزه با ناامنی شدید غذایی مواجهند که نگران‏‌کننده‌‏ترین وضعیت مربوط به مادران و زنان بالغ است که مسئولیت‏‌های مراقبتی و خانگی را در چادرها و پناهگاه‌‏های موقت به‌عهده دارند. بسیاری از آنها وعده‌‏های غذایی خود را حذف می‏‌کنند یا مصرف خود را کاهش می‏‌دهند تا مطمئن شوند که فرزندان‏شان سیر می‌‏شوند.
المیرا روشنفکر
خبرنگار گروه جامعه
نوزادان در چادرهایی به دنیا می‌آیند که بند ناف‌شان را با هر چیز تیزی می‌برند. سزارینی که حتی در شرایط عادی دردناک است، بدون هیچ‌گونه بیهوشی توسط جراحانی انجام می‌شود که حتی مواد اولیه مانند آب برای شستن دست‌ها یا آنتی‌بیوتیک برای جلوگیری از عفونت ندارند. زنانی که مرده‌اند اما کودک‌شان در رحم زنده مانده تا پا بر ویرانه‌های جنگ بگذارد. زنانی هم که زنده مانده‌اند، نه دستشویی مناسبی دارند، نه اقلام بهداشتی‌ای برای محافظت از خودشان. پارچه‌های پاره‌شده از چادر را برمی‌دارند تا در کمبود نوار بهداشتی، دوران پریود را بگذرانند و بیشترشان دچار عفونت‌های واژنی‌اند. این‌ها همه زنانی‌اند که به‌قول «امانی مصطفی» -که در کرانه باختری از کودکی جنگ را زیسته و حالا شده یکی از فعالانی که می‌خواهد دوران بهتری برای زنان درگیر جنگ در فلسطین بسازد- در آینه نگاه می‌کنند و دیگر خودشان را نمی‌شناسند.

پزشکیان و گفتمان عدالت دموکراتیک
گفت‌وگو با علیرضا علوی‌تبار
مهدی بیک‌اوغلی / اعتماد
علیرضا علوی‌تبار در گفت‌وگو با «اعتماد» از نوسازی گفتمان اصلاحات در انتخابات ۱۴۰۳ می‌گوید
هر انتخاباتی با گفتمانی همراه است؛ هنوز که هنوز است ایرانیان، دولت اصلاحات و سیدمحمد خاتمی را با گفتمان توسعه سیاسی و فرهنگی به یاد می‌آورند که در آن کلیدواژه‌هایی چون تنش‌زدایی، مدارا، تساهل و تسامح، حقوق زنان، تخصص‌گرایی، شایسته‌سالاری و...در جایگاه رفیعی قرار داشت. گفتمان احمدی‌نژاد اما مجموعه‌ای از گزاره‌های عوامانه و پوپولیستی را شامل می‌شد که نهایتا بیش از ۸۰۰میلیارد دلار از دارایی‌های نفتی ایرانیان را صرف پروژه‌های غیر متعارفی چون مسکن مهر، هدفمندسازی یارانه‌ها و...ساخت.

رای‌گیری حکومتی تمام شد؛ «حجاب» به لیست دغدغه‌های مقامات جمهوری اسلامی بازگشت
۲۲ تیر ۱۴۰۳

خشونت علیه زنان در خیابانهای ایران به بهانه مقابله با کشف حجاب
تنها یک هفته بعد از پایان رای‌گیری حکومتی و جایگزینی پزشکیان به جای رئیسی، مسئولان جمهوری اسلامی به یکی از دغدغه‌های اصلی خود یعنی محدود کردن آزادی زنان بازگشتند و خواستار مقابله با «بی‌حجابی» شدند.

احمد علم‌الهدی، نماینده علی خامنه‌ای در مشهد گفت: «اگر خانمی در چهاردیواری خانه بخواهد مقابل افراد نامحرم بی‌حجاب باشد باید با او کار فرهنگی کرد اما اگر همین خانم بخواهد با همین پوشش از خانه بیرون بیاید، باید در قبال او راهکار مقابله را در پیش گرفت.»

شش تن دیگر از فعالان حقوق زنان گیلان راهی زندان شدند
۲۳ تیر ۱۴۰۳

شماری از فعالان حقوق زنان در استان گیلان که برای اجرای حکم حبس خود را به زندان لاکان رشت معرفی کردند.
شش تن از فعالان مدنی و حقوق زنان گیلان روز شنبه ۲۳ تیر برای اجرای احکام حبس به شعبه ۵ اجرای احکام رشت مراجعه کردند.
به گزارش «بیدارزنی»، فروغ سمیع‌نیا، جلوه جواهری، شیوا شاه‌سیا، نگین رضایی، متین یزدانی و آزاده چاووشیان به زندان لاکان رشت منتقل شده‌اند.
فروغ سمیع‌نیا در آخرین یادداشت اینستاگرامی خود با اشاره به آغاز احکام حبس خود و رفقایش اعلام کرد: «ما همچنان آرزوهای مان را فراموش نکرده ایم و برای رسیدن به آنها می جنگیم.»

FAZ
Eingriff am offenen Herzen des Staates?
Das Wahlergebnis in iran und die Versprechen des neuen Präsidenten /
Von Amir Hassan Cheheltan

پزشکیان و باز شدن دوباره پرونده تعهد و تخصص

کانال شخصی سعید پیوندی https://t.me/paivandisaeed

آقای پزشکیان بارها در طول کارزار انتخاباتی خود وعده داد که از کارشناسان برای بهبود اداره کشور و مدیریت در سطح کلان استفاده کند. احمد خاتمی در نماز جمعه 19 تیر 1403 در واکنش به این سیاست به دعوای تاریخی "تعهد و تخصص" اشاره کرد و گفت "دوباره بعد از ۴۵ سال باب نشود چرا که به لطف خدا در این ۴۵ سال به اندازه کافی متخصص متعهد داریم". اما برخلاف آن‌چه که امام جمعه تهران می‌گوید این دعوای تاریخی تمام نشده و در همه 45 سال گذشته حرف اول و آخر در نظام مدیریتی را گزینش رانتی-مکتبی زده است.

ابراهیم رئیسی را کشتند تا...
شهرام همایون در نهم جون پیش بینی کرده بود که ابراهیم رئیسی را کشتند تا...
در همین زمینه:
انتخاب پزشکیان، فرصتی دوباره برای تنفس نظام
ایندیپندنت فارسی - کاملیا انتخابی فرد
در تاریخ ۴۵ ساله جمهوری اسلامی، نظام آخوندی هرگز با چالشی بزرگ نظیر آنچه در انتهای تابستان ۱۴۰۱ در کشور رُخ داد، مواجه نشده بود.
انقلاب مهسا که با کشته شدن مهسای جوان در بازداشت گشت ارشاد آغاز شد، تمام کشور را در نوردید. ایران در آستانه تجربه انقلابی دیگر، نظام جمهوری اسلامی را به چالش کشیده بود. بیش از هزار نفر کشته و هزاران نفر مجروح و بازداشت شدند و دولت‌هایی نگران از سرانجام این قیام ملی و آینده حکومت در ایران، با ایجاد موانع بسیار و مذاکره با مقامات جمهوری اسلامی، جلوی سرگونی این رژیم را گرفتند.
تحریم‌ها شدت گرفت و اقتصاد نابسامان ایران بیش از پیش در تورم افسار گسیخته غوطه‌ور شد و در کنار آن آثار زخم‌های التیام نیافته از سرکوب شدید و خونین معترضان، نفرت و کینه‌ای شد تا در زمان مناسب بار دیگر مردم به خیابان‌ها بیایند.
برنامه موشکی و هسته‌ای ایران در سه سال گذشته به چالش برانگیزترین پرونده سیاسی این رژیم تبدیل شد. تحر‌یم‌ها بیشتر شد و برنامه هسته‌ای ایران روز به‌روز نظام جمهوری اسلامی و کشور ایران را آسیب پذیرتر کرد. در اواخر فروردین ۱۴۰۳، برای نخستین بار در تاریخ این نظام، جمهوری اسلامی با بیش از ۲۰۰ موشک و پهپاد خاک اسرائیل را هدف قرار داد. اسرائیل نیز با انجام عملیاتی محدود و تلافی‌جویانه، خاک ایران در بخش‌های نظامی را هدف قرار داد.
جنگی بزرگ در پشت دروازه‌های ایران بود. جنگی که می‌توانست ایالات متحده را نیز پشت اسرائیل قرار دهد. قماری که می‌توانست به بهای نابودی نظام جمهوری اسلامی و ویرانی ایران تمام شود.

چگونه می‌توان روحیه‌ی کار جمعی را در سازمان‌های سیاسی، صنفی یا مدنی بهبود بخشید؟
جستارگشائی
احد قربانی دهناری
برای بهبود روحیه‌ی کار جمعی در سازمان‌های سیاسی، صنفی و مدنی، باید از تاکتیک‌های گوناگون و استراتژی‌ سنجیده بهره جست. این شیوه نیازمند توجه به عوامل مختلفی است که همه‌ی آنها در ایجاد محیطی رفیقانه، سازنده، خلاق و پربار یاری می‌رسانند. برای تشویق همکاری‌ها، ایجاد اعتماد و افزایش انگیزه بین اعضا  بایستی همواره ابتکارهای جدید به‌کار برد.
در این نوشته به برخی از رویکردها و راهکارهای موثر در بهبود روحیه‌ی جمعی می‌پردازم.

محمد درویش، فعال محیط زیست، در برنامه مقتصاد تجارت‌نیوز:

محیط زیست ایران ۱۰ سال بیشتر وقت ندارد/ مهم‌ترین چالش ایران ناترازی آبخوان‌هاست
در کمتر از ۱۰ سال می‌توانیم جزو توسعه یافته‌ترین و مرفه‌ترین کشورهای جهان شویم / در طول ۴ دهه اخیر بیش از ۲ میلیون هکتار جنگل طبیعی را از دست داده‌ایم و این یعنی دست کم ۲ میلیارد درخت / گسترده‌ترین سطح فرونشست در بین ۳۱ استان ما به اصفهان اختصاص دارد / زلزله تهران تاریخ خاورمیانه را تغییر می‌دهد / فرونشست می‌تواند تا صحن حرم مطهر امام رضا برسد
عماد صدر
۱۹ تیر ۱۴۰۳ ساعت ۱۱:۰۰
محمد درویش گفت: اگر این فرمان ادامه پیدا کند همان‌طور که گفتم ما در عرض ۱۰ سال به بدترین کشور منطقه از لحاظ شاخص‌های رفاهی و محیط‌زیستی تبدیل خواهیم شد.

سلطنت‌طلبان و استفاده از روش‌های سخیف در مبارزه آیا مجاز است؟،

بهروز ورزنده :
بعد از پخش وسیع ویدیوهائی که عده‌ای اوباش را در حال شعار دادن و تظاهرات با رکیک‌ترین کلمات و سخیف‌ترین جملات علیه کسانی که قصد رای دادن در انتخابات ریاست جمهوری را داشتند، نشان می‌داد، عده‌ای از دوستان متذکر شدند که احتمالاً این افراد عوامل خود رژیم هستند که برای تخریب چهره جنبش به‌میدان آمده‌اند. دوستی نوشته بود که اینها عوامل نایاک هستند که اینچنین افراد از همه‌جا بی‌خبر و لومپن را با وعده گرفتن اقامت و پناهندگی جمع‌آوری می‌کنند تا حرکت جنبش را منحرف کنند، پس باید در نسبت دادن آن به یک جریان مشخص سیاسی محتاط بود. دوست دیگری معتقد بود که اینها افراد بی‌فرهنگی هستند که در اثر جو مبارزاتی ایجاد شده به‌طرف جنبش کشانده شده‌اند، زیرا که چنین بی‌عفتی در فرهنگ ایرانی وجود ندارد. شخص دیگری نیز نوشته بود: ببینید سطح فرهنگ و شعور طرفداران پسر شاه در چه حدیه! اینها بجای این‌که کمکی باشند برای تقویت مبارزات مردم، بیش از هرچیز آبروی آن را می‌برند! و فرد دیگری هم پرسیده بود که آیا این اوباشان می‌خواهند با پسر شاه در ایران، ایران را گلستان بکنند؟

رضا شاه و ولیعهدش
عباس میلانی

چندی پیش مقاله‌ای درباره‌ی رضا شاه و تجددش نوشتم. بخشی است از کتابی که در باب رضا شاه در دست نوشتن دارم و قاعدتاً باید آن را «در جستجوی رضا شاه» نامید. سپس مطلبی با نام جنگ مسجد گوهرشاد نوشتم. تجدد بی‌گمان مهم‌ترین دغدغه‌ی فکری رضا شاه بود و غائله‌‌ی (جنگ) گوهرشاد بزرگ ترین رویاروییِ روحانیتِ تجددستیز با رضا شاه. به گمانم شکی نباید داشت که رابطه‌ی رضا شاه با ولیعهدش برجسته‌ترین رابطه‌ی عاطفی و سیاسیِ زندگی او بود. ۱۵۶ نامه‌ی ولیعهد به پدرش که به تازگی به دستم رسیده است، دریچه‌ای تازه به این رابطه می‌گشاید و هدفم در اینجا بررسیِ کامل رابطه‌ی رضا شاه و ولیعهدش نیست. تنها می‌خواهم جنبه‌هایی از چند و چون این رابطه، آن‌ هم آنچنان که از این نامه‌ها برمی‌آید را بکاوم.
کار تاریخ را بیش از هر چیز به کار دادگاه می‌توان مانند کرد. هستند مورخانی مدعی که کارِ خود را تنها صدور کیفرخواستی درباره‌ی شخصیت یا رخداد مورد بررسیِ خود می‌دانند. دیگر مدعیان تاریخ‌نگاری خود را در جایگاه وکیل مدافع می‌بینند و از هر شگردی، از جمله دست‌چین کردن «شواهد» مطلوب و فروکشیدن و حتی انکار «ادله»‌ی مزاحم بهره می‌گیرند تا موکل خود را یا تبرئه یا گاه حتی قدسی کنند.

مرتضي نظري؛ مدرس دانشگاه و رييس سابق مركز اطلاع‌رساني وزارت آموزش و پرورش در گفت‌وگو با «اعتماد» از موج انتصاب‌ها و دخالت‌هاي سياسي پرده برداشت
عزل وتنبيه 20 هزار مدير مدرسه در دولت سيزدهم
بنفشه سام‌گيس
آقاي ميم كه يك «دكتر معلم» و مدرس حق‌التدريس دانشگاه فرهنگيان و دبير دبيرستان است، متن آخرين فراخوان جذب «دكتر معلمان» در هيات علمي دانشگاه فرهنگيان را برايم فرستاده است. طبق اين فراخوان، 1000 دكتر معلم به شرطي از آغاز سال تحصيلي جديد به عنوان هيات علمي دانشگاه فرهنگيان جذب خواهند شد و حقوق و رتبه «هيات علمي» دريافت خواهند كرد كه از فارغ‌التحصيلان نوبت روزانه دانشگاه‌هاي دولتي باشند و چند مقاله علمي معتبر داشته باشند. آقاي ميم و 700 دكتر معلم مثل خودش هم اين شرايط را دارند؛ فارغ‌التحصيل دانشگاه دولتي، داراي چند مقاله ISI ، داراي سابقه طولاني تدريس، داراي رتبه «استاد معلمي»، كسب چند مقام كشوري به دليل پژوهش و ترويج الگوي برتر تدريس، پذيرفته شده در مصاحبه‌هاي تخصصي اين فراخوان و....
همه اين 700 نفر، روز قبل از مرحله اول انتخابات رياست‌جمهوري (7 تير) اين جواب را دريافت كرده‌اند «عدم اولويت.»